Αρετή Κοκκίνου Συνθέτης

Αρετή καλώς ήρθες και συγχαρητήρια για την έως τώρα μουσική σου διαδρομή. Πες μας αλήθεια πως ξεκίνησε αυτή και με ποιες αφορμές;
Ευχαριστώ πολύ για την Νιώθω πως πραγματικά η διαδρομή ξεκίνησε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Επί σκηνής ξεκίνησα με κάποιες μπάντες της δεκαετίας του ’90, με κάποιες από τις οποίες (Είλωτες, Scoria) υλοποιήθηκε και κάποια δισκογραφία.

Το βιογραφικό σου είναι πλούσιο σε σπουδαίες συνεργασίες με ποικίλο μάλιστα τρόπο και προς διάφορες κατευθύνσεις. Με ποιο κριτήριο επιλέγει; αυτές τις συνεργασίες; Τι είναι “must” για σένα όταν θα αποφασίσεις να προσφέρεις την δημιουργία σου σε κάποιον ερμηνευτή;

Ένα πρώτο “τεχνικό” κριτήριο είναι το πόσο κοντά είναι στιλιστικά κάποιος ερμηνευτής στο συγκεκριμένο κομμάτι. Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι κάποιος ερμηνευτής δεν μπορεί να ερμηνεύσει όμορφα και με ιδιαίτερο τρόπο τραγούδι εκτός του στυλ στο οποίο θεωρητικά ειδικεύεται. Σημαντικό ρόλο για μένα παίζει η προσωπικότητα της ερμηνείας και το συναίσθημα που βγάζει ο ερμηνευτής τόσο στο τραγούδι, όσο και στις συναναστροφές του.
Οι μουσικές σπουδές σου είναι εξίσου πλούσιες και στην κιθάρα και στη σύνθεση. Πόσο σημαντική θεωρείς την μουσική κατάρτιση σε έναν δημιουργό; Και πόσο έχουν επιδράσει στον τρόπο που δημιουργείς;
Η κατάρτιση και η μελέτη, αν τη δεις δημιουργικά και όχι μόνο σαν τυπική συλλογή τίτλων σπουδών, ανοίγει πόρτες και σου δίνει εργαλεία στα χέρια να πας παρακάτω και να αποκωδικοποιήσεις νέα πράγματα. Αυτό μπορούν να το βεβαιώσουν όλοι όσοι έχουν μπει στη διαδικασία εκπαίδευσης, άλλος περισσότερο άλλος λιγότερο.

Δε θεωρώ ότι υπάρχει άχρηστη σπουδή. Μακάρι να είχα αρκετές ζωές να μάθαινα περισσότερα. Θαυμάζω τους μουσικούς που έχουν προχωρήσει τις σπουδές και τις γνώσεις τους περισσότερο από ό,τι εγώ μπόρεσα.

Τι σε εμπνέει συνήθως για να μπεις στην διαδικασία της σύνθεσης; Τι σου δίνει κίνητρο;

Οι στίχοι που παίρνω στα χέρια μου είναι σημαντική πηγή έμπνευσης. Η τέχνη, η καθημερινότητα επίσης.

Ως επαγγελματίας μουσικός πιθανότατα θα σου έχει ζητηθεί να συνθέσεις “κατά παραγγελία” που λέμε. Μπορεί να χωρέσει η έμπνευση σε μια ενδεχομένως πιεστική συνθήκη που απαιτεί ένα deadline;

Ναι, μπορεί. Με τα χρόνια η παραγωγή καλλιτεχνικού αποτελέσματος είναι θέμα πειθαρχίας και όχι θέμα συγκυρίας, σε μένα τουλάχιστο. Στη διαδικασία της συγκέντρωσης, ακόμα και με deadline ενεργοποιείται το συναίσθημα και η επικοινωνία με το υλικό σου. Νομίζω ότι πάρα πολλά εμβληματικά έργα στην ιστορία της μουσικής προέκυψαν κατόπιν παραγγελίας.

Ποιοι είναι οι διαχρονικά προσωπικοί σου μουσικοί ήρωες και ποιους από αυτούς “ακούς” στο δικό σου υλικό;
Πάμπολλοι από διάφορα στυλ….. Δύσκολο να τους κατονομάσω όλους. Και όχι πάντα οι ίδιοι.

Πέρα από τις πολυάριθμες συνεργασίες σου, έχεις κυκλοφορήσει 5 ολοκληρωμένες προσωπικές δισκογραφικές δουλειές ως τώρα, με την συμμετοχή πολλών ερμηνευτών, με σημαντικό σταθμό το “Αήττητο Αλάτι” του 2018. Πως σου ακούγονται σήμερα με το πέρασμα του χρόνου; Είσαι ευχαριστημένη με το τι έχει συμβεί μέσα από αυτές; Είσαι από τους δημιουργούς που αν τους δινόταν η ευκαιρία θα άλλαζες κάτι σήμερα;

Είμαι χαρούμενη για τις δουλειές αυτές. Κάθε μία ήταν κι ένα βήμα που τη στιγμή εκείνη ήθελα να κάνω με αυτό ακριβώς τον τρόπο. Το ηχητικό αποτέλεσμα με ικανοποιεί ακόμη και σήμερα αλλά αντί να σκέφτομαι τί θα μπορούσε να γίνει αλλιώς χθες προτιμώ να εστιάσω στο τί και πώς πρέπει να γίνει σήμερα.

Θα θέλαμε και λίγα λόγια και για την ενασχόληση σου με την δημιουργία μουσικής για θεατρικές παραστάσεις. Απολαμβάνεις εξίσου αυτή την διαδικασία όσο και με την δημιουργία τραγουδιών; Ποιες οι δυσκολίες και ποιες οι διαφορές;

Το θέατρο και η μουσική για θέατρο ήταν μια επιθυμία χρόνων που έγινε πραγματικότητα. Πρώτη με εμπιστεύθηκε η σκηνοθέτης Κατερίνα Μαντέλη στο κείμενο του Δημήτρη Βαρβαρήγου “Τα χρόνια του φιδιού-Λιπεσάνορες” το 2015, με πρωταγωνίστρια την κ. Γεωργία Ζώη. Έκτοτε ακολούθησαν και άλλες παραγωγές. Το καλοκαίρι αυτό ξανασυνεργάζομαι με την Κατερίνα και την κ. Γεωργία Ζώη ως παραγωγό και πρωταγωνίστρια στο θεατρικό έργο “Εγώ η Λένγκω” του Βασίλη Γιαννόπουλου. Το Σεπτέμβριο θα πραγματοποιηθούν επίσης τρεις παραστάσεις του επιτυχημένου έργου “Η εφημερίς των κυριών-Το όνειρο” της Έλενας Παλαιολόγου σε σκηνοθεσία Ισμήνης Σακελλαροπούλου.

Θα έχεις βιώσει στο πετσί σου ως επαγγελματίας μουσικός όλη αυτή την τραγική κατάσταση που βιώνει η Τέχνη εξαιτίας της διαχείρισης της πανδημίας. Πως το έχεις διαχειριστεί εσύ προσωπικά αυτό το καλλιτεχνικό φρένο; Υπάρχει λες πια φως στην άκρη του τούνελ;
Πάντα υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ. Σίγουρα υπάρχουν όμως πολλές απώλειες και μια άγνωστη κατάσταση μπροστά μας, ειδικά εν όψει της χειμερινής περιόδου. Εγώ είμαι από αυτούς που το πέρασαν σχετικά ανώδυνα, λόγω δεύτερης απασχόλησης.

Σου έδωσε αυτή η κατάσταση τουλάχιστον κάποιο επιπλέον καλλιτεχνικό κίνητρο; Μπορεί να βγει κάτι καλό από αυτή την τόσο μαύρη υπόθεση;
Καλλιτεχνικό κίνητρο όχι. Χρόνο για σκέψη ναι, όπως και χρόνο για στούντιο δουλειά.. Το καλό που ίσως δούμε είναι αυτό που ακολουθεί μετά από κάθε κρίση, δηλαδή απότομη άνθιση των τεχνών. Αλλά για μικρούς χώρους περιορισμένων θέσεων που είχαν παρουσία και λόγο ύπαρξης η νέα κατάσταση ίσως να μην είναι βιώσιμη. Ίδωμεν…

Πέρσι το καλοκαίρι παρά τις δυσκολίες κατάφερες να πραγματοποιήσεις μερικές ζωντανές εμφανίσεις. Πως ήταν η επαφή με τον κόσμο μέσα απ’ αυτές τις ιδιαίτερες συνθήκες;

Για πρώτη φορά την προηγούμενη χρονιά βιώσαμε το να παίζουμε μπροστά σε θεατές με μάσκα. Πέρσι εισέπραξα ένα μούδιασμα, ένα φόβο. Φέτος νομίζω ότι υπάρχει λαχτάρα για ζωντανά καλλιτεχνικά δρώμενα εκ μέρους του κοινού που τα παρακολουθεί. Αρκετοί έχουν εμβολιαστεί και ο φόβος λιγότερος. Ένιωσα ένα ζεστό αγκάλιασμα από το κοινό μετά από τόσο καιρό. Όσο για εμάς..Πήρε λίγος χρόνος να προσαρμοστούμε στην ιδέα του να παίζουμε και πάλι ζωντανά μετά από τόσο καιρό.

Και ας έρθουμε στην πιο πρόσφατη κυκλοφορία σου, το cd «Στη Σμύρνη κάποτε» που το δημιουργήσατε μαζί με τον Θανάση Σάλτα. Διαβάζοντας την θεματολογία και τους συντελεστές εύκολα καταλαβαίνει κάποιος ότι πρόκειται για κάτι ξεχωριστό. Θα μα πεις λεπτομέρειες σχετικά με την δημιουργία και την ολοκλήρωση του;

Το έργο “Στη Σμύρνη Κάποτε” περιλαμβάνει δεκαέξι τραγούδια και δύο απαγγελίες μετά μουσικής. Πρόκειται για καρπό της συνεργασίας μας με τον λογοτέχνη Θανάση Σάλτα που ξεκίνησε να παρουσιάζεται ως μουσική θεατρική παράσταση σε σκηνοθεσία Ιωάννας Μαστοράκη με ολοκληρωμένα θεατρικά κείμενα και πλοκή που όμως έκλεισε άδοξα τον κύκλο της λόγω καραντίνας το Μάρτιο του 2020.

Το έργο είναι θεματικό και αποτελεί ψηφιδωτό της πολυπολιτισμικής ζωής της Σμύρνης με αναφορά και στην προσφυγιά και τα τραγικά γεγονότα της καταστροφής. Οι στίχοι των τραγουδιών και τα κείμενα γράφτηκαν κατόπιν έρευνας σχετικά με το θέμα με ποικίλες ιστορικές και ηθογραφικές αναφορές. Από την πλευρά μου προσπάθησα να δέσω ρυθμικά και μελωδικά στοιχεία της παράδοσης της Σμύρνης με κλασσικότροπη ενορχήστρωση και σύγχρονα στοιχεία.

Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να κάνω στους ερμηνευτές μας, για τους οποίους είμαι πολύ υπερήφανη: Τη Θέλμα Καραγιάννη και τον Ισίδωρο Πάτερο στην ερμηνεία των τραγουδιών, την Ιωάννα Μαστοράκη στην απαγγελία. Είμαι ευγνώμων στους φίλους και συνεργάτες μουσικούς μας που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό: Τη Γεωργία Μαρίνη στο βιολί, την Μαρία Νίττη στο ακορντεόν, το Σταύρο Παργινό στο βιολοντσέλο, το Σωκράτη Γανιάρη στα κρουστά και τον Βαγγέλη Ζωγράφο στο κοντραμπάσο, καθώς και στον Σάκη Φράγκο τον τεχνικό ήχου μας.

Η δουλειά ήδη έχει χαίρει ευρείας αποδοχής, γεγονός που μας χαροποιεί ιδιαίτερα.

Συναυλιακά πως ξεκίνησε και πως θα συνεχιστεί το καλοκαίρι σου;

Υλοποιούνται ήδη παραστάσεις των θεατρικών έργων που προανέφερα σε δική μου μουσική, στην Αθήνα και τα περίχωρα σε υπαίθρια θέατρα. Πραγματοποιήθηκαν και κάποια μικρότερα live σε μουσικές σκηνές μέσα στον Ιούλιο με αγαπημένους συνεργάτες ερμηνευτές όπως η Μήδεια Χουρσουλίδου, ο Γιάννης Λεκόπουλος, η Μαρία Βασιλοπούλου ενώ ήδη έχουμε ξεκινήσει τα εκτός Αθηνών συναυλιακά και μουσικοθεατρικά δρώμενα.

Μετά το «Στη Σμύρνη κάποτε» ποια είναι γενικότερα τα πλάνα σου από εδώ και πέρα. Ετοιμάζεις κάτι άμεσα που θα μπορούσες να μας ανακοινώσεις;

Ήδη είμαστε στο στούντιο με μια νέα συλλογική δουλειά ανερχόμενων στιχουργών που είχα την τύχη να γνωρίσω μέσα από τα σεμινάρια του σπουδαίου στιχουργού και δασκάλου Κώστα Φασουλά. Μεγάλη η χαρά μου που θα τραγουδηθούν τα κομμάτια από την Αφεντούλα Ραζέλη και το Βασίλη Γισδάκη, σημαντικούς ερμηνευτές και αγαπημένους ανθρώπους.

Κι εγώ σας ευχαριστώ

ΘΕΛΜΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ – ΜΑΡΜΑΡΥΓΗ – LYRIC ΒΙΝΤΕΟ

https://www.youtube.com/watch?v=LHbZ8KY5LRE

ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΕΚΚΑΣ / ΕΡΡΙΚΑ ΠΑΤΡΙΚΙΟΥ – Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΚΟΣΜΟΣ – ΒΙΝΤΕΟ

https://www.youtube.com/watch?v=1JyuOBYcC3I

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΜΑΛΑΜΑΣ – ΓΙΝΕ – ΒΙΝΤΕΟ

https://www.youtube.com/watch?v=DUVhNocb9HI

ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΕΚΟΠΟΥΛΟΣ – ΤΑΙΡΙΑΣΤΑ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ

https://www.youtube.com/watch?v=NJF4SiNx84Q

ΑΡΓΥΡΩ ΚΑΠΑΡΟΥ – ΑΝ ΑΓΑΠΑΣ – ΒΙΝΤΕΟ

https://www.youtube.com/watch?v=tK63e0TwSV4&t=7s

ΜΠΑΜΠΗΣ ΤΣΕΡΤΟΣ – ΜΕ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΣΤΗ ΠΛΑΤΗ – ΒΙΝΤΕΟ