Μαρία Αθανασέκου, Ασημίνα Μερτζάνη
«Πανδημία: τέχνη & κοινωνία»
Τον Οκτώβριο κυκλοφόρησε από τις Eκδόσεις «Ηδυέπεια» το βιβλίο της Μαρίας Αθανασέκου και της Ασημίνας Μερτζάνη «Πανδημία: τέχνη & κοινωνία».
σελ. 222
isbn: 978-960-5471-13-2
www.idiepeia.gr (αγορά βιβλίου σε όλα τα βιβλιοπωλεία και από το e-shop μας με δωρεάν αποστολή κούριερ)
[email protected] (περισσότερες λεπτομέρειες)
210.29.32.556 (τηλεφωνικές παραγγελίες με δωρεάν αποστολή κούριερ)
Στο βιβλίο αυτό προσεγγίζονται πτυχές που σχετίζονται με την υγεία και τις πανδημίες όπως αυτές έχουν μεταφερθεί στην τέχνη και αντανακλώνται στην κοινωνία. Απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό, δίχως εξειδικευμένη γνώση της Ιστορίας της τέχνης ή της Κοινωνιολογίας, καθώς είναι γραμμένο σε γλώσσα απλή και κατανοητή με επιστημονική, ωστόσο, τεκμηρίωση. Επίσης, απευθύνεται σε ανθρώπους που επιθυμούν να εμβαθύνουν στην εικονογραφία, το νόημα και τη σημασία της εικόνας σε συνδυασμό με το κοινωνικό και ιστορικό, πολιτισμικό πλαίσιο κάθε εποχής.
Μέσα από τις σελίδες του καταδεικνύεται ότι η τέχνη μπορεί να μας βοηθήσει διττά να διαχειριστούμε ως κοινωνία τον κίνδυνο της ασθένειας και την πρόσφατη κρίση του COVID19. Πρώτον, μας βοηθάει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι πανδημίες είναι στην κοινωνική πραγματικότητα ανά διαστήματα από την αρχαιότητα και, δεύτερον, ότι η τέχνη μπορεί να συμβάλει στην ενδυνάμωση της κοινωνίας και τη διατήρηση της θετικής μας στάσης απέναντι σε αυτές.
Προσεγγίζοντας έργα από τα παρελθόν μέχρι σύγχρονα γραφιστικά δημιουργήματα, με μια ιδιαίτερη εμβάθυνση στην εικονογραφία και το κοινωνικό πλαίσιο της πανώλης του 14ου αιώνα, καθώς και στις «πρώτες βοήθειες» που μας δίνει η τέχνη και η εικαστική θεραπεία σε περιόδους κρίσης, θα συζητηθεί η οπτική επικοινωνία και οι προεκτάσεις των εννοιών της υγείας, της ασθένειας και της πρόληψης, όπως και το εικαστικό λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται για να επικοινωνηθούν. Η τέχνη είναι αντανάκλαση της κοινωνίας, αλλά και διαμορφωτής νέων θεραπευτικών ψυχοσυναισθηματικών και διανοητικών πεδίων.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
- Υγεία, ασθένεια και κοινωνία, μια σχέση αλληλεξάρτησης
Ασημίνα Μερτζάνη
- Το χρονικό των φονικών πληγών.
Κοινωνικές – ψυχολογικές συνέπειες των πανδημιών
Ασημίνα Μερτζάνη
- Φόβος θανάτου, απειλή από μεταδοτικές ασθένειες
και πού αποδίδονται. Απεικονίσεις στην τέχνη και ερμηνεία
Μαρία Αθανασέκου
- Σύμβολα και εικόνες της μεσαιωνικής πανούκλας
Μαρία Αθανασέκου
- Οι ψυχολογικές συνέπειες της πανδημίας
Ασημίνα Μερτζάνη
- Οι «πρώτες βοήθειες» της τέχνης –
Πώς μπορούμε να βοηθηθούμε σε καιρούς
ενδιαφέροντες και απαιτητικούς
Μαρία Αθανασέκου
Βιβλιογραφία
- [Πανδημία στην κοινωνία]
- [Πανδημία στην τέχνη]
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ
Η Δρ. Μαρία Αθανασέκου είναι Ιστορικός Τέχνης, απόφοιτη της Φιλοσοφικής Αθηνών με μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, διδάκτωρ της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ και εκπονεί μεταδιδακτορική έρευνα στην Εκπαιδευτική Πολιτική στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Frederick και είναι ΣΕΠ του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Επίσης, έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης και σε άλλα πανεπιστήμια. Είναι μέλος της ευρωπαϊκής ερευνητικής ομάδας COST Action με την ιδιότητα της εκπροσώπου της Ελλάδας στη δράση με στοιχεία: «Perinatal Mental Health and Birth-Related Trauma: Maximising best practice and optimal outcomes» (DEVoTION) CA18211 (μέλος του Management Committee).
Δίνει διαλέξεις για θέματα Ιστορίας Τέχνης σε ποικίλους φορείς και συνεργάζεται σταθερά με το Ανοικτό Ίδρυμα Εκπαίδευσης. Συμμετέχει με ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια, άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά, έχει γράψει κεφάλαια σε βιβλία, έχουν εκδοθεί τρία βιβλία της σε έντυπη μορφή και δύο σε ηλεκτρονική. Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα είναι πολλά και τα συνδυάζει πάντα με γνώμονα την τέχνη, τη θεραπεία και την εκπαίδευση. Έχει μετεκπαιδεύσεις και επιμορφώσεις στην Εικαστική Θεραπεία, την Ειδική Αγωγή, Ψυχολογία, Νευρολοψυχολογία, Λαογραφία κ.ά., και είναι πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια ενηλίκων.
Η προσέγγιση της στην τέχνη είναι διαθεματική καθώς δανείζεται από αδερφές επιστήμες (όπως η Ανθρωπολογία, Ψυχολογία, Λαογραφία, Κοινωνιολογία) φιλοδοξώντας και ελπίζοντας τη δημιουργία σχέσης των φοιτητών/εκπαιδευόμενων με την τέχνη. Της αρέσει να αφηγείται ιστορίες της τέχνης, να μοιράζεται και να επικοινωνεί μέσω της εικόνας. Πιστεύει ότι η τέχνη έχει μεγάλη δύναμη και ιστορίες να μας πει, πολλές, αν όχι όλες, μας αφορούν ή θα μας αφορούν σε κάποια από τις περιόδους της ζωής μας, όσο διευρύνεται το υπαρξιακό μας πεδίο.
Εργογραφία
- «A concise approach to Modernism in art: Cultural moments of the history and theory of art». Μαζί με τον Αλέξανδρο Αργυριάδη. Διαθέσιμο από το Amazon, 2020.
- «Γιατί με αφορά η τέχνη. Οι πολλές διαστάσεις της τέχνης και πως αξιοποιείται στη ζωή μας». Επιμέλεια/ συγγραφή συλλογικού τόμου: Μαρία Αθανασέκου. Εκδόσεις Ηδυέπεια, 2020.
Η Ασημίνα Μερτζάνη είναι εκπαιδευτικός και υπηρετεί στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση με αντικείμενο τις Κοινωνικές Επιστήμες. Είναι απόφοιτος του τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών Αθηνών.
Το 2009 ολοκλήρωσε το αγγλόφωνο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών στο Westminster University με τίτλο «Specific Learning. Difficulties – Dyslexia – Etiology and Symptoms», MSc Ειδικής Αγωγής και το 2017 το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών MSc «Εκπαίδευση Ενηλίκων» του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (Ε.Α.Π.).
Ως πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια ενηλίκων επιμορφώνει εκπαιδευτικούς στο αντικείμενο των Παιδαγωγικών και Κοινωνικών Επιστημών, σε συνεργασία με ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς φορείς και Δήμους και συμμετέχει ως εισηγήτρια με δημοσιευμένες εργασίες της σε διεθνή συνέδρια. Ασχολείται με την τέχνη από νεαρή ηλικία και εκφράζεται μέσω αυτής όχι μόνο σε εκπαιδευτικό επίπεδο, αλλά και σε προσωπικό, προσπαθώντας σε κάθε στιγμή της ζωής της να την κάνει «κτήμα» της.
Εργογραφία
- «Γιατί με αφορά η τέχνη, οι πολλές διαστάσεις της και πως αξιοποιείται στη ζωή μας», εκδόσεις Ηδυέπεια, στον οποίο έλαβε μέρος με το κεφάλαιο «Κοινωνιολογία της Τέχνης», 2020.
