Πως ξεκίνησε η ιδέα να δημιουργήσετε το group ?
Η Κούβα ήρθε στην Ελλάδα; Ή Ελλάδα πήγε στην Κούβα; Πως γνωριστήκατε με τις δύο κυρίες Anaisa Vega Castillo, Indhira Xiques?
Ήταν το 2014. Η Anaisa και η Indhira βρισκόντουσαν στην Ελλάδα ήδη εδώ και μερικά χρόνια, έχοντας δημιουργήσει δικές τους οικογένειες, νοσταλγώντας παράλληλα τον τόπο τους και τον Κουβανέζικο τρόπο ζωής, αδιαχώριστο κομμάτι του οποίου είναι ο χορός, η μουσική και το τραγούδι. Στην αναζήτησή τους λοιπόν να δημιουργήσουν ένα μουσικό σχήμα που θα μπορούσε να καλύψει αυτή την ανάγκη τους, γνώρισαν τον Πάνο Παναγόπουλο, ο οποίος εργαζόταν εδώ και χρόνια ως επαγγελματίας μουσικός με διάφορα σχήματα, από ροκ και ντίσκο έως ελληνικά- ο οποίος όμως είχε και πάντοτε μία ξεχωριστή θέση για την λάτιν μουσική στην καρδιά του. Η χημική αντίδραση λειτούργησε θετικά και το 2015 ξεκίνησαν να κάνουν και τις πρώτες τους εμφανίσεις ως τρίο αρχικά. Το 2016 ήρθε η πρώτη τους μεγάλη επιτυχία, η διασκευή στο “Lost On You¨ της LP, εγκαινιάζοντας έτσι την πετυχημένη τους καριέρα ως Cubaneros.
Από ότι φαίνεται στην Ελλάδα αγαπάμε την latin μουσική, πως το έχετε βιώσει εσείς;
Η Ελλάδα και η Κούβα, αν και χωρίζονται από χιλιάδες χιλιόμετρα, βρίσκουν πολλά κοινά σημεία έκφρασης στον χορό και στο τραγούδι για τον έρωτα. Εξ’ού και η ονομασία της μπάντας, Cubaneros= Κουβα+ Έρως!
Νομίζουμε πως το μεσογειακό ταπεραμέντο της ελληνικής ψυχής βρίσκει εύκολα παρτενέρ στο πληθωρικό, τροπικό λίκνισμα της λάτιν μουσικής.
Από την άλλη έχετε δημιουργήσει σελίδα και έχετε επεκταθεί μιλήστε μας για αυτό;
Παρόλο που είμαστε ένα ανεξάρτητο και ουσιαστικά αυτοδιαχειριζόμενο σχήμα, η πορεία μας στο μουσικό μονοπάτι παρουσιάζει μία σταθερή ανάπτυξη. Το κανάλι μας στο You Tube έχει πλέον ξεπεράσει τους 100.000 συνδρομητές ενώ το δημοφιλέστερο βίντεο κλιπ μας, το Lost On You, πλησιάζει τις 24.000.000 προβολές. Το 2017 ανοίξαμε την συναυλία του Luis Fonsi (Despacito) στην Κύπρο ενώ το 2019 συμμετείχαμε στο Salsafest Festival της Veracruz στο Μεξικό δίπλα σε γίγαντες της Σάλσα, όπως ο Willie Colón, ο Oscar D’León και πολλοί άλλοι. Το 2020 κυκλοφόρησε και το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ μας, με τίτλο “ A Mi Manera”, το οποίο όμως και συν έπεσε με την πανδημία του κορονοϊού, η οποία και φρέναρε κάπως την φόρα μας, όπως και όλων των μουσικών του πλανήτη βέβαια.
Αυτές τις ημέρες της πανδημίας πως το αντιμετωπίζετε; Είναι όλα κλειστά και όπως φαίνεται αυτό θα κρατήσει
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να παραμένουμε δημιουργικοί, γράφοντας καινούργια τραγούδια, και να κοιτάμε μπροστά προς το μέλλον με αισιοδοξία και την ελπίδα πως όλο αυτό θα τελειώσει το συντομότερο και θα επιστρέψουμε δριμύτεροι.
Ίσως όταν έρθει αυτή η στιγμή, τα πράγματα να είναι και ακόμα πιο ενδιαφέροντα καθότι η μουσική και ο χορός θα είναι κάτι που θα έχει λείψει τόσο πολύ σε όλους μας που, μάλλον θα πέσουμε με τα μούτρα!
Πως βλέπετε τις on line παραστάσεις ;
Για να είμαστε ειλικρινείς, τις βλέπουμε λίγο σαν υποκατάστατο. Σίγουρα είναι ευτύχημα το γεγονός πως υπάρχει στην εποχή μας μια τεχνολογία που μας επιτρέπει να παίζουμε σε ένα κοινό υπό αυτές τις αντίξοες συνθήκες. Όμως απ’την άλλή, τίποτα δεν συγκρίνεται με το να παίζεις μπροστά σε ένα ζωντανό κοινό.
Τι να πούμε… μας λείπει τόσο ένα ζεστό χειροκρότημα…
Ποια θα είναι τα επόμενα βήματα;
Παραδόξως για την εποχή, οι τελευταίες ημέρες του καρναβαλιού ήταν αρκετά δραστήριες. Ηχογραφήσαμε ένα τραγούδι στα πλαίσια της δράσης «Τ’ ΑΝΤΙΔΩΤΑ» της Κ.Ε.ΔΗ.Π Καρναβάλι Πάτρας, το “Ναι Μωρέ!” και στα πλαίσια αυτής της δημοσιότητας, είχαμε αρκετές τηλεοπτικές εμφανίσεις σε Αθήνα και Πάτρα.
Παράλληλα εξακολουθούμε να δουλεύουμε καινούργιο υλικό και κάνουμε υπομονή μέχρι να έρθει το καλοκαίρι, όπου, καλώς εχόντων των πραγμάτων, οι περιορισμοί θα χαλαρώσουν και εμείς θα μπορέσουμε επιτέλους να παίξουμε και πάλι μπροστά σε κόσμο.
Τι θα μας αφιερώσετε;
Το καινούργιο μας τραγούδι, το Ναι Μωρέ!, το οποίο είναι και τόσο επίκαιρο εξάλλου!
ΣΤΙΧΟΙ
Πόσο βαριέμαι, πάλι στο σπίτι
Να βγάλω βόλτα το σκυλί, όλο γκρινιάζει το παιδί
Να τυραννιέμαι, δε βρίσκω λύση
Θα τρελαθώ…
Θέλω να σπάσω την καραντίνα
Με κομφετί και σερπαντίνα
Να βγω στους δρόμους και να χορέψω
Τον έρωτά μου να γυρέψω
Πόσο μου λείπει ωωω το Καρναβάλι
Να γίνουμε παιδιά και πάλι
Ναι μωρέ!
Δε θέλω μάσκες, και αποστάσεις
Ζεστά κορμιά όπου κοιτάξεις
Να στριμωχτούμε, να φιληθούμε
Και στον ιδρώτα να λουστούμε
Θέλω να σπάσω την καραντίνα
Με κομφετί και σερπαντίνα
Να βγω στους δρόμους και να χορέψω
Τον έρωτά μου να γυρέψω
Γιατί μου λείπει ωωω το Καρναβάλι
Να νιώσουμε παιδιά και πάλι
Πόσο μου λείπει ναι το Καρναβάλι
Να γίνουμε παιδιά και πάλι
Ναι μωρέ!
Πόσο μου λείπει το Καρναβάλι
Να γινούμε παιδιά και πάλι
Πόσο μου λείπει μια Μαυροδάφνη
Της Τσικνοπέμπτης η παραζάλη
Θέλω να σπάσω την καραντίνα
Με κομφετί και σερπαντίνα
Να βγω στους δρόμους και να χορέψω
Τον έρωτά μου να γυρέψω
Γιατί μου λείπει ωωω το Καρναβάλι
Να γίνουμε παιδιά και πάλι
Πόσο μου λείπει ναι το Καρναβάλι
Να γίνουμε παιδιά και πάλι…
