Καλώς ορίσατε στο Full-time.gr
Θα θέλαμε να μας περιγράψετε το 2020 , με μια λέξη ή με πολλές …
Ήταν μια χρονιά συνειδητοποίησης με άγριο τρόπο ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Πως νιώθετε μετά από ένα περίπου χρόνο περιορισμού;
Νιώθω ότι δεν ζούμε. Απλά επιβιώνουμε με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας. Από την άλλη πλευρά νομίζω πως όταν βγούμε από αυτή την κατάσταση θα ζούμε κάθε στιγμή στο 100% Τουλάχιστον εγώ αυτό θα κάνω.
Ποια ήταν η πρώτη αντίδραση όταν έκλεισαν τα θέατρα και οι μουσικές σκηνές;
Η πρώτη αντίδραση ήταν σοκ, μούδιασμα και αβεβαιότητα για το μέλλον. Σαν να σου τραβάνε το χαλί και να βρίσκεσαι μετέωρος στο κενό.
Μέσα σε αυτήν την περίοδο πιστεύετε ότι έγινε ένα ξεκαθάρισμα στον επαγγελματικό τομέα τόσο στο εξωτερικό περιβάλλον αλλά και στον εσωτερικό σας κόσμο;
Για το εξωτερικό περιβάλλον δεν γνωρίζω. Μέσα μου ναι. Είδα καθαρά τι θέλω και τι με ενδιαφέρει να κάνω, τα πράγματα που χάνουμε στην καθημερινότητα και αφήνουμε να μας πάει η ροή των πραγμάτων σε δουλειές και καταστάσεις που δεν μας αφορούν.
Η πολιτεία, από ότι φαίνεται δεν ήταν επαρκής για να αντιμετωπίσει μια τόσο σοβαρή υπόθεση, τι πιστεύετε ότι φταίει; Η πολιτεία μόνο, ή σε συνδυασμό με τον καλλιτεχνικό χώρο φάνηκε μια γενικότερη ανεπάρκεια? Πως το αντιλαμβάνεστε μετά από 10 μήνες;
Νομίζω ότι στη χώρα μας οι τέχνες θεωρούνται από την πολιτεία, χόμπι. Έτσι μας βλέπουν κι έτσι μας αντιμετωπίζουν και δυστυχώς πολλές φορές αδικούμε κι εμείς τους εαυτούς μας. Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση πάντως είμασταν τυχεροί να έχουμε ένα δυνατό ΣΕΗ που για πρώτη φορά, εγώ τουλάχιστον, είδα να είναι ορατό, να διεκδικεί και να κερδίζει μάχες. Είναι πολύ αισιόδοξο αυτό.
Για τις online παραστάσεις τι έχετε να πείτε;
Καταλαβαίνω την δημιουργική ανάγκη των ανθρώπων του χώρου μας και τη δίψα του κοινού να δει παραστάσεις αλλά για εμένα αυτό δεν είναι θέατρο. Είναι ένα υβριδικό είδος θεάματος που θα μπορούσε σε κάποιες περιπτώσεις να έχει κάποιο ενδιαφέρον αλλά θέατρο δεν είναι. Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει να δω μια παράσταση online.
Πως φαντάζεστε τη νέα χρονιά;
Η χρονιά που πέρασε μου έμαθε να σταματήσω να φαντάζομαι το μέλλον. Συνεχίζω όμως να ονειρεύομαι ότι θα βγούμε πιο δυνατοί και ουσιαστικοί από αυτή την κατάσταση.
Τι κρατάτε από όλη αυτήν την εμπειρία; Και τι πετάτε;
Αυτή η εμπειρία με έφερε αντιμέτωπο με πολλούς από του φόβους μου και η αποστασιοποίηση με έκανε να επαναπροσδιορίσω τα θέλω μου. Δουλεύω καθημερινά με τον εαυτό μου και πετάω από πάνω μου οποιαδήποτε φοβία και περιορισμό έβαζα ο ίδιος ή το περιβάλλον στον εαυτό μου. Κρατάω το ότι θέλω να ζω την κάθε στιγμή με αγάπη, χαρούμενος και δημιουργικός.
Ποιος είναι ο τίτλος (έργου ή τραγουδιού) που θα θέλατε να αφιερώσετε σήμερα;
Love will save the day
