Έλα να Παίξουμε
Come Play
29 Οκτωβρίου στους κινηματογράφους από την ODEON
Δείτε το τρέιλερ: https://youtu.be/jYK6PSHG0b0
Λίγα λόγια για την ταινία
Ο ανερχόμενος Άζι Ρόμπερτσον («Ιστορία Γάμου») είναι ο Όλιβερ, ένα μοναχικό αγόρι που νιώθει διαφορετικό από τους άλλους. Ψάχνοντας απεγνωσμένα για έναν φίλο, βρίσκει καταφύγιο στο κινητό και στο τάμπλετ του, τα οποία δεν αποχωρίζεται ποτέ. Όταν ένα μυστηριώδες πλάσμα θα χρησιμοποιήσει τις συσκευές του Όλιβερ για να εισέλθει στον κόσμο μας, οι γονείς του Όλιβερ (Τζίλιαν Τζέικομπς και Τζον Γκάλαχερ Τζούνιορ) θα πρέπει να παλέψουν για να σώσουν τον γιό τους από το τέρας που ζει πίσω από την οθόνη.
Γέννηση του Project
Ο σκηνοθέτης Τζέικομπ Τσέις (‘’The Four-Faced Liar’’) είχε γοητευτεί από το φανταστικό και τον τρόμο αρκετά νωρίς. Λάτρευε το Χάλογουιν και ως έφηβος γύρισε μερικές ερασιτεχνικές μικρού μήκους ταινίες με τους φίλους του. Κάποια από αυτές, πήρε μια διάκριση και έτσι η ταινία του Τζέικομπ προβλήθηκε στο Super Bowl. Σε συνέχεια, πήρε μαθήματα σκηνοθεσίας από τον Ζακ Σνάιντερ στο σετ της ταινίας του «Justice League». Τα χρήματα που κέρδισε ο Τζέικομπ, τα προόριζε για μια μικρού μήκους ταινία που θα έφτιαχνε με τον τίτλο «Larry».
«Ήθελα να δημιουργήσω ένα τέρας, το Λάρι, που νιώθει μοναξιά και αναζητάει ένα φίλο για παρέα. Η ταινία εξερευνά τη σχέση ανάμεσα σε τεχνολογία και μοναξιά. Μπορεί, φυσικά, η τεχνολογία να είναι υπέροχη αλλά μην ξεχνάμε πως μπορεί να οδηγήσει στη μοναξιά», υποστηρίζει ο Τσέις.
Ο
Ώρα για Γύρισμα
Ο Τσέις δεν άφησε τον Ρόμπερτσον να δει τη μαριονέτα-Λάρι μέχρι να γυρίσουν την πρώτη κοινή σκηνή τους, έτσι ώστε να μην ξέρει ποια θα ήταν η πρώτη αντίδραση του νεαρού ηθοποιού στην κάμερα. «Ο Λάρι δεν έμοιαζε με αυτό που φανταζόμουν αρχικά. Ωστόσο, παραμένει τρομακτικός στην όψη», λέει ο Ρόμπερτσον.
Ολόκληρη η παραγωγή ανυπομονούσε να δει τις σκηνές με το Λάρι στο σετ. Η μαριονέτα χρειάζονταν τρεις με τέσσερις ανθρώπους για το χειρισμό της και τις κινήσεις της. Αυτό αποτέλεσε πρόκληση για τον διευθυντή φωτογραφίας Μαξίμ Αλεξάντρ (‘’Υπερένταση’’, ‘’Διαφυγή’’, ‘’Αντίστροφη Μέτρηση’’), ο οποίος προσπάθησε να μειώσει τις επιπτώσεις των σκιών τους και να φτιάξει τους τόνους των σκούρων χρωμάτων.
«Ο Μαξίμ έχει δουλέψει σε αρκετές καλές ταινίες. Κάθε λήψη του έχει αρετές. Ο συνδυασμός των ιδεών μας ανεβάζει το επίπεδο του τρόμου της ταινίας σε μεγάλο βαθμό», λέει ο Τσέις.
Ο Χάινεμαν λέει για τον Τσέις: «Ο Τζέικομπ έχει κάποιες μικρού μήκους ταινίες και μερικά διαφημιστικά, αλλά με αυτή την ταινία μπορούμε να πούμε ότι εξελίχθηκε σε έναν εντυπωσιακό κινηματογραφιστή και έναν αξιόλογο καλλιτέχνη».
Ο Μπλόμκουιστ προσθέτει: «Ο Τζέικομπ είναι πάντα πρόθυμος να ακούσει πως μπορούν οι ιδέες του να γίνουν καλύτερες με τη βοήθεια της ομάδας του».
Ο Αλεξάντρ συμφωνεί με τους συναδέλφους του: «Ο τρόπος που μιλάει ο Τζέικομπ στα παιδιά στο σετ είναι απίστευτα μαγευτικός. Χρειάζεσαι όντως πάθος για να δουλεύεις με παιδιά».
Στοιχεία για την ταινία:
Σκηνοθεσία & Σενάριο | Tζέικομπ Τσέις |
Παραγωγή | Άντριου Ρόνα, Άλεξ Χάινεμαν, Άλαν Μπλόμκουιστ, Τζεμπ Μπρόντι |
Ηθοποιοί | Άζι Ρόμπερτσον, Τζίλιαν Τζέικομπς, Τζον Γκάλαχερ Τζούνιορ |
Φωτογραφία | Μαξίμ Αλεξάντρ |
Μοντάζ | Γκρέγκορι Πλότκιν |
Σχεδιασμός Παραγωγής | Ντέιβιντ Τζ. Μπόμπα |
Μουσική | Ρόκι Μπάνιος |
Διάρκεια | 96’ |
Διανομή | ΟDEON |
Είδος | Τρόμου, φαντασίας |