Ο Μιχάλης Γεωργίου διασκευάζει Μανώλη Φάμελλο.
O νέος ταλαντούχος τραγουδοποιός Μιχάλης Γεωργίου έχοντας ήδη στις αποσκευές του τον πρώτο προσωπικό του δίσκο που κυκλοφόρησε από το Ogdoo Music Group με τίτλο «7 ιστορίες της πόλης», επανέρχεται διασκευάζοντας την όμορφη μπαλάντα του Μανώλη Φάμελλου «Τα μεγάλα παιδιά».
«Τα μεγάλα παιδιά» είναι ένα πολύ εύστοχο «ψυχογράφημα» των σύγχρονων ανθρώπων που καλούνται να ζήσουν και να ανταπεξέλθουν σε ένα εντελώς νέο τοπίο, όπου ο ρόλος τους δεν είναι πια σαφής και οριοθετημένος. Η αδυναμία τους να μεγαλώσουν, η μοναξιά της μεγαλούπολης, η αναζήτηση ταυτότητας και η δυσκολία να δημιουργήσουν σταθερές σχέσεις ζωής αποτυπώνονται στο τραγούδι από τον Μανώλη Φάμελλο με ευαισθησία και εντυπωσιακή διαύγεια.
Ο Μιχάλης Γεωργίου προσεγγίζει το τραγούδι δημιουργικά, προσδίνοντάς του στοιχεία της δικής καλλιτεχνικής οπτικής και το αποτέλεσμα του συνδυασμού της αρχικής έμπνευσης με αυτή τη νέα εκδοχή είναι εξαιρετικό.
Ο τραγουδοποιός ερμηνεύει απέριττα, με την ιδιαίτερη εκφραστικότητα που τον διακρίνει και χαρίζει μία νέα ζωή στα «Μεγάλα παιδιά» εμπλουτίζοντας το τραγούδι με στοιχεία από τη δική του καλλιτεχνική ιστορία και υπόσταση.
Το τραγούδι συνοδεύεται από ένα ευρηματικό music video που έχει σκηνοθετήσει ο Νικόλας Δημητρίου
«Τα μεγάλα παιδιά» κυκλοφορούν ψηφιακά από το Ogdoo Music Group και είναι διαθέσιμα σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες.
Δείτε το Official Music Video εδώ: https://youtu.be/oJHGvfFYMhw
Ακούστε την κυκλοφορία στο Spotify εδώ: https://spoti.fi/2QHDRui
Credits:
(Διασκευή: Μιχάλης Γεωργίου)
Μastering: Βασίλης Κορρές, Sierra StudiosΕνορχήστρωση εγχόρδων, Wurlitzer, Loop programming: Χρήστος Αλεξάκης
Βιολί: Κωστής Καριτζής
Βιόλα: Ελευθερία Τόγια
Βιολοντσέλο: Άρης Ζέβας
Ηλεκτρική Κιθάρα, Μπάσο: Βαγγέλης Μαρκαντώνης
Την ηχογράφηση, τη μίξη και την επιμέλεια παραγωγής έκανε ο Βαγγέλης Μαρκαντώνης.
Μastering: Βασίλης Κορρές, Sierra Studios
Εικαστική Επιμέλεια: Ελπινίκη Γεωργίου
Σκηνοθεσία: Νικόλας Δημητρίου, Media Studios
Στίχοι:
Τα μεγάλα παιδιά
δε χωράνε στα ρούχα τους
Το πολύ δε τους φτάνει
και κανείς δε τους κάνει
Τα μεγάλα παιδιά
που ακόμα όταν σκούρα τα βρουν
στης μαμάς τους τα πόδια γυρνούν
Τα μεγάλα παιδιά
μέσα στ’ άνετα σπίτια τους
να χαζεύουν ταινίες και να τρώνε αηδίες
να κοιμούνται ως αργά
το απόγευμα της Κυριακής
Είναι ακόμα παιδιά, τι θαρρείς
Στα τριάντα και κάτι
στα σαράντα που φτάνουνε
στο διπλό τους κρεβάτι
μοναχοί το κενό να κοιτάζουν
Να ξυπνούν μ’ ένα φόβο
τον κόσμο πως χάνουνε
πως η καρδιά τους θα σπάσει
όμως όχι δεν κλαίνε τώρα πια
Τα μεγάλα παιδιά
Τα μεγάλα παιδιά
οι αιώνιες παρέες
οι μοιραίοι έρωτες τους
οι σκισμένες καρδιές τους
και ο φόβος πως πια
ν’ αγαπήσουν ξανά δε μπορούν
Μα με πείσμα αυτά προσπαθούν
Τα μεγάλα παιδιά να περνάνε κοιτάζουν
πίσω απ’ τα μαύρα γυαλιά τους
τα μεγάλα όνειρα τους
όσα χάθηκαν, μα κι όσα βγήκανε αληθινά
Τώρα μοιάζουν χαμένα κι αυτά
Κάποτε είχαν πιστέψει
πως θα φανούν πιο δυνατοί
στα βιβλία μια λέξη
είχαν βρει, που τον κόσμο εξηγούσε
Όμως πάλι όλα μείναν
σκοτεινά και ανεξήγητα
κι όλοι οι δρόμοι που πήραν
Δεν έβγαζαν πουθενά
Τα μεγάλα παιδιά
Τα μεγάλα παιδιά
που δεν ξέρουν τι θέλουν
που δεν θέλουν να ξέρουν
τι τους φταίει κι υποφέρουν
Τα μεγάλα παιδιά
προσπάθησε να συγχωρείς
είναι ακόμα παιδιά, τι θαρρείς
www.ogdoo.gr
