Γνωρίστε ακόμα μια νέα ηθοποιό, η οποία βρίσκεται κάθε Κυριακή στο Θέατρο Άβατον, με το έργο “Επί Φυλακή”
Η Νικολέτα Μπάτσικα μαζί με τις άλλες συναδέλφους της μας βάζει στο κόσμο του έργου που έφτιαξαν μαζί, αλλά και στον δικό της
Σε καλώς ορίζουμε στη σελίδα μας
Θα ξεκινήσουμε με τον ρόλο σου στην παράσταση Επί Φυλακή, πες μας πώς τον εμπνεύστηκες;
Η προσπάθειά μας με την Κερασίνα Κωστάμη, την έταιρη συγγραφέα του έργου, ήταν να βρούμε ένα ρόλο που θα εκπροσωπούσε κατά κάποιον τρόπο το «Σύστημα». Ένα «Σύστημα» που μας κινεί κατά βούληση. Η αλήθεια είναι πως η πρώτη σκέψη αυτού του προσώπου ήταν μια αυστηρή αυταρχική γυναίκα που μόνο βλέποντάς την θα σε ανάγκαζε από φόβο και μόνο να ακολουθήσεις τις εντολές της. Γρήγορα όμως καταλάβαμε πως δεν ισχύει κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα. Το «Σύστημα» δε σε εξαναγκάζει αλλά αντιθέτως έρχεται με ένα ωραίο περιτύλιγμα και σε αφήνει να πιστέψεις πως παίρνεις εσύ τις αποφάσεις. Ευγενικό και χαριτωμένο με μια πινελιά από διαφήμιση σου φυτεύει ένα φόβο που δεν μπορείς να πιστέψεις ότι προέρχεται από αυτό. Και κάπως έτσι γεννήθηκε η Φωνή. Εγκλωβισμένη βέβαια και αυτή να παίζει ένα παιχνίδι ανώτερό της.
Πόσο δύσκολο είναι να γράφεις και να σκηνοθετείς τον εαυτό σου;
Ήταν κάτι που με δυσκόλεψε αρκετά και η έλλειψη εμπειρίας σαφώς το καθιστούσε αυτομάτως ακόμα πιο δύσκολο. Ευτυχώς όμως περιστοιχίζομαι από μία ομάδα που με βοήθησε πολύ και στα δύο αυτά ζητούμενα και την ευχαριστώ πολύ γι΄αυτό.
Πιστεύεις ότι αυτός ο ρόλος συμβαίνει στην πραγματική ζωή; Και αν ναι πώς γίνεται;
Μα μόνο από την πραγματική ζωή θα μπορούσαμε να εμπνευστούμε έναν τόσο φαντασιακό χαρακτήρα όπως η Φωνή. Τη Φωνή σήμερα μπορείς να τη βρείς στην τηλεόραση, στις διαφημίσεις, στα σόου που σε κάνουν να γελάς, να παθιάζεσαι και να ασχολείσαι με το ποιος πρέπει να κερδίσει το ριάλιτι επιβίωσης και όχι πώς θα βελτιώσεις το δικό σου βίο. Πώς θα πλουτίσεις τη δική σου ζωή με νέες εμπειρίες, πώς θα γίνεις καλύτερος, πώς θα παλέψεις γι΄αυτά που πιστεύεις. Η Φωνή λοιπόν σήμερα είναι όλα όσα με το ωραίο τους περιτύλιγμα κοιμίζουν τις ανθρώπινες συνειδήσεις.
Πόσο σημαντικό είναι για σένα το θέατρο;
Το θέατρο έγινε πολύ ξαφνικά σημαντικό για μένα. Ήμουν ένα πολύ ντροπαλό παιδί που ποτέ δεν είχε πει εγώ θέλω να γίνω ηθοποιός. Δεν ξέρω ακόμα να πω τι ήταν εκείνο που με ώθησε στο να το κάνω. Το σίγουρο είναι πως όταν το αποφάσισα ήταν σα να βρίσκω τη θέση μου στον κόσμο. Ένιωσα άνετα, πράγμα αρκετά οξύμωρο αν λάβουμε υπόψιν τον μέχρι τότε χαρακτήρα μου. Οπότε ναι νομίζω πως αυτό που τελικά φτάνει να μας προσδιορίζει είναι πολύ σημαντικό στη ζωή μας.
Τι είναι αυτό που σε έλκει σε αυτόν το χώρο;
Σε αυτή την ερώτηση θα απαντήσω με μια φράση απο το Λεωφορείον ο Πόθος «Δε θέλω ρεαλισμό θέλω μαγεία».
Πώς είναι οι συνθήκες για ένα νέο ηθοποιό;
Το επάγγελμα του ηθοποιού είναι ένα επισφαλές επάγγελμα για όλους τους ηθοποιούς πόσο μάλλον τους νεώτερους. Απουσία ευκαιριών, δύσκολες συνθήκες εργασίας, μηδενικές απολαβές και πολλά άλλα. Για τους ηθοποιούς όμως αυτή η δουλειά δεν είναι μόνο εργασία, είναι όνειρο, είναι ανάσα, είναι ζωή. Και γι΄αυτό ακριβώς πολλοί από εμάς έχουμε πάρει το ρίσκο να αγγίξουμε μόνοι μας το όνειρο, γιατί ξέρουμε πολύ καλά πως πολύ δύσκολα θα μας δοθεί η ευκαιρία που νομίζαμε ότι θα έχουμε βγαίνοντας από μια δραματική σχολή. Ποιες είναι λοιπόν οι συνθήκες; Μια πολύ μεγάλη συζήτηση, γι’ αυτό θα μείνω στο ότι αυτό το επάγγελμα είναι ανάγκη και το γεγονός ότι πολλοί από εμάς το κάνουν κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες σημαίνει πολλά.
Ποιον ή ποια ηθοποιό θαυμάζεις;
Δεν είναι ένας και δύο. Θαυμάζω πάρα πολλούς ηθοποιούς. Πάω να σκεφτώ ένα όνομα και ξεπηδάνε άλλα τόσα από το μυαλό μου.
Ποιο ρόλο θα ήθελες να παίξεις ;
Ένας ρόλος που έχω ερωτευτεί και θα ήθελα κάποια στιγμή να ενσαρκώσω είναι αυτός της Μάρθας από την Παρεξήγηση του Αλμπερ Καμύ.
Ποιο έργο είναι το αγαπημένο σου;
Δεν έχω κάποιο αγαπημένο έργο. Αγαπώ πολλά έργα και πολλούς συγγραφείς, το κάθε έργο έχει να σου δώσει τόσο διαφορετικά πράγματα να αγαπήσεις που όταν φτάσει η ώρα να σε ρωτήσει κάποιος τι αγαπάς περισσότερο δεν ξέρεις τι να απαντήσεις. Αν παρόλ’ αυτά έπρεπε να διαλέξω ένα, θα έλεγα τον Άμλετ του Σαίξπηρ.
Πες μας μια ευχή για το 2019
Εύχομαι το 2019 να συναντηθούμε με την πλευρά μας αυτή που δείχνει συμπόνια, αγάπη, ευγένεια και αλληλεγγύη προς όλους τους ανθρώπους.
Βιογραφικό σημείωμα
- Απόφοιτος Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών 2010 Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής Αθηνών του Γιώργου Θεοδοσιάδη
Εχει συμμετάσχει σε πολλές παραστάσεις και έχει ασχοληθεί με το θεατρικό παιχνίδι σε σχολεία
