18 – 25 Ιουνίου
Ανθρωπότητες
7 ημέρες, 7 βιβλικά κείμενα, 7 επικράτειες ανθρώπων
Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά ανοίγει τον κύκλο Ανθρωπότητες ο οποίος πραγματοποιείται στο πλαίσιο της δράσης Άνοιγμα στη πόλη – Πειραιάς και εντάσσεται στις αντίστοιχες εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών.
Ο Νίκος Διαμαντής Καλ/κος Δ/ντης του ΔΘΠ σημειώνει για τις Ανθρωπότητες:
To Δημοτικό Θέατρο Πειραιά μεριμνά για τον άνθρωπο ο οποίος παραμένει στο επίκεντρο των αναζητήσεων του. Με τις «Ανθρωπότητες» – οι οποίες εντάσσονται στο πλαίσιο «Άνοιγμα στην πόλη – Πειραιάς», επιστρέφουμε στην υπενθύμιση -μετά τους κύκλους Γεφυρώνοντας τις διαφορετικότητες και Άτλας- ενός ουμανιστικού ιδεώδους, το οποίο παραμένει «φυλαγμένο» στις ανθρώπινες κοινότητες. Γιατί η τέχνη οφείλει να υπερασπίζεται και να διατυπώνει κάθε φορά εκ νέου τις ανθρώπινες αξίες, ως θεμέλια του προσωπικού αλλά και του συλλογικού ανθρώπινου βίου.
Στόχος
Οι «Ανθρωπότητες» διοργανώνονται από το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά με στόχο να διερευνήσουν και να αναδείξουν, μέσα από καλλιτεχνικές δράσεις, το απόθεμα αξιών, βιωμένης ιστορίας και μαρτυριών, που βρίσκεται αποθησαυρισμένο στις διαφορετικές κοινότητες της πόλης.
Δράση
Καλλιτεχνικές ομάδες από διαφορετικούς δημιουργικούς χώρους (θέατρο, λογοτεχνία, εικαστικά, καλλιτεχνική εκπαίδευση, μουσική) συνεργάζονται με κοινωνικές δομές της πόλης του Πειραιά, ώστε να προσεγγίσουν επιλεγμένες κοινωνικές ομάδες και -από κοινού με τους συμμετέχοντες- να σχεδιάσουν και να παρουσιάσουν ένα έργο το οποίο να εκφράζει την «θέαση της ζωής» μέσα από την δική τους οπτική. . Κάθε έργο συνδιαλέγεται μ’ ένα ξεχωριστό βιβλικό κείμενο, που φωτίζει την ιστορία των πρωταγωνιστών της.
ΠΡΌΓΡΑΜΜΑ
18 – 25 Ιουνίου
Εικαστική έκθεση «Τα πετεινά»
Συμπυκνώνοντας το ουμανιστικό πνεύμα του προγράμματος Ανθρωπότητες, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, σε συνεργασία με την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, φιλοξενεί έκθεση πορτρέτων του ποιητή και φωτογράφου Κώστα Ζαφειρόπουλου. Πορτρέτα προσώπων που βιώνουν δυσμενείς καταστάσεις, δοσμένα με ποιητική ευαισθησία και έμφαση στο βλέμμα.
18 Ιουνίου
(ΕΙΔΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΥΤΙΣΤΙΚΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ) / 11:00
«Ζωή» − Η αντίληψη του κόσμου μέσα από το άγγιγμα
Δομή: Ειδικό Σχολείο Αυτιστικών Πειραιά & «Μαργαρίτα», Εργαστήρι Ειδικής Αγωγής.
Ομάδα: Παιδιά με νοητική στέρηση και παιδιά στο φάσμα του αυτισμού
Οι θερμοκρασίες, οι υφές, τα σχήματα αποτελούν τις συνισταμένες ενός βιωματικού έργου που προσκαλεί τους επισκέπτες να προσεγγίσουν τον κόσμο μέσα από το άγγιγμα των παιδιών. Το έργο συνδιαλέγεται με τον «Ύμνο στην ομορφιά» από το Άσμα ασμάτων (Κεφ. 4)
Βιβλικό απόσπασμα
Άσμα Ασμάτων Κεφ. 4
1Τι όμορφη που είσαι αγαπημένη μου,
τι όμορφη που είσαι!
Περιστέρια τα μάτια σου μέσ’ απ’ το πέπλο σου,
ωσάν κοπάδι ερίφια τα μαλλιά σου,
που ροβολάνε από τις ράχες της Γαλαάδ.
2Τα δόντια σου ωσάν κοπάδι αμνάδες,
που μόλις τις κουρέψαν και τις έπλυναν.
Όλες γεννάνε δίδυμα,
στέρφα δεν βρίσκεται ανάμεσά τους.
3Τα χείλη σου είναι σαν σειρήτι κόκκινο
και θελκτική η λαλιά σου,
τα μάγουλά σου μέσ’ από το πέπλο σου
σαν δυο μισά ροδιού.
4Ο τράχηλός σου ορθώνεται καθώς ο πύργος του Δαβίδ,
χτισμένος στρογγυλά για φρούριο
κι από σειρές λιθάρια λαξεμένα·
ασπίδες χίλιες κρέμονται τριγύρω του,
όλες οι ασπίδες των γενναίων ανδρών.
5Τα δυο σου στήθη είναι σαν δυο νιογέννητα
δίδυμα της ζαρκάδας,
που βόσκουνε στα κρίνα ανάμεσα.
6Πριν να φυσήξει η αύρα η πρωινή
και φύγουν τα σκοτάδια,
θα πάω στης σμύρνας το βουνό,
στου λιβανιού το λόφο.
7Ολάκερη είσαι ωραία, αγαπημένη μου,
ψεγάδι δεν σου βρίσκεται!
Συνεργάτης Ανδρέας Κολίσογλου
19 Ιουνίου
(ΟΜΙΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ UNESCO ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΝΗΣΩΝ) / 19:00
«Μοναξιά» − Η γενναιοδωρία του ανθρώπου που ζει ανέστιος
Δομή: Όμιλος για την Unesco Πειραιώς και Νήσων
Ομάδα: Άστεγοι του Πειραιά
Πώς αισθάνονται, τι σκέφτονται για την έννοια της «οικίας» εκείνοι που την έχουν χάσει; Το έργο εστιάζει στην ανθρώπινη ανάγκη για ασφάλεια, φιλία, αλληλεγγύη, φροντίδα, όχι μόνο στην υλική τους έκφραση αλλά και στη συναισθηματική, με οδηγό το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (Κεφ. 11, «Η σοφία αποκαλύπτεται στους ταπεινούς»).
Βιβλικό απόσπασμα
Κατά Ματθαίον, Κεφ. 11
25Εκείνο τον καιρό, είπε ο Ιησούς: «Σ’ ευχαριστώ, Πατέρα, Κύριε του ουρανού και της γης, γιατί αυτά τα έκρυψες από τους σοφούς και τους συνετούς και τα φανέρωσες στους ταπεινούς. 26Ναι, Πατέρα μου, αυτό ήταν το θέλημά σου.
27»Όλα έχουν παραδοθεί σ’ εμένα από τον Πατέρα μου. Κανένας δε γνωρίζει πραγματικά τον Υιό, παρά μόνον ο Πατέρας· ούτε τον Πατέρα τον ξέρει κανείς πραγματικά, παρά μόνο ο Υιός, καθώς κι εκείνος στον οποίο θέλει ο Υιός να τον φανερώσει.
28»Ελάτε σ’ εμένα όλοι όσοι κοπιάζετε κι είστε φορτωμένοι, κι εγώ θα σας ξεκουράσω.29Σηκώστε πάνω σας το ζυγό μου και διδαχτείτε από το δικό μου παράδειγμα, γιατί είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και οι ψυχές σας θα βρουν ξεκούραση. 30Γιατί ο ζυγός μου είναι απαλός, και το φορτίο μου ελαφρό».
Συνεργάτες Πέρης Μιχαηλίδης
20 Ιουνίου
(2η ΥΠΕ ΜΟΝΑΔΑ ΥΓΕΙΑΣ ΠΕΙΡΑΙΑ) / 20:00
«Τροφή» − Η ιστορία αποτυπωμένη στα δόντια της εργατικής τάξης
Δομή: Οδοντιατρικός Σύλλογος Πειραιά
Ομάδα: Κινητές δομές οδοντιατρικής φροντίδας στον Πειραιά
Βασισμένη σε επιδημιολογικές μελέτες, μαρτυρίες επαγγελματιών, διηγήσεις περιστατικών από την πρόσφατη κοινωνικό-οικονομική ιστορία γύρω από τη στοματική υγεία, με τη συνδρομή μιας κινητής ομάδας οδοντιατρικής φροντίδας και με οδηγό ένα βιβλικό απόσπασμα από τον Εκκλησιαστή (Κεφ. 11, «Η επιμονή της ζωής»), η παράσταση υπογραμμίζει τον διαρκή αγώνα για κοινωνική πρόοδο.
Βιβλικό απόσπασμα
Εκκλησιαστής Κεφ. 11
7Γλυκό είναι το φως κι ευχάριστο στα μάτια να βλέπουν τον ήλιο. 8Αλλά, όσο πολλά κι αν ζήσεις χρόνια, ν’ απολαμβάνεις την κάθε μέρα σου και να θυμάσαι πως οι σκοτεινές οι μέρες θα ’ναι περισσότερες. Δεν υπάρχει τίποτε ν’ αποζητήσει κανείς τότε. 9Απόλαυσε νέε μου, τα νιάτα σου! Η καρδιά σου ας χαίρεται όλες της νιότης σου τις μέρες. Μπορείς να αποκτήσεις ό,τι επιθυμεί η ψυχή σου και τα μάτια σου· αλλά να ξέρεις ότι για όλα αυτά ο Θεός θα σε κρίνει. 10Διώξε τη λύπη απ’ την καρδιά σου, τον πόνο από το σώμα σου, γιατί τα νιάτα και τα μαύρα τα μαλλιά δεν διαρκούν πολύ.
1Θυμήσου το δημιουργό σου στης νιότης σου τις μέρες, πριν έρθουνε οι μέρες οι κακές και φτάσουνε τα χρόνια εκείνα που δε θα μπορείς να τ’ απολαύσεις. 2Τότε θα σκοτεινιάσει ο ήλιος και το φως, το φεγγάρι και τ’ αστέρια, και όλο θα ’ρχονται καινούρια σύννεφα ύστερα απ’ τη βροχή.3Τότε τα χέρια σου που σε προστάτευαν θα τρέμουν, τα πόδια σου που σε κρατούσαν θα κλονίζονται, τα δόντια σου που αλέθανε θα λιγοστέψουν και θα θαμπώσουνε τα μάτια σου που έβλεπαν. 4Θ’ αρχίσουνε τ’ αυτιά σου να μην ακούν, θα εξασθενήσει η φωνή σου και θα τρέμει, θα σε ξυπνάει και του πουλιού το λάλημα ακόμη. 5Τότε του δρόμου η ανηφοριά θα σε τρομάζει και θα λιγοψυχάς στο κάθε βήμα σου. Έξω θ’ αλλάζουν οι εποχές του χρόνου: θ’ ανθίζει η αμυγδαλιά και θα παχαίνει η ακρίδα, θα ωριμάζει η κάπαρη κι εσύ θα προχωρείς προς τη στερνή σου κατοικία· βγήκαν στο δρόμο κιόλας οι μοιρολογίστρες!
6Θυμήσου, λοιπόν, το δημιουργό σου, πριν της ζωής σου σπάσει η ασημένια αλυσίδα και το χρυσό λυχνάρι συντριφθεί· πριν τσακιστεί η στάμνα στην πηγή και σπάσει το μαγγάνι στο πηγάδι.
Συνεργάτες Μαρία Κουλούρη – Λευτέρης Παπακώστας
21 Ιουνίου
(«ΠΥΞΙΔΑ» ΦΟΡΕΑΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ) / 12:00
«Βοήθεια» − Η προσπάθεια για επικοινωνία μέσα από την ομίχλη της ψυχικής ασθένειας
Δομή: «Πυξίδα», φορέας ψυχικής και κοινωνικής υποστήριξης
Ομάδα: Οικότροφοι ψυχικά ασθενείς
Επίσκεψη στους χώρους της «Πυξίδας», κατά τη διάρκεια της οποίας οι οικότροφοι ασθενείς παρουσιάζουν επιστολές προς προσφιλή τους πρόσωπα. Μέσω των επιστολών, οι ασθενείς επιχειρούν να επικοινωνήσουν διασχίζοντας την «ομίχλη» της ψυχικής ασθένειας, καθώς και να μεταδώσουν τη δική τους –προσωπική– εικόνα του κόσμου, ως μέσο για την αποδοχή του «άλλου». Η δράση συνδιαλέγεται με βιβλικό απόσπασμα από το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (Κεφ. 13, 14, «Το θάρρος να αντικρίζεις τον άλλον»).
Βιβλικό απόσπασμα
Κατά Ματθαίον, Κεφ. 13, 14
1Εκείνη την ημέρα ο Ιησούς βγήκε από το σπίτι και καθόταν δίπλα στη λίμνη. 2Γύρω του μαζεύτηκε πολύς κόσμος· γι’ αυτό μπήκε και κάθισε σ’ ένα καΐκι κι όλος ο κόσμος στεκόταν στο γιαλό.
3Τους είπε πολλά με παραβολές: «Βγήκε ο σπορέας να σπείρει. 4Καθώς έσπερνε, μερικοί σπόροι έπεσαν στο δρόμο, κι ήρθαν τα πουλιά και τους έφαγαν όλους. 5Άλλοι έπεσαν σε έδαφος πετρώδες, που δεν είχε πολύ χώμα, κι αμέσως φύτρωσαν, γιατί το χώμα ήταν λιγοστό. 6Μόλις όμως ανέτειλε ο ήλιος κάηκαν και, επειδή δεν είχαν ρίζες, ξεράθηκαν. 7Άλλοι σπόροι πάλι έπεσαν στ’ αγκάθια και, όταν τ’ αγκάθια μεγάλωσαν, τους έπνιξαν. 8Τέλος άλλοι έπεσαν στο γόνιμο έδαφος και έδωσαν καρπό, άλλοι εκατό φορές περισσότερο, άλλοι εξήντα κι άλλοι τριάντα. 9Όποιος έχει αυτιά για ν’ ακούει, ας ακούει 10Πήγαν τότε οι μαθητές του και τον ρώτησαν: «Γιατί τους μιλάς με παραβολές;» 11Αυτός τους απάντησε: «Γιατί σ’ εσάς έδωσε ο Θεός να γνωρίσετε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, σ’ εκείνους όμως όχι. 12Όποιος έχει, σ’ αυτόν θα δοθεί, και μάλιστα με το παραπάνω. Όποιος όμως δεν έχει, κι αυτό που έχει θα του το πάρουν. 13Γι’ αυτό τους μιλάω με παραβολές· για να μη βλέπουν ενώ βλέπουν, κι ενώ ακούν να μην ακούν ούτε να καταλαβαίνουν, 14μήπως έτσι κάποτε μετανοήσουν. Τότε θα εκπληρωθεί σ’ αυτούς η προφητεία του Ησαΐα, η οποία λέει: Θ’ ακούσετε με την ακοή μα δε θα καταλάβετε, και θα δείτε μα δε θ’ αντιληφθείτε. 15Γιατί έγινε αναίσθητη η καρδιά αυτού του λαού, και με τ’ αυτιά βαριάκουσαν κι έκλεισαν τα μάτια τους· για να μη δούνε με τα μάτια κι ακούσουν με τ’ αυτιά και καταλάβουν με την καρδιά, κι επιστρέψουν σ’ εμένα και τους γιατρέψω.
Συνεργάτες Χρήστος Χρυσόπουλος – Δανάη Παπουτσή
22 Ιουνίου
(ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΟΡΑΗ) / 12:00
«Χαρά» − Η χαρά των παιδιών στους δρόμους της πόλης
Δομή: Καλός Ποιμένας – Στέγη Ανηλίκων Πειραιά
Ομάδα: Οικότροφοι ανήλικοι
Μια γιορτή με τη μορφή πομπής στους δρόμους του Πειραιά, σε συνεργασία με το Παιδικό και Εφηβικό Θεατρικό Εργαστήρι του Πειραϊκού Συνδέσμου και μαθητές από το Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο Δραπετσώνας. Με αφετηρία το βιβλικό απόσπασμα «Τα παιδιά γνωρίζουν το πρόσωπο του Θεού» από το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (Κεφ. 18), τα παιδιά προσκαλούν τους διαβάτες να μοιραστούν τη νεανικότητα της αυθόρμητης χαράς με τη δράση να καταλήγει στον προαύλιο χώρο του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά.
Βιβλικό απόσπασμα
Κατά Ματθαίον, Κεφ. 18
1Εκείνη την ώρα, πήγαν οι μαθητές στον Ιησού και τον ρώτησαν: «Ποιος είναι άραγε ανώτερος στη βασιλεία του Θεού;» 2Ο Ιησούς φώναξε τότε ένα παιδάκι, το ’βαλε να σταθεί ανάμεσά τους και είπε: 3«Σας βεβαιώνω πως αν δεν αλλάξετε κι αν δε γίνετε σαν τα παιδιά, δε θα μπείτε στη βασιλεία του Θεού. 4Όποιος λοιπόν ταπεινώσει τον εαυτό του σαν αυτό το παιδί, αυτός είναι ο ανώτερος στη βασιλεία του Θεού. 5Και όποιος δεχτεί ένα τέτοιο παιδί στο όνομά μου, δέχεται εμένα τον ίδιο.
6»Όποιος γίνει αφορμή να κλονιστεί ένας απ’ αυτούς τους μικρούς που πιστεύουν σ’ εμένα, είναι προτιμότερο γι’ αυτόν να κρεμάσει μια μυλόπετρα στο λαιμό του και να καταποντιστεί στη θάλασσα. 7Αλίμονο στον κόσμο για τα σκάνδαλα που έχει ν’ αντιμετωπίσει. Γιατί αναγκαστικά θα έρθουν τα σκάνδαλα· μα αλίμονο στον άνθρωπο που προκαλεί το σκάνδαλο. 8Αν σε σκανδαλίζει κάτι τόσο σπουδαίο σαν το χέρι σου ή το πόδι σου, κόψε τα και πέταξέ τα. Γιατί είναι προτιμότερο για σένα να μπεις στην αληθινή ζωή κουλός ή κουτσός, παρά να έχεις δύο χέρια ή δύο πόδια και να σε ρίξουν στην αιώνια κόλαση. 9Κι αν κάτι τόσο σπουδαίο σαν το μάτι σου σε σκανδαλίζει, βγάλ’ το και πέταξέ το. Γιατί είναι προτιμότερο για σένα να μπεις μονόφθαλμος στην αληθινή ζωή, παρά να έχεις μάτια και να σε ρίξουν στην πύρινη κόλαση.
10»Προσέξτε, μην περιφρονήσετε κανένα απ’ αυτούς τους μικρούς, γιατί σας βεβαιώνω πως οι άγγελοί τους στον ουρανό βλέπουν συνεχώς το πρόσωπο του ουράνιου Πατέρα μου.
Συνεργάτες Μαρία Ρεντίφη – Παιδικό και Εφηβικό Θεατρικό Εργαστήρι Πειραϊκού Συνδέσμου – Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο Δραπετσώνας
22 Ιουνίου
((ΔΕΚΑΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ) / 19:00
«Χαρά» − Το όνειρο του νέου ανθρώπου
Δομή: ΚΟ.Δ.Ε.Π. | Κοινωφελής Δημοτική Επιχείρηση Πειραιά
Ομάδα: Μαθητές του Προγράμματος Διδακτικής Αλληλεγγύης της ΚΟΔΕΠ
Η ανάγκη των νέων να στοιχειοθετήσουν την ατομικότητά τους σε ένα περιβάλλον δίχως σταθερές ταυτότητες γίνεται η αφετηρία για μια δράση στον χώρο του δεκάτου γυμνασίου που διερευνά τη συναδελφοσύνη, τη φαντασία, την ορμή και την ευρύτητα πνεύματος της νεότητας ως αξίες δημιουργίας και αλλαγής. Το βιβλικό απόσπασμα «Τα παιδιά γνωρίζουν το πρόσωπο του Θεού» από το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (Κεφ. 18), αποτελεί το εφαλτήριο και για την συγκεκριμένη δράση.
Βιβλικό απόσπασμα
Κατά Ματθαίον, Κεφ. 18
1Εκείνη την ώρα, πήγαν οι μαθητές στον Ιησού και τον ρώτησαν: «Ποιος είναι άραγε ανώτερος στη βασιλεία του Θεού;» 2Ο Ιησούς φώναξε τότε ένα παιδάκι, το ’βαλε να σταθεί ανάμεσά τους και είπε: 3«Σας βεβαιώνω πως αν δεν αλλάξετε κι αν δε γίνετε σαν τα παιδιά, δε θα μπείτε στη βασιλεία του Θεού. 4Όποιος λοιπόν ταπεινώσει τον εαυτό του σαν αυτό το παιδί, αυτός είναι ο ανώτερος στη βασιλεία του Θεού. 5Και όποιος δεχτεί ένα τέτοιο παιδί στο όνομά μου, δέχεται εμένα τον ίδιο.
6»Όποιος γίνει αφορμή να κλονιστεί ένας απ’ αυτούς τους μικρούς που πιστεύουν σ’ εμένα, είναι προτιμότερο γι’ αυτόν να κρεμάσει μια μυλόπετρα στο λαιμό του και να καταποντιστεί στη θάλασσα. 7Αλίμονο στον κόσμο για τα σκάνδαλα που έχει ν’ αντιμετωπίσει. Γιατί αναγκαστικά θα έρθουν τα σκάνδαλα· μα αλίμονο στον άνθρωπο που προκαλεί το σκάνδαλο. 8Αν σε σκανδαλίζει κάτι τόσο σπουδαίο σαν το χέρι σου ή το πόδι σου, κόψε τα και πέταξέ τα. Γιατί είναι προτιμότερο για σένα να μπεις στην αληθινή ζωή κουλός ή κουτσός, παρά να έχεις δύο χέρια ή δύο πόδια και να σε ρίξουν στην αιώνια κόλαση. 9Κι αν κάτι τόσο σπουδαίο σαν το μάτι σου σε σκανδαλίζει, βγάλ’ το και πέταξέ το. Γιατί είναι προτιμότερο για σένα να μπεις μονόφθαλμος στην αληθινή ζωή, παρά να έχεις μάτια και να σε ρίξουν στην πύρινη κόλαση.
10»Προσέξτε, μην περιφρονήσετε κανένα απ’ αυτούς τους μικρούς, γιατί σας βεβαιώνω πως οι άγγελοί τους στον ουρανό βλέπουν συνεχώς το πρόσωπο του ουράνιου Πατέρα μου.
Συνεργάτες: Ομάδα Coeval: Άννα Δανέζη – Κων.να Βισβιροπούλου
23 Ιουνίου
( ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΩΝ ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ) / 20:00
«Καρτερία» − Η ζωή και η αντοχή της, διαμέσου του χρόνου, στις εργατικές πολυκατοικίες
Δομή: Εργατικές πολυκατοικίες της Κοκκινιάς
Ομάδα: Ένοικοι διαμερισμάτων
Περφόρμανς στον χώρο των εργατικών πολυκατοικιών της Κοκκινιάς. Προσωπικές μαρτυρίες των κατοίκων μπλέκονται με αγαπημένα μουσικά κομμάτια για την ιστορία της περιοχής, και σε διάλογο με το Βιβλίο του Ιώβ (Κεφ. 13, «Η καρτερία του Ιώβ») μιλούν για την ανθρώπινη επιμονή στην αναζήτηση της ευτυχίας.
Βιβλικό απόσπασμα
Ιώβ. Κεφ. 13
20Μόνο δυο πράγματα παραχώρησέ μου, Θεέ μου,
κι εγώ από μπροστά σου δε θα κρυφτώ:
21Πάρε το χέρι σου από πάνω μου,
ο φόβος σου να μη με τρομάζει.
22Έπειτα, πάρε εσύ το λόγο
κι εγώ θα σου αποκρίνομαι·
ή εγώ να μιλήσω κι απάντησέ μου εσύ.
23Πόσες είν’ οι ανομίες κι οι αμαρτίες μου;
Τις παραβάσεις δείξε μου
και τα κρίματά μου.
24Γιατί το πρόσωπό σου κρύβεις
κι εχθρό σου με θαρρείς;
25Θες να τρομάξεις ένα φύλλο ανεμόδαρτο;
θες να τα βάλεις μ’ ένα άχυρο ξερό;
26Μου καταμαρτυρείς πικρές κατηγορίες
και μου καταλογίζεις τις αμαρτίες της νιότης μου.
27Με περιορίζεις,
με παρακολουθείς όπου κι αν πάω,
σημειώνεις ακόμα και τα ίχνη μου.
28Καθώς το σάπιο ξύλο καταστρέφομαι,
σαν ρούχο σκοροφαγωμένο.
Συνεργάτες Καλλιόπη Παναγιωτίδου – Μαρίνα Κανελλοπούλου
24 Ιουνίου
(ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ) / 19:30
«Αγάπη» – Η φιλία και η αδελφοσύνη των παιδιών που ζουν κάτω από την ίδια στέγη
Δομή: Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας
Ομάδα: Φιλοξενούμενα παιδιά
Με οδηγό τη «Δύναμη της αγάπης», από τη γνωστή Α΄ Επιστολή προς Κορινθίους του Αποστόλου Παύλου, οργανώνεται στο Χατζηκυριάκειο ένα γεύμα με οικοδεσπότες τα παιδιά. Η προσφορά, η φροντίδα και η ανταπόδοση είναι τα βασικά συστατικά αυτού του βιωματικού καλλιτεχνικού δρώμενου.
Βιβλικό απόσπασμα
Αποστόλου Παύλου: Α’ Επιστολή προς Κορινθίους
Αν ξέρω να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε έγινα σαν ένας άψυχος χαλκός που βουίζει ή σαν κύμβαλο που ξεκουφαίνει με τους κρότους του. Και αν έχω το χάρισμα να προφητεύω και γνωρίζω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ με τη δύναμη της ακόμη και τα βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε δεν είμαι τίποτε απολύτως.
Και αν πουλήσω όλη την περιουσία μου για να χορτάσω με ψωμί όλους τους φτωχούς, και αv παραδώσω το σώμα μου για να καεί, αλλά αγάπη δεν έχω, τότε σε τίποτε δεν ωφελούμαι.
Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι ευεργετική και ωφέλιμη, η αγάπη δε ζηλεύει, η αγάπη δεν ξιπάζεται (= δεν καυχιέται), δεν είναι περήφανη, δεν κάνει ασχήμιες, δε ζητεί το συμφέρον της, δεν ερεθίζεται, δε σκέφτεται το κακό για τους άλλους, δε χαίρει, όταν βλέπει την αδικία, αλλά συγχαίρει, όταν επικρατεί η αλήθεια. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. Η αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει
Συνεργάτες Γεράσιμος Δεστούνης – Βίλμα Ανδριώτη
25 Ιουνίου
(ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ) / 11:00
«Γιορτή» – Καταληκτική εκδήλωση στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Όλες οι δράσεις του προγράμματος Ανθρωπότητες συναντιούνται στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Με την παρουσία συμμετεχόντων, ηχογραφήσεις, βίντεο, αναγνώσεις, παιχνίδι παρουσιάζονται σ’ ένα πλαίσιο «γιορτής», χωρίς βαρυσήμαντες χειρονομίες.
Επιμέλεια: Παρασκευάς Τερεζάκης
