Συνέντευξη στον Νικόλα Πανταζή
Από τον Βασίλη Χάγιο
Συναντήσαμε τον ταλαντούχο ηθοποιό και συγγραφέα Νικόλα Πανταζή και μας μίλησε για το θεατρικό του δημιούργημα «Το Αίνιγμα», που παίζεται κάθε Τετάρτη στις 21.00 στο θέατρο «Βαφείο- Λάκης Καραλής», επίσης μας μίλησε για το ρόλο του στη παράσταση, για την συνεργασία του με τον σκηνοθέτη Κώστα Δελακούρα, αλλά και για τα μελλοντικά σχέδιά του.
Σας βρίσκουμε στο θέατρο «Βαφείο- Λάκης Καραλής» στη παράσταση «Το Αίνιγμα», σε σκηνοθεσία του Κώστα Δελακούρα. Πείτε μας λίγα λόγια για το έργο.
Συνήθως, ο πιο ακατάλληλος για να μιλήσει για το έργο του, είναι ο ίδιος ο συγγραφέας. Εγώ, τυγχάνει να παίζω, αλλά να είμαι και ο συγγραφέας του έργου, στην συγκεκριμένη παράσταση «Το Αίνιγμα». Θα προσπαθήσω να σας πω λίγα λόγια. Πιστεύω ότι είναι ένα έργο που γεννά έντονο προβληματισμό, καθώς κι εγώ ο ίδιος, όταν το δημιουργούσα, είχα έντονους προβληματισμούς. Θεωρώ πως οι κοινωνικοί προβληματισμοί του έργου θα μεταφερθούν σε κάθε θεατή που θα έρθει στην παράσταση, και θα τον κάνουν να ψάξει για το δικό του “αίνιγμα”. Στόχος του έργου, είναι να μας κάνει να αναρωτηθούμε -τον καθένα προσωπικά- για το “αίνιγμα” που “κουβαλάμε” μέσα μας. Όσο για τη λύση του, αυτό είναι θέμα προσωπικής αναζήτησης του καθενός μας.
Επίσης, είστε ο συγγραφέας του θεατρικού έργου «Το Αίνιγμα». Μιλήστε μας για το θεατρικό σας δημιούργημα. Πως προέκυψε η ιδέα για τη συγγραφή του έργου, αλλά και ο τίτλος. Μελλοντικά σκέφτεστε να γράψετε κι άλλο θεατρικό έργο;
Όπως σας είπα παραπάνω, «Το Αίνιγμα» δημιουργήθηκε μέσα από πολλούς προσωπικούς μου προβληματισμούς. Η ιδέα, προέκυψε, ύστερα από πολλές απογοητεύσεις, κοινωνικές κυρίως, αλλά και επαγγελματικές. Εκείνη την περίοδο, εμφανίστηκαν μπροστά μου δύο κόσμοι. Ο ένας, ήταν αυτός της σκληρής πραγματικότητας. Κι ο άλλος, ήταν ο κόσμος της φαντασίας. Προσπάθησα, λοιπόν, να τους βάλω να παίξουν έναν αγώνα μεταξύ τους, μέσω της συγγραφής. Το ποιος νίκησε, θα το δείτε επί σκηνής. Ο τίτλος, έχει να κάνει, κυρίως, με τους προσωπικούς προβληματισμούς και τη λύση αυτών. Πρόσφατα, τελείωσα το επόμενο θεατρικό έργο μου, για το οποίο είμαι και πολύ υπερήφανος! Έχει τον τίτλο: “Περιμένοντας τον… Κοντό;” και είναι μία φαρσοκωμωδία παραλόγου!
Πείτε μας λίγα λόγια για τον ρόλο σας;
Ο ρόλος μου είναι η προσωποποίηση της στυγνής, σκληρής, πραγματικότητας και η αποδόμηση της παιδικής ηλικίας, που κόπηκε απότομα και πρόωρα. Μια ψυχή που παλεύει, με νύχια και με δόντια, να βγει αλώβητη, μέσα από τα πεινασμένα, αρπακτικά πουλιά, που με τη δύναμη και την εξουσία τους, κατασπαράζουν ό,τι βρεθεί στο διάβα τους.
Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τον σκηνοθέτη της παράστασης Κώστα Δελακούρα;
4) Εντελώς τυχαία, ένα βράδυ, πριν κάποια χρόνια, βρέθηκα σε μία παράστασή του, στο Θέατρο Μικρή Πλάνη. Εντυπωσιάστηκα, με τη δουλειά, που είχε κάνει! Οι δρόμοι μας, ξανασυναντήθηκαν το καλοκαίρι, στο Θέατρο Βαφείο, για μία άλλη δουλειά, η οποία, τελικά, δεν προχώρησε. Έτσι, του ζήτησα, να διαβάσει «Το Αίνιγμα» και του είπα, αν του αρέσει, να το σκηνοθετήσει, καθώς πίστευα ότι μιλάμε την ίδια γλώσσα. Έτσι κι έγινε.
Φεύγοντας ο θεατής από την παράσταση, τι γεύση πιστεύετε ότι θα του αφήσει το συγκεκριμένο έργο;
Πιστεύω ότι θα έχει μία ευχάριστη γεύση, καθώς θα έχει δει μία καλή και έντιμη παράσταση, που θα τον κάνει να γελάσει, να κλάψει, να προβληματιστεί και στο τέλος να λυτρωθεί!
Ας περάσουμε στον Νικόλα. Ασχολείστε εδώ και αρκετά χρόνια με το μπάσκετ. Πείτε μας λίγα λόγια γι’ αυτή σας την ενασχόληση. Τι σας γεμίζει περισσότερο; Το θέατρο, η συγγραφή ή το μπάσκετ;
Δεν ασχολούμαι πια με το μπάσκετ, λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού. Όμως, ασχολούμαι καθημερινά, με τη γυμναστική και το κολύμπι. Λατρεύω τη θάλασσα. Είμαι χειμερινός κολυμβητής. Έχω φύγει από την Αθήνα 7 χρόνια τώρα, για να είμαι κοντά στη θάλασσα! Πρώτα με γεμίζει η γυμναστική και το κολύμπι, μετά η συγγραφή, και τέλος το θέατρο!
Με ποια κριτήρια επιλέγετε μια συνεργασία; Ποιες συνεργασίες ονειρεύεστε για το μέλλον;
Δεν έχω κάποια συγκεκριμένα κριτήρια. Δεν ονειρεύομαι κάποια συνεργασία για το μέλλον. Πιστεύω μόνο στη θετική σκέψη!
Όταν είστε στεναχωρημένος, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θέλετε να κάνετε για να νιώσετε καλύτερα;
Γυμναστική, κολύμπι στη θάλασσα, βόλτα με τα παιδιά μου.
Ποιες είναι οι πέντε βασικές προτεραιότητες στη ζωή σας;
Τα παιδιά μου, τα παιδιά μου, τα παιδιά μου, τα παιδιά μου, τα παιδιά μου.
Πότε είστε πραγματικά ευτυχισμένος;
Κάποιες, πολύ μικρές στιγμές, κάποια κλάσματα του δευτερολέπτου το αυγουστιάτικο βράδυ, όταν με αγκαλιάζει το θαλασσινό αεράκι.
Τα προσεχή σχέδιά σας;
Καινούργιες προκλήσεις εντός και εκτός θεάτρου.
