Πως νιώθετε μετά από ένα χρόνο εγκλεισμού
Σε μια τέτοια πρωτοφανή κατάσταση πιστεύω πως όλοι μας περνάμε από πάρα πολλά στάδια .Εγώ αυτό που κρατάω και μου μένει είναι η σύγκρουση με τον ίδιο μου τον εαυτό, έτσι μετά από ένα χρονικό διάστημα ενός χρόνου αντιλαμβάνομαι ότι αυτή η σύγκρουση μπορεί να φέρει στην επιφάνεια άγνωστες πτυχές που λόγω μιας συγκεκριμένης πραγματικότητας και ρυθμού ζωής να μην αναδύονταν ποτέ. Οπως επίσης και οι σχέση μας με τους ανθρώπους γύρω μας και τους ανθρώπους που αγαπάμε και θεωρούμε κοντά μας, χρησιμοποιώντας λοιπόν αυτήν την γνώση ως όπλο για να γίνουμε καλύτεροι και να εξελίξουμε προς το καλύτερο τις σχέσεις μεταξύ μας.
Πως πέρασε όλο αυτό το διάστημα;
Επίσης θα έλεγα μέσα από πάρα πολλά στάδια, υπήρξαν φορές που απλά δεν ήθελα να κάνω τίποτα…υπήρξαν στιγμές που έκανα δουλειές τελείως διαφορετικές από την δική μου μόνο για την επιβίωση την οικονομική και την ψυχολογική. Άλλες φορές πάλι απολάμβανα τις στιγμές κάνοντας μια βόλτα ..αλλά και δημιουργικά γράφοντας..
Μιλήστε μας για το θεατρικό έργο «Οι Άλλοι» , ποιοι είναι οι «άλλοι» και ποιοι «εμείς»;
Θα σας απαντήσω σαν τον χαρακτήρα του έργου μου…”οι άλλοι” είναι αυτοί που δεν είμαστε “εμείς”.. “συγγνώμη κύριε δεν σας καταλαβαίνω” “άρα είστε και σεις οι άλλοι”
“Όχι κύριε μόνος μου είμαι”
Οι “άλλοι” είναι πολλά….μπορεί να είναι αυτό που φοβόμαστε, αυτό που δεν γνωρίζουμε, το άγνωστο ,η μοναξιά μας, κάτι που δεν συμπαθούμε ,κάτι που δεν καταλαβαίνουμε ,κάτι που δεν θέλουμε να καταλάβουμε ..πάντα “εμείς” και εμείς όμως μπορεί να είμαστε οι “άλλοι” για τους άλλους.
Από πού εμπνέεστε για να γράψετε; οι ιστορίες που γράφετε είναι φανταστικές ή και βιωματικές;
Όπως είπατε ..είναι φανταστικές η βιωματικές η και τα δύο μαζί η και τίποτα.. Γενικά εμπνέομαι από τους ανθρώπους. Οπως και για το συγκεκριμένο βιβλίο με ενέπνευσε ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μου, η σύντροφος μου Ασπασία Μπασδάνη να το δημιουργήσω, σε μια δύσκολη στιγμή ,γι’ αυτό το λόγο της το έχω αφιερώσει. το κίνητρο μου είναι ο άνθρωπος.
Μέχρι στιγμής έχετε γράψει μόνο θεατρικά έργα, έχετε σκεφτεί και κάποιο άλλο είδος;
Το έχω σκεφτεί και πιστεύω ότι στο μέλλον θα γράψω και άλλα είδη. Ομως το θέατρο έχει την μαγεία της άμεσης επαφής με το κοινό και αυτό είναι πάντα μια πρόκληση.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Είναι τόσοι πολλοί….αν όμως έπρεπε να διαλέξω θα έλεγα ο Νίκος Καζαντζάκης .
Πως νιώθετε που τα θέατρα είναι ακόμα κλειστά;
Πιστεύω ότι η πολιτεία θα έπρεπε να είχε βρει λύσεις .Δεν είναι τα θέατρα μόνο είναι είναι οι μουσικές σκηνες ,όλοι οι χώροι πολιτισμού .Είναι λυπηρό και για τον πολιτισμό μας και για τους καλλιτέχνες που είναι από τους κλάδους που έχουν πληγεί σε αυτήν την κατάσταση.
Πως βλέπετε τις on line παραστάσεις;
Αναπόφευκτα μια on line παράσταση δεν είναι ακριβώς παράσταση. Το πιο σημαντικό κομμάτι προσωπικά θεωρώ σε μια παράσταση, είναι η επαφή του θεατή με αυτήν και η αλληλεπίδραση τους. Όταν δεν υπάρχει αυτό αυτομάτως χάνεται ένα μεγάλο μέρος της σπουδαιότητας της παράστασης.
Είχατε την ευκαιρία να παίξετε στην τηλεόραση, να ασχοληθείτε με το ραδιόφωνο, τι αποκομίσατε από όλα αυτά; Και τι σας αρέσει πιο πολύ;
Από ότι έκανα διδάχτηκα. Από κάθε δουλειά αποκομίζεις γνώσεις και προσπαθείς να τις χρησιμοποιήσεις για την επόμενη δουλειά οποία και αν είναι αυτή για να εξελιχτείς, και ως επαγγελματίας και ως άνθρωπος. Μου αρέσει με ότι καταπιάνομαι και θεωρώ ότι στο επάγγελμα αυτό το να δουλεύεις είναι πολύ σημαντικό.
Θα θέλαμε να μας σχολιάσετε όλο αυτό που συμβαίνει στο χώρο του θεάτρου; Πως νιώθετε μετά από αυτές τις αποκαλύψεις;
Δυστυχώς αυτά είναι άσχημα πράγματα, που συμβαίνουν σε όλους τους χώρους, όμως το θέατρο ποιεί ήθος και είναι τρομερό να συμβαίνουν και ίσως να μην είναι και τόσο αποκαλύψεις καθώς όλοι έχουμε ακούσει η βιώσει περιστατικά βίας όλων των ειδών, αλλά κυριαρχούσε ο φόβος και η ανασφάλεια της επιβίωσης. Το ευτύχημα είναι ότι τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία να υπάρξει εξυγίανση ,να υπερισχύσει η αξιοπρέπεια, η διαφάνεια ,η αλληλεγγύη και η αξιοκρατία, όχι μόνο στον χώρο μας αλλά παντού.
Τι ονειρεύεστε τώρα μετά από μια πανδημία;
Ίσως φανεί ουτοπικό….αλλά έναν καλύτερο κόσμο…μακάρι να γίνουμε καλύτεροι μετά από όλο αυτό.
Σας ευχαριστώ πολύ Κατερίνα Γρυλλάκη
