Κριτική θεάτρου
Γράφει η Μαρίκα Θωμαδάκη*
Θέατρο «Στοά»
Μποστ, «Το επάγγελμα της μητρός μου»
Θεατρική Διασκευή: Θανάσης Παπαγεωργίου
Σκηνοθεσία: Θανάσης Παπαγεωργίου
Σκηνικά: Λέα Κούση
Κοστούμια: Λέα Κούση
Ερμηνεύουν: Θανάσης Παπαγεωργίου, Εύα Καμινάρη, Δημήτρης Θεοδώρου, Ελευθερία Στεργίδου, Γιάννης Φουντάς, Αγγελική Τσιάκαλου
Ο αγαπημένος Μποστ επανέρχεται δριμύτατος στο θέατρο «Στοά» μέσα από μία απογειωτική σκηνική πραγμάτωση του έργου του, «Το επάγγελμα της μητρός μου», σε θεατρική διασκευή Θανάση Παπαγεωργίου. Οι διακειμενικές ανταύγειες γίνονται ορατές χάρη στην άρτια γνώση των κωδίκων του Μποστ από τον Θανάση Παπαγεωργίου που σκηνοθετεί την παράσταση. Με γνώμονα έναν εύστοχα αντιστικτικό λόγο, η σκηνοθεσία οδηγείται στην αισθητική την οποία επιτάσσει μία πληθώρα από λογικά παράδοξα. Έτσι, απέναντι στο «αμάρτημα» του Βιζυηνού προβάλλεται το «επάγγελμα» του Μποστ, ενώ απέναντι στην ψυχοδομή του νεαρού Ιπποκράτη εμφανίζεται αμυδρά ο «μικρομέγαλος» ως απόηχος από το έργο του Βιτράκ, «Βίκτωρ ή τα παιδιά στην εξουσία». Κατά τον ίδιο τρόπο, ο «λογιστής» πατέρας παραπέμπει στο αντίστοιχό του πρότυπο από το «μικρό σουρεαλιστικό δράμα» του Απολλιναίρ, «Οι μαστοί του Τειρεσία».
Συνολικά, η παράσταση του Θανάση Παπαγεωργίου κινείται στον αστερισμό του σουρεαλισμού. Ο σκηνοθέτης υπηρετεί το χαρακτηριστικό στιλιζάρισμα που ενθαρρύνει την διακειμενική κωδικοποίηση και την απόσταση που δημιουργείται ανάμεσα στην όψη και την ουσία των πραγμάτων.
Ως δρών πρόσωπο της πλοκής, ο Θανάσης Παπαγεωργίου στηρίζει και επαυξάνει την εξουσία του και την έντονη προθετικότητα στην οποία υποτάσσεται η έξοχη σύζυγος-μητέρα της Εύας Καμινάρη. Η κα. Καμινάρη ευθυγραμμίζεται προς τον κώδικα που εκφράζει το πρόσωπο της αναφοράς και υπερβαίνει τα όρια του ευ πράττειν δηλώνοντας ξαφνικά ότι θέλει να ακολουθήσει το επάγγελμα της εκδιδόμενης. Η απόφασή της και η επιχειρηματολογία της θέτουν σε λειτουργία την πλοκή που στροβιλίζεται μεταξύ άκρας σοβαρότητας και κωμικού στοιχείου. Εξάλλου, οι ηθοποιοί του θιάσου Δημήτρης Θεοδώρου, Ελευθερία Στεργίδου, Γιάννης Φουντάς και Αγγελική Τσιάκαλου στους ρόλους των παιδιών και των «εκπαιδευομένων» κινούνται με άνεση και ιλαρή αποτελεσματικότητα. Εν κατακλείδει, η παράσταση στο θέατρο «Στοά» αναδεικνύει άριστα τα σκηνικά και τα κουστούμια της Λέας Κούση δημιουργώντας έτσι ολοκληρωμένο αισθητικό απείκασμα με αφετηρία ένα καλοδουλεμένο πιραντελικό στυλιζάρισμα.
*Η Μαρίκα Θωμαδάκη είναι Καθηγήτρια Θεωρίας και Σημειολογίας του Θεάτρου, τ. Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστήμιου Αθηνών.
