Αθηνά Σακαλή, ηθοποιός
Σε καλώς ορίζουμε στην σελίδα μας, Full–time.gr
Θα θέλαμε να μάθουμε λίγα πράγματα για σένα
Πώς ξεκίνησες το ταξίδι του ηθοποιού;
Αρχικά, την ιδέα για το ταξίδι μου την έβαλαν άθελά τους και από μικρή ηλικία οι γονείς μου. Με πήγαιναν από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου σε όλες τις παραστάσεις που έρχονταν στην πόλη και σχεδόν κάθε βδομάδα στο Δημοτικό κουκλοθέατρο της Λάρισας. Έβλεπα την ίδια παράσταση ξανά και ξανά και επειδή ο ιδιοκτήτης ήταν φίλος τους καθόμασταν με τις ώρες μετά την παράσταση, οι γονείς μου για καφέ και εγώ για εξερεύνηση της σκηνής. Στη συνέχεια έρχεται στη ζωή μου η κυρία Κάκια Χαλήμαγα-Χατζή, η Κυρία μου! Μια γυναίκα που πιστεύει στη μαγεία του θεάτρου όσο κανένας. Από 12 χρονών μαζί της έμαθα πως το θέατρο είναι ομάδα, πολλή δουλειά και πως ιστορία γράφουν οι παρέες. Με αυτά τα εφόδια έφυγα για την Αθήνα. Το ταξίδι μου ως ηθοποιός το ξεκίνησα όπως ξεκινάω όλα μου τα ταξίδια. Ήμουν απόλυτα προετοιμασμένη, οργανωμένη και συνειδητοποιημένη για το πού πάω, μιας και ήταν ένα ταξίδι που πάντα ήθελα να κάνω και μόλις έφτασα στον προορισμό μου βίωσα κάτι τελείως διαφορετικό απ’ αυτό που είχα φανταστεί και οργανώσει! Το ταξίδι του ηθοποιού θυμίζει λίγο την Ιθάκη του Καβάφη. Και εύχομαι και ο δικός μου ο δρόμος να είναι μακρύς!
Τι είναι αυτό που σου αρέσει πιο πολύ και τι σε δυσκολεύει;
Μου αρέσει ότι δεν το βλέπω σαν δουλειά. Ενώ είναι μια διαδικασία υπερβολικά κουραστική, σωματικά, εγκεφαλικά, ψυχικά, αφιερώνω άπειρες ώρες σε αυτή και απαιτεί μεγάλη πειθαρχία, δε μπορώ να πω ;oτι αισθάνθηκα ποτέ ότι όντως δουλεύω. Και το ίδιο πράγμα ακριβώς είναι που με δυσκολεύει κιόλας. Επειδή κάνω κάτι που μου αρέσει τόσο και αφιερώνομαι σε αυτό δεν σημαίνει ότι το οικονομικό θέμα έρχεται δεύτερο. Όπως και να την βλέπω εγώ, δεν παύει να είναι μια δουλειά και μάλιστα δύσκολη, για την οποία πρέπει να πληρωθώ σωστά.
Ποια η σχέση σου με τα μαθηματικά, μιας και είσαι φοιτήτρια στο ΕΚΠΑ;
Τα μαθηματικά είναι η δεύτερη μεγάλη μου αγάπη. Δεν είναι μια σχολή που πέρασα τυχαία. Το ήθελα πολύ και πήγα πολύ συνειδητά σε αυτό. Δεν με φανταζόμουν ποτέ ως μαθηματικό αλλά η ενασχόλησή με τις θετικές επιστήμες είναι κάτι που μου αρέσει πολύ και που με βοηθάει στον τρόπο που σκέφτομαι και αντιμετωπίζω τη ζωή. Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι τα πάντα είναι μαθηματικά.
Οι σπουδές σου έχουν κάποια σχέση; Συνδέονται μεταξύ τους; Ή νιώθεις ότι κάνεις δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα;
Στο δικό μου κεφάλι είναι απόλυτα συνδεδεμένες. Αντιμετωπίζω το κάθε θεατρικό έργο σαν μαθηματικό πρόβλημα. Η ανάλυση του έργου του συγγραφέα και του κάθε ρόλου είναι ένα τεράστιο αχανές πεδίο στο οποίο εύκολα μπορείς να χαθείς και τα μαθηματικά είναι εκεί για να σε βοηθήσουν να λύσεις το μυστήριο.
Μίλησε μας για το έργο που θα παρουσιάσετε στο Ελληνικό Φεστιβάλ, «Οι Μεταμορφώσεις του Οβίδιου», τι ακριβώς πραγματεύεται;
Ο Οβίδιος στις Μεταμορφώσεις παρουσιάζει τις πιο τραγικές καταστάσεις με τον πιο όμορφο τρόπο και αντί για οποιαδήποτε άλλη λύση, στο τέλος προτείνει τη μεταμόρφωση ως μόνη επιλογή, ως τρόπο ύπαρξης του ανθρώπου. Το έργο που εμείς προσπαθήσαμε να φτιάξουμε έχει αυτή την ομορφιά που ο Οβίδιος προτείνει, ενώ ταυτόχρονα αφηγείται τη βία που οι ιστορίες έχουν. Θεωρώ πως είναι μια παράσταση απόλυτα συνδεδεμένη με το σήμερα και με τα γεγονότα που συμβαίνουν καθημερινά δίπλα μας και πως η μεταμόρφωση που ο Οβίδιος προτείνει ίσως να είναι πιο πραγματική απ’ ό,τι φανταζόμαστε.
Ποιος είναι ο ρόλος σου, και πως τον βιώνεις; Ταυτίζεσαι κάπου με αυτόν; ή είναι μια εμπειρία που απλώς την βιώνεις μέσω του θεάτρου;
Κανένας μας δεν έχει ρόλο, είμαστε όλοι αφηγητές των ιστοριών είτε με τον λόγο είτε με το σώμα και τις δράσεις μας. Είναι μια εμπειρία που την βιώνουμε όλοι μαζί επί σκηνής χωρίς να ταυτιζόμαστε με τις ιστορίες. Οι ιστορίες είναι τόσο δυνατές από μόνες τους που δεν έχεις τίποτα άλλο να κάνεις παρά να τις πεις.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;
Προς το παρόν κάνω σχέδια μόνο για τις διακοπές μου.
Τι ονειρεύεσαι;
Έχω σταματήσει να ονειρεύομαι. Προσπαθώ να ζω το τώρα και να το βιώνω όσο περισσότερο μπορώ. Να μην αναπολώ το παρελθόν και να μην περιμένω το αύριο να είναι καλύτερο από το σήμερα. Κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ όπου είμαι και με ό,τι έχω προσπαθώντας να είμαι ευτυχισμένη για όλα τα καλά που μου έχει δώσει η ζωή. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν βάζω υψηλούς στόχους. Αγαπώ τους ανθρώπους που πιστεύουν και προσπαθούν για το αδύνατο και πιστεύω πως είμαι μια από αυτούς. Αυτό που σίγουρα κάνω αντί να ονειρεύομαι είναι να σχεδιάζω και να προγραμματίζω και να οργανώνω πράγματα που θέλω, έχοντας πλέον, όμως, την γνώση ότι το απροσδόκητο, καλό ή κακό, είναι πάντα πιο μεγάλο από μας.
Ποιο είναι το μότο της ζωής;
Que sera sera
Ευχαριστώ πολύ Κατερίνα Γρυλλάκη.
Οι Μεταμορφώσεις του Οβίδιου
C. for Circus
Σκηνοθεσία: Ειρήνη Μακρή, Παύλος Παυλίδης
Δραματουργική επεξεργασία: Ελίνα Μαντίδη
Πειραιώς 260 – Χώρος E
30/5-2/6, 21:00
