Bel Canto

Bel Canto

27 Σεπτεμβρίου στους κινηματογράφους από την ODEON και την AUDIO VISUAL

Δείτε το τρέιλερ: https://youtu.be/T-jZcbIKiXg

Λίγα λόγια για την ταινία

Η Ροξάν Κρος (Τζούλιαν Μουρ), μια διάσημη Αμερικανίδα σοπράνο, ταξιδεύει στη Νότια Αμερική για να δώσει ένα πριβέ κονσέρτο για τα γενέθλια ενός πλούσιου Ιάπωνα βιομήχανου (Κεν Γουατανάμπε). Στην συνάθροιση παρευρίσκονται πολιτικοί και διπλωμάτες, όταν ξαφνικά τη βίλα καταλαμβάνουν αντάρτες που απαιτούν την απελευθέρωση των φυλακισμένων συντρόφων τους. Έγκλειστοι στο ίδιο σπίτι επί ένα μήνα, όμηροι και απαγωγείς θα αναγκαστούν να βρουν κοινούς κώδικες επικοινωνίας ακόμα κι αν μιλούν διαφορετική γλώσσα. Η μουσική θα τους οδηγήσει με μοναδικό τρόπο στο να ξεπεράσουν τις έχθρες και τις διαφορές τους, ανακαλύπτοντας ότι αυτά που τους ενώνουν είναι πιο σημαντικά από αυτά που τους χωρίζουν. Μια δυνατή ιστορία αγάπης που βασίζεται στο ομώνυμο best seller της Αν Πάτσετ.

Από το βιβλίο στη μεγάλη οθόνη

Το βιβλίο της Αν Πάτσετ εκδόθηκε το 2001 και έλαβε αμέσως την αναγνώριση από τις μεγαλύτερα έντυπα της Αμερικής, αφού ανακοινώθηκε ως το «Καλύτερο Βιβλίο της Xρονιάς» στο Amazon. «Ένα σαγηνευτικό μείγμα ρομαντικής κομεντί, αγωνίας και ιδεών», το χαρακτήρισαν οι New York Times, ενώ το New Yorker το περιέγραψε ως «Μια μουσική σύνθεση όπλων, Πουτσίνι και διαπραγματεύσεων του Ερυθρού Σταυρού».

Η παραγωγός Κάρολαϊν Μπάρον, μόλις διάβασε το βιβλίο, αναγνώρισε αμέσως τις δυνατότητές του. «Διάβασα το βιβλίο το φθινόπωρο του 2001 μετά την επίθεση της 9ης Σεπτεμβρίου. Σε μια περίοδο που ο κόσμος έμοιαζε ραγισμένος και τρομαγμένος, μου κέντρισε αμέσως το ενδιαφέρον η ιστορία μιας πολυπολιτισμικής και πολύγλωσσης ομάδας ανθρώπων που ανακαλύπτουν με τη δύναμη της μουσικής την κοινή τους ανθρωπιά», αναφέρει. «Η Αν Πάτσετ έχει τη μοναδική ικανότητα να γράφει δραματικές και δυναμικές ιστορίες, τοποθετώντας τις σε ένα όμορφο περιβάλλον και μιλώντας κατευθείαν στην καρδιά», προσθέτει ο σεναριογράφος και παραγωγός της ταινίας Αντονι Γουέιντραμπ, ενώ για τη μεταφορά του βιβλίου στη μεγάλη οθόνη αναφέρει: «Πολλοί αναγνώστες σχολίασαν πως το βιβλίο ξεπηδά από τις σελίδες, είναι δηλαδή ρεαλιστικό και δημιουργεί αμέσως εικόνες. Γι’ αυτό ακριβώς ήταν και τόσο εύκολο να φανταστούμε την κινηματογραφική του μορφή».

Το ουσιαστικό νόημα του βιβλίου και κατ’ επέκταση της ταινίας είναι κατά τον σκηνοθέτη Πολ Γουάιτζ η σημασία και η δύναμη της ανθρώπινης επαφής, το πώς στις πιο δύσκολες στιγμές μας λαχταράμε την αγάπη και την επικοινωνία. «Οι εικόνες του βιβλίου είναι πανέμορφες. Έχει μια δόση Μπουνιουέλ και ασχολείται ευθέως με μεγάλα, εσωτερικά ερωτήματα. Υπάρχει τέλος και αρχή στην αφήγηση όπως ακριβώς και στη ζωή», λέει χαρακτηριστικά ο Γουάιτζ που μεταξύ άλλων έχει σκηνοθετήσει τις επιτυχημένες ταινίες «Για ένα Αγόρι» και «Grandma», αλλά και τη σειρά «Mozart in the Jungle».

Το καστ

Η επιλογή του καστ ήταν σύμφωνα με τον Γουάιτζ ένα μεγάλο στοίχημα με πολλές δυσκολίες, καθώς πρόκειται για ένα πολύ αγαπημένο βιβλίο με αποτέλεσμα οι αναγνώστες να έχουν ήδη φανταστεί τους χαρακτήρες, οπότε θα τους απογοήτευε εάν ήταν όλα εντελώς διαφορετικά από αυτό που περίμεναν. «Το σημαντικότερο για εμένα ήταν να στείλω το σενάριο στη Τζούλιαν Μουρ και εκείνη να θέλει να κάνει αυτή την ταινία μαζί μου», αναφέρει ο σκηνοθέτης για τη βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιό. «Έχει μια γενναιότητα σαν άνθρωπος και σαν ηθοποιός. Το ήξερα ότι θα έκανα το Bel Canto με κάποιον που θαυμάζω», προσθέτει.

Η επιλογή του Κεν Γουατάναμπε (O Τελευταίος Σαμουράι, Inception) ήταν επίσης ταιριαστή με τον χαρακτήρα του βιβλίου καθώς έχει τη φυσιογνωμία ενός συγκροτημένου ανθρώπου με ηγετικές ιδιότητες, προσφέροντας έτσι γαλήνη και ρομαντισμό σε ένα έντονο δράμα. «Ο Κεν έχει εξαιρετική αίσθηση του χιούμορ και μια φυσική χάρη, στοιχεία που είναι απαραίτητα για τον χαρακτήρα με τις περισσότερες ώρες ομηρείας στην ταινία», σχολιάζει ο Γουάιτζ για τον υποψήφιο για Όσκαρ ηθοποιό.

Η μουσική

Καθοριστικό ρόλο στην ταινία, τόσο δραματουργικά όσο και θεματικά, έπαιξε η μουσική. Έτσι, η όπερα συνδέεται οργανικά με την ιστορία, αποτελώντας αναπόσπαστο κομμάτι της. Για να γίνει πιστευτή σοπράνο, η Τζούλιαν Μουρ συνεργάστηκε στενά με τη Ρενέ Φλέμινγκ, μία από τις πιο διάσημες σοπράνο παγκοσμίως, η οποία τραγούδησε και τα μουσικά κομμάτια της ταινίας. Η Μουρ μελέτησε το στυλ, τη στάση του σώματος και τις κινήσεις της Φλέμινγκ, ενώ για να τελειοποιήσει το αποτέλεσμα παρακολούθησε πολλές πρόβες της Μετροπόλιταν Όπερας της Νέας Υόρκης.

Το πραγματικό γεγονός που ενέπνευσε την ταινία

Έμπνευση και αφορμή για το βιβλίο αποτέλεσε η πραγματική ιστορία μιας ομηρίας στο Περού το 1996. Αντάρτες του επαναστατικού κινήματος Τουπάκ Αμάρου (MRTA) εισέβαλλαν σε ένα πάρτυ που πραγματοποιούνταν στο σπίτι του Ιάπωνα πρέσβη στο Περού, προς τιμήν του Ιάπωνα αυτοκράτορα Ακιχίτο.

O τότε πρόεδρος του Περού, Αλμπέρτο Φουχιμόρι, γνωστός για την έντονα αντιτρομοκρατική πολιτική που ακολουθούσε, απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά του για διαφθορά και παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων. Τα μέλη του MRTA αιχμαλώτισαν εκατοντάδες άτομα μεταξύ των οποίων διπλωμάτες, κυβερνητικά στελέχη και επιχειρηματίες. Άφησαν όμως σύντομα ελεύθερες τις γυναίκες, τα παιδιά και τους ξένους.

Μετά την παγκόσμια προσοχή που έλαβε το θέμα κατά τους τέσσερις μήνες της ομηρίας και με γνώμονα την ελάχιστη πρόοδο που είχε σημειωθεί στις διαπραγματεύσεις, οι ειδικές δυνάμεις του Περού έκαναν έφοδο με αποτέλεσμα τον θάνατο ενός ομήρου, δύο κομμάντο και όλων των μελών του MRTA. Ο πρόεδρος Φουχιμόρι έκανε λόγο για μια πετυχημένη επιχείρηση, ενώ οι μετέπειτα αναφορές του συμβάντος τον διέψευσαν καθώς προέκυψε πως ένας μεγάλος αριθμός ανταρτών εκτελέστηκε αφού είχε ήδη παραδοθεί. Αργότερα, οι καταθέσεις των αιχμαλώτων συνέβαλλαν σε μια ακόμα πιο ευνοϊκή εικόνα των ανταρτών, καθώς ανέφεραν πως η μεταχείρηση στα χέρια τους ήταν θετική.

Στοιχεία για την ταινία: