«Σακίν» χρειαζόμαστε «βοκαβολάριο» ανά χείρας για να «ακροτζερίσουμε» «εζαταμέντε» το «ζακόνι»;
(Μήπως χρειαζόμαστε λεξικό ανά χείρας για να εννοήσουμε με ακρίβεια το ιδίωμα;)
Μπορεί το γλωσσικό χάος να καταδείξει την εθνική μας ασυνεννοησία;
Το κορυφαίο θεατρικό έργο του Δημητρίου Κ. Βυζαντίου, «Βαβυλωνία», η πρώτη νέα παραγωγή της χειμερινής καλλιτεχνικής περιόδου έρχεται στη Μονή Λαζαριστών (Σκηνή Σωκράτης Καραντινός), σε δραματουργική επεξεργασία- σκηνοθεσία Τάκη Χρυσικάκου. Πρεμιέρα: Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2020, στις 21.00.
Σε μια Ελλάδα ανομοιογένειας που πασχίζει να αναστηθεί σε κράτος, κουβαλώντας κατάλοιπα του οθωμανικού ζυγού, αρχαιοελληνικές περγαμηνές, ιταλικές επιδράσεις αλλά και τις ιδιαίτερες κουλτούρες που ανέπτυξε ο κόσμος της σε απομονωμένες περιοχές, όπου η αμάθεια, η γραφειοκρατία της διοίκησης, ο λογιοτατισμός και η έλλειψη συνοχής την ταλανίζουν, οι Έλληνες θα βρουν μετά από ανατροπές και παρεξηγήσεις που το «γλωσσικό ζήτημα» δημιουργεί, τον δρόμο της Εθνικής Ταυτότητας.”
Θα το επωμιστούν επί σκηνής υπό το άγρυπνο βλέμμα του Αστυνόμου Κοσμά Ζαχάρωφ, ως Ανατολίτης ο Τάκης Χρυσικάκος, ως Χιώτης ο Ηλίας Μπερμπέρης, Αρβανίτης ο Αλέξανδρος Μούκανος, Κρητικός ο Κωνσταντίνος Χατζησάββας και ως Κύπριος ο Βασίλης Παπαδόπουλος.
