Συνομιλήσαμε με τον Χρήστο Μπότση και μας περιγράφει πως περνάει ο καιρός μέσα από ένα χρόνο καραντίνας.
Θα θέλαμε να μας περιγράψετε το 2020 , με μια λέξη ή με πολλές …
Χαρμολύπη. Είμαι χαρούμενος με αρκετά πράγματα που έχω κάνει κι από την άλλη λυπάμαι που δεν μπορώ να είμαι ελεύθερος.
Πως νιώθετε μετά από ένα περίπου χρόνο περιορισμού;
Ευτυχώς δεν έχω ιδρυματοποιηθεί ακόμη. Θυμάμαι να τραγουδώ, να αναπνέω, να γελώ, να αγαπώ, να συζητώ ως το πρωί με φίλους. Μου έχει λείψει πολύ η φυσική μου ζωή. Αναμένω να απελευθερωθούμε!
Ποια ήταν η πρώτη αντίδραση όταν έκλεισαν τα θέατρα και οι μουσικές σκηνές;
Θυμάμαι ήμουν έξω όταν ανακοινώθηκαν τα μέτρα κι έγινα ρεζίλι στο καφέ επειδή ούρλιαζα. Κλασικά παρορμητικός τύπος. Και δικαίως δηλαδή γιατί τα αποτελέσματα τα βλέπουμε κάθε μέρα και τα ζούμε όλοι.
Ποια ήταν τα πρώτα δημιουργικά βήματα που έγιναν, μετά το εγκλεισμό; Με τι καταπιαστήκατε;
Επειδή πολλές φορές ένιωθα τόσο κενός χωρίς τις ζωντανές εμφανίσεις, προσπάθησα να κάνω πράγματα μόνος μου. Μελέτησα πάρα πολύ και μελετώ πολύ, που πριν δεν είχα τόσο πολύ χρόνο. Επίσης δημιουργήσαμε και την πρώτη μου δισκογραφική δουλειά, το single ‘’Σήκωσε Νοτιά’’ σε στίχους της Λίνας Δημοπούλου και μουσική του Γιώργου Κυριάκου. Αφοσιώθηκα με όλη μου την ενέργεια εκεί μαζί με τους συνεργάτες μου, για το αποτέλεσμα αυτό.
Μέσα σε αυτήν την περίοδο πιστεύετε ότι έγινε ένα ξεκαθάρισμα στον επαγγελματικό τομέα, ειδικά τις τελευταίες μέρες γίνεται ένας καταιγισμός καταγγελιών για σεξουαλική παρενόχληση αλλά και ανάρμοστες συμπεριφορές, θέλετε να το σχολιάσετε;
Φυσικά και γίνεται ξεκαθάρισμα. Αυτό συνέβαινε πολλά χρόνια τώρα και δεν αντιδρούσε κανείς. Εγώ είμαι πολύ νέος στο χώρο κι ευτυχώς δε μου έχει τύχει κάτι μέχρι σήμερα. Πλέον ο θύτης θα φοβάται, παρόλο που δε μ’ αρέσει να μην το κάνει γι’ αυτό το λόγο, αλλά μου κάνει ακόμη κι αυτός ο λόγος.
Η πολιτεία, από ότι φαίνεται δεν ήταν επαρκής για να αντιμετωπίσει μια τόσο σοβαρή υπόθεση, τι πιστεύετε ;
Η πολιτεία δυστυχώς δεν είναι σε τίποτα επαρκής. Κι αυτό αποδεικνύεται κάθε μέρα. Η πολιτεία εκτέθηκε όταν στην αρχή, άνθρωποι της ,δήλωναν φίλοι του κακοποιού κι έπειτα δεν ήξεραν τίποτα. Δε θέλω να πω άλλα γιατί σκέφτομαι ότι θέλω εκατοντάδες σελίδες. Είμαι πολύ θυμωμένος.
Ο καλλιτεχνικός χώρος ήταν καλά οργανωμένος; ή τωρα δόθηκε μια ευκαρία για να διορθώθούν κάποια κακώς κείμενα;
Πιστεύω πως τώρα δόθηκε η ευκαιρία να οργανωθεί καλύτερα. Να μπορεί κάποιος που δεν έχει το θάρρος να μιλήσει, να πηγαίνει στο σωματείο του και να το κάνουν άλλοι για εκείνον ή να τον στηρίξουν όπως αρμόζει.
Από εδώ και έπειτα τι θα θέλατε να διορθώσετε και τι να αλλάξει άρδην; (επαγγελματικά).
Να ανοίξει η εστίαση, τα θέατρα και οι συναυλιακοί χώροι. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν να ζήσουν τις οικογένειες τους. Κι εξαιτίας του αγώνα όλων μας, δίνεται το επίδομα των 534 ευρώ, κι όχι σε όλους. Ζει κανείς την οικογένεια του με 534 ευρώ; Είναι φρικτό αυτό που συμβαίνει.
Για τις online παραστάσεις τι έχετε να πείτε;
Εμένα δεν μου αρέσει και φοβάμαι πολύ ότι στο μέλλον θα πρέπει να συμβιβαστούμε. Δεν μπορεί τίποτε μα τίποτε, να αντικαταστήσει τη ζωντανή επαφή. Αυτή είναι η γνώμη μου. Τώρα ο καθένας, ο,τι θέλει κάνει..
Τι κρατάτε από όλη αυτήν την εμπειρία; Και τι πετάτε; (γενικά όχι μόνο για τα επαγγελματικά)
Κρατώ πολύ καλά μέσα μου πως ούτε στον Παράδεισο να είναι κάποιος μόνος. Αυτό μου έμαθε όλη αυτή η ιστορία. Η ελευθερία και η κοινωνική επαφή είναι
ένα απ’ τα σημαντικότερα αγαθά που χρειάζεται ο άνθρωπος. Κι ανήκω στα πολύ κοινωνικά όντα. Πάλι καλά που αυτό το διάστημα ήμουν στην επαρχία κι εδώ είναι λίγο πιο ελεύθερα τα πράγματα.
Ποιος είναι ο τίτλος (έργου ή τραγουδιού) που θα θέλατε να αφιερώσετε σήμερα;
Η πιο όμορφη θάλασσα του Ναζιμ Χικμέτ με την μοναδική φωνή της Μαρίας Δημητριάδη.
Οι στίχοι αυτοί είναι και θα είναι πάντοτε ιεροί για μένα.
‘’Θα γελάσεις απ’ τα βάθη των χρυσών σου ματιών
είμαστε μες στο δικό μας κόσμο
Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει
Τα πιο όμορφα παιδιά δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα
Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα..
Θα ‘ρθουν καλές μέρες για όλους. Να μείνουμε αισιόδοξοι!
Από το δίσκο “Σήκωσε Νοτιά”
