Πριν λίγο καιρό λάβαμε την κυκλοφορία ενός δίσκου, που έχει ιδιαίτερη σημασία να μάθουμε πως ξεκίνησε αλλά και πως πραγματοποιήθηκε, ο μουσικός Γιάννης Παπαδόπουλος μας αποκαλύπτει αυτό το όνειρο που ήταν του αδελφού του Φώτη….
Οι εκδόσεις Μετρονόμος παρουσιάζουν το βιβλίο – cd του Φώτη Παπαδόπουλου (1967 – 2017) «Όνειρο φευγάτο» που επιμελήθηκε ο αδελφός του Γιάννης.
Ο Φώτης Παπαδόπουλος, μουσικός, ερμηνευτής, στιχουργός, δημοσιογράφος, εκδότης, μπλόγκερ, ακτιβιστής, queer περσόνα, άνθρωπος ταλαντούχος, γοητευτικός και ελευθερόφρονας, «προδότης σε μια ζωή σικέ απ’ την αρχή», όπως γράφει σε έναν στίχο, μας άφησε τον Ιούλιο του ’17 στα πενήντα του μόλις χρόνια.
Πριν ξεκινήσουμε την συνομιλία μας θα θέλαμε δυο λόγια, μια περιγραφή όπως εσείς ζήσατε το Φώτη….
Για τον Φώτη, όπως τον έζησα από την τρυφερή παιδική μας ηλικία, αλλά και στα μετέπειτα στάδια της ζωής του, θα έλεγα πως ήταν ένας απίστευτα τρυφερός, ευαίσθητος και ζωντανός άνθρωπος, μια χαρισματική και λαμπερή προσωπικότητα που έτρεφε μεγάλη αγάπη για τους ανθρώπους, τη ζωή, τον έρωτα και τη μουσική. Σε όλα δινόταν απόλυτα και με πάθος, δίχως όρια ενώ τον διέκρινε η αμεσότητα, το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός.
Πόσο δύσκολο ήταν να ολοκληρώσετε το δίσκο;
Η μεγαλύτερη δυσκολία στην ολοκλήρωση του δίσκου είχε να κάνει περισσότερο με την αναζήτηση των κατάλληλων συνεργατών και κυρίως με τον άνθρωπο εκείνο που θα ήταν σε θέση να ηχογραφήσει, να ενορχηστρώσει και να οδηγήσει στην τελική του μορφή το “Ονειρο φευγάτο”. Είχα την μεγάλη τύχη μέσω ενός φίλου και συναδέλφου μου, του Στέλιου Γαλανού, να συναντήσω τον εξαιρετικό μουσικό και συνθέτη Κώστα Μάκρα, ο οποίος έπειτα από κοπιαστική εργασία πλέον του ενός έτους, έφερε σε πέρας το δύσκολο αυτό έργο με ένα αποτέλεσμα που δικαίωσε τις προσδοκίες μου.
Πως ήταν η εμπειρία μέσα στο studio, μπήκατε στο ρόλο να κάνετε αυτό που του άρεσε ή αυτό που έβγαινε καλλιτεχνικά;
Η εμπειρία στο στούντιο υπήρξε για μένα συγκλονιστική. Έζησα από την αρχή την κυοφορία του δίσκου και τη “γέννηση” του. Από τα πρώτα δηλαδή ντέμο του Γιώργου Μάκρα (αδελφός του Κώστα) που με την κιθάρα και τη φωνή του έκανε πιο ξεκάθαρα κάποια “δύσκολα” τραγούδια του Φώτη, μέχρι και τις τελευταίες “πινελιές ” του μαέστρου Κώστα Μάκρα. Ο Φώτης λόγω του προβλήματος της υγείας του, να υπενθυμίσω στο σημείο αυτό πως ήταν οροθετικός, δεν μπορούσε να ασχοληθεί με την επίπονη προσπάθεια που απαιτεί η ολοκλήρωση μιας δισκογραφικής δουλειάς .Το τελικό αποτέλεσμα ωστόσο είναι πολύ κοντά στο ύφος των τραγουδιών του. Θα τολμήσω μάλιστα να πω πως το τελικό ηχογράφημα είναι μάλλον ιδανικό. Δεν θα μπορούσε να γίνει καλύτερη δουλειά, με τη συμβολή τόσοεξαίρετων μουσικών και την καθοδήγηση του μαέστρου.
Ήταν ένα «όνειρο φευγάτο» και για εσάς όλη η αυτή η δουλειά ; ή όνειρο ζωής;
Όνειρο ζωής θα έλεγα. Έχει να κάνει κυρίως με την καταγραφή και την ανάδειξη των υπέροχων τραγουδιών που άφησε πίσω του ο αδελφός μου, μετά από επίπονες προσπάθειες περίπου τριών ετών από την απώλεια του.
Τώρα που εκδόθηκε νιώθετε δικαιωμένος;
Μετά την αγωνία και την κούραση ήρθε η χαρά και η δικαίωση. Γεύομαι τις θετικές κριτικές και τα σχόλια όλων αυτών που γνώρισαν και αγάπησαν τα τραγούδια μας . Σε μία εποχή όπου το σύστημα προωθεί συγκεκριμένα ονόματα στον καλλιτεχνικό χώρο είναι ελπιδοφόρο να βλέπεις πως υπάρχει κόσμος που κάνει τις δικές του επιλογές και διαμορφώνει άποψη για το τι είναι καλό και τι όχι.
Ποιο τραγούδι ξεχωρίζετε και γιατί;
Δύσκολη ερώτηση. Ξέρετε, μου είναι αδύνατον να ξεχωρίσω ένα μόνο τραγούδι. Τα περισσότερα βλέπετε τα έζησα από τη στιγμή της γέννησης τους. Ωστόσο, θα μπορούσα να σας πω πως αγαπώ ιδιαίτερα τη μελοποίηση του Φώτη στο υπέροχο ποίημα του Οδ. Ελύτη, ” Η Ταράτσα και το παράθυρο”. Ένα δεύτερο τραγούδι που ξεχωρίζω είναι το “Μισό-μισό”, πρόκειται για ένα βαθιά τρυφερό, ερωτικό τραγούδι. Θα προσέθετα το “Βλέμματα αχόρταγα” για την υπόγεια μαγική θεατρική ερμηνεία του και το “Αγόρια της λεωφόρου” που θίγει το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας αναδεικνύοντας όμως αλήθειες που αντιπροσωπεύουν όλους μας συγκινώντας απίστευτα. Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ στο ομώνυμο τραγούδι του δίσκου “Ονειρο φευγάτο” που ερμηνεύω ο ίδιος, το μόνο που γράψαμε μαζί με το Φώτη -εκείνος το στίχο και εγώ τη μουσική που θεωρώ πως ο Κ. Μάκρας απογείωσε ενορχηστρωτικά.
Μιλήστε μας λίγο για τις συνεργασίες του δίσκου
Ο Γ. Μάκρας κατέκτησε επάξια τη θέση του βασικού τραγουδιστή του δίσκου, ερμηνεύοντας με τον δικό του μοναδικό τρόπο οκτώ τραγούδια. Κατά τη διάρκεια της αναζήτησης και άλλων φωνών, ο ίδιος, πρότεινε τη Λένα Κιτσοπούλου η οποία είχε εκτός των άλλων το συναίσθημα, την αφοσίωση και την απαραίτητη θεατρικότητα για να αποδώσει τα τραγούδια στα οποία συμμετείχε. Δική μου επιλογή ήταν η επίσης εξαιρετική Βίκυ Καρατζόγλου που ερμηνεύει ιδανικά το “Μισό-μισό” και το “Σημάδια στο κορμί”.
Η δική μου συμμετοχή είναι μικρή. Συνοδεύω την Λ. Κιτσοπούλου ώς δεύτερη φωνή στο ” Αγόρια της Λεωφόρου ” και ερμηνεύω όπως ήδη έχω αναφέρει το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου.
Πως νιώθετε μέσα στην “covid19” εποχή; Πιστεύετε ότι προσαρμοστήκαμε σε νέα δεδομένα;
Νιώθω πολύ παράξενα στη νέα εποχή γιατί είναι όλα ρευστά. Είναι σαν να περπατάμε πάνω σε μια κινούμενη άμμο. Δεν είμαστε σε θέση να προγραμματίσουμε τίποτα πια μακροπρόθεσμα. Προφανώς και δεν προσαρμοστήκαμε στις νέες συνθήκες αφού τα δεδομένα αλλάζουν συνεχώς και με ταχύτητες που μας ξεπερνούν. Θέλω ωστόσο να πιστεύω πως όλη αυτή η αίσθηση της γενικότερης ανασφάλειας κάποια στιγμή θα παύσει και θα βρεθεί μία νέα ισορροπία. Ίδωμεν…
Πείτε μας για τα δικά σας σχέδια ; ετοιμάζετε κάτι;
Ευελπιστώ από Σεπτέμβρη να πραγματοποιήσουμε κάποιες συναυλίες παρουσιάζοντας τόσο τραγούδια του δίσκου όσο και κάποια άλλα που αφορούν στην καινούργια δισκογραφική δουλειά που πολύ σύντομα ξεκινά η ηχογράφηση της. Ο νέος δίσκος, θα περιλαμβάνει τραγούδια που γράψαμε μαζί με το Φώτη και άλλα που συνέθεσα σε στίχους του σπουδαίου στιχουργού Δαμιανού Πιερράκου που είναι επιστήθιος φίλος μου.
Κλείστε με ένα αγαπημένο στίχο του Φώτη
“Αγάπα με όσο κρατάει ένα τσιγάρο” . Ο στίχος αυτός, εστιάζει στο τώρα, στο σήμερα. Ο Φώτης έχοντας επίγνωση του εφήμερου βίου επένδυε πάντοτε στο παρόν, ποτέ στο μέλλον.
Ευχαριστώ πολύ ΚΓ
