Μωραΐτες, Ρουμελιώτες, Κρητικοί μπορεί και να συναντηθούμε κάποτε στο παρελθόν, αφού, όπως φαίνεται, η Ιστορία κύκλους κάνει.
«Κι εμείς με το «σπαθί μας» -που λέει κι η Αγαθή Δημητρούκα- ήσυχα, διακριτικά θα ψάχνουμε μέσα στα σκοτάδια να ξορκίσουμε τους φόβους και τις ελπίδες μας με ένα νανούρισμα πάντοτε, υπέροχα ηρωικό.
Έτσι τιμούμε το ’21. Με το κεφάλι ψηλά και τούτο το μόνιμο ερώτημα: «Αν είναι οι στόχοι μας γενναίοι». Και αν είμαστε ακόμη άξιοι απόγονοι εκείνων. Για Λευτεριά και Δικαιοσύνη».
Ανδρέας Ρούσσης
Τίτλος: Οι Μποτσαραίοι
Ερμηνεία: Νίκη Ξυλούρη
Μουσική: Ανδρέας Ρούσσης
Στίχοι: Αγαθή Δημητρούκα
Εταιρεία: Μετρονόμος
Έπαιξαν οι μουσικοί
Αλέξανδρος Καψοκαβάδης: λάφτα, λαούτο
Νίκος Παραουλάκης: νέυ, έγχορδο με δοξάρι
Στέφανος Δορμπαράκης: κανονάκι
Θοδωρής Κουέλης: κοντραμπάσσο
Μανούσος Κλαπάκης: μπεντίρ
Ηχοληψία – mastering: Νίκος Παραουλάκης
Στίχοι
Με ρώτησαν οι Μποτσαραίοι
ο Μάρκος κι ο μικρός ο Νότης
αν είν’ οι άνθρωποι ωραίοι
αν είν’ ωραία η ανθρωπότης.
Και με το νάνι, νάνι, νάνι
το σπαθί μας κύκλους κάνει.
Και με το νάνι νάνινα
τα πήραμε τα Γιάννενα.
Ρωτάν κι οι Κολοκοτρωναίοι
και πρώτος του Μοριά ο Γέρος
αν είν’ οι στόχοι μας γενναίοι
κι αν βρίσκουν της καρδιάς το μέρος.
Και με το νάνι, νάνι, νάνι
το σπαθί μας κύκλους κάνει.
Και με το νάνι νανινά
ποιος έρωτας μας τυραννά.
|