Σήμερα μιλάμε με μια «Νοητή Γραμμή» ….
Πως σκεφτήκατε αυτό τον τίτλο για την ομάδα σας;
Τι ωραία ερώτηση! Στην ΝΟΗΤΗ ΓΡΑΜΜΗ λοιπόν έχουμε ασχοληθεί πρωτίστως με το θέατρο της επινόησης (devised theatre). Οι δημιουργοί αυτού του είδους θεάτρου αλληλοεπηρεάζονται και η παράδοση της επινόησης θέλει τις επιρροές, τους δανεισμούς, τις αντιγραφές και τις προσαρμογές επιδεικτικά φανερές σαν ένα φόρο τιμής στην δημιουργική αλληλεπίδραση της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Νοιώθουμε λοιπόν ότι μας συνδέει όλους εμάς μια νοητή γραμμή!
Τι σημαίνει για εσάς το θέατρο;
Για μένα το θέατρο είναι ανάγκη ζωτική, αυτοπαρατήρηση, αυτογνωσία, δημιουργική έκφραση.
Ποια είναι η δική σας πρωτοτυπία ; και γιατί είναι πιο άμεση από την παραδοσιακή παράσταση;
Στην ΝΟΗΤΗ ΓΡΑΜΜΗ παρατηρούμε τον κόσμο γύρω μας και προσπαθούμε να τον καταλάβουμε και να τον αποκωδικοποιήσουμε. Νοιώθουμε ότι πρέπει να ταρακουνήσουμε – και να ενοχλήσουμε ίσως. Για να τα καταφέρουμε χρειάστηκε και χρειάζεται να παίρνουμε ρίσκα – να μην φοβόμαστε το διαφορετικό, γιατί η διαφορετικότητα είναι αυτή που κάνει την τέχνη να επιβιώνει και να αναπτύσσεται. Πιστεύουμε ότι η ειλικρίνεια και η αφοσίωση αργά ή γρήγορα βρίσκει αποδέκτες και ενώνει όλους εμάς, καλλιτέχνες και κοινό, στον αγώνα μας να καταλάβουμε τα γιατί και να δώσουμε νόημα στη ζωή μας.
Πόσο δύσκολα ή εύκολα περνάει η καινοτομία στο Ελληνικό Θέατρο;
Θα σας απαντήσω με ερώτηση: Ποιος ορίζει στην Ελλάδα τι είναι καινοτομία; Ποιος την υποστηρίζει και επενδύει σ’ αυτήν; Ποιος ορίζει το παιχνίδι;
Πως ήρθε το θέατρο στη ζωή σας;
Ήμουν από τους τυχερούς! Ένοιωσα, από τα 14 μου χρόνια, τι είναι αυτό που θέλω να κάνω. Είδα μια παράσταση στο ΚΘΒΕ, μια και είμαι Θεσσαλονικιά, και γοητεύτηκα τόσο πολύ, που δήλωσα κατηγορηματικά και αμετάκλητα στους γονείς μου ότι θέλω να γίνω ηθοποιός. Και δεν αμφισβήτησα μέσα μου, ούτε μία στιγμή, αυτό το ένστικτο.
Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή ;
Ίσως τα ταξίδια μας στο εξωτερικό, όπου γοητευμένοι διαπιστώσαμε ότι παρ’ ότι χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά από μας (έχουμε ταξιδέψει σε Βιετνάμ, Λιθουανία, Γερμανία, Ιράν, Βουλγαρία, ΗΠΑ…), οι άνθρωποι έχουν τους ίδιους προβληματισμούς, συγκινούνται με τις ίδιες αφορμές, θυμώνουν με τα ίδια κοινωνικά προβλήματα.
Ποια πρόσωπα σας επηρέασαν στη ζωή σας;
Θα σας πω ποιοι είναι οι καλλιτέχνες/δημιουργοί που με σημάδεψαν. Η Pina Bausch, o Lloyd Newson των DV8, οι Complicite, o Sidi Larbi Cherkaoui, o Ohad Naharin της Batsheva Dance Company, οι Forced Entertainment, οι Peeping Tom, o Philippe Decouflé
Μιλήστε μας για την παράσταση οι Φάρσες.
Δύο γυναίκες μέσα σε ένα δωμάτιο γεμάτο τηλέφωνα κάνουν ασταμάτητα τηλεφωνικές φάρσες. Αποτέλεσμα: μία ασταμάτητη συνομιλία μεταξύ ρεαλιστικού και παράλογου, στοχαστικού και κωμικού. Φάρσες και όχι μόνο, κλήσεις στην αστυνομία, προσωπικές συνομιλίες, τραγούδια, λίμερικς…
Εσείς κάνετε φάρσες;
Και ποιος δεν έκανε στα νιάτα του; Όλοι θυμόμαστε τις φάρσες που κάναμε ως παιδιά και έφηβοι. Όλοι μπήκαμε στον πειρασμό να περιπαίξουμε τους φίλους μας, να σχολιάσουμε τον ξύλινο λόγο των «μεγάλων», να βάλουμε φιτίλι σε σχέσεις, προσωπικές και μη.
Στον κόσμο των ενηλίκων που ζούμε πια, μια τέτοια επιστροφή στο παρελθόν μπορεί να μας κάνει να νοσταλγήσουμε την αθωότητα της νιότης αλλά και να παρατηρήσουμε τους εαυτούς μας, που τώρα πια είναι αυτοί οι αποδέκτες της φάρσας. Και να γελάσουμε με… εαυτούς και αλλήλους!
Περνάμε την περίοδο μιας πρωτόγνωρης εμπειρίας, με την πανδημία, τι εισπράξατε από αυτό το γεγονός;
Στην πρώτη καραντίνα έκανα μια βουτιά προς τα μέσα η οποία, κάνοντας τον απολογισμό της τώρα, έφερε περισσότερη αυτογνωσία αλλά και μιαν επιτακτική ανάγκη να μην χάσω χρόνο κάνοντας πράγματα που δεν έχουν μιαν ουσιαστική σημασία για μένα.
Τι κρατάτε από όλη αυτήν την εμπειρία; Και τι πετάτε; (γενικά όχι μόνο για τα επαγγελματικά)
Κρατάω το ξάφνιασμα για την κρυμμένη δύναμη που κρύβει ο καθένας μέσα του.
Κλείνοντας θα θέλαμε να κλείσετε με μια ατάκα από την παράσταση σας, ποια σας έχει μείνει;
Μισώ το χλιαρό τσάι, τη δανεική τζούρα, τον ατελή εμπρησμό,
το λιγοστό πάθος…
Με εκτίμηση
Κατερίνα Γρυλλάκη
Στοιχεία παράστασης
ΟΙ ΦΑΡΣΕΣ
Από τις 25 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 31 Οκτωβρίου
κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 9:15 μ.μ.
στο Θέατρο Φούρνος/ Σάββατο και Κυριακή από 25/9 έως 31/10 στις 21:15
Κείμενα: Μαρία Γουλή
Σκηνοθεσία: Όλγα Ποζέλη
Σκηνικά: Κωστής Δάβαρης
Επιμέλεια κίνησης: Κατερίνα Γεβετζή
Μουσική επιμέλεια: Όλγα Ποζέλη
Παίζουν: Γόνη Λούκα, Όλγα Ποζέλη
Φωτισμοί: Αποστόλης Τσατσάκος
Trailer: Αναστάσης Παπαγγελής
Παραγωγή: Ομάδα Θεάτρου ΝΟΗΤΗ ΓΡΑΜΜΗ
www.noitigrammi.gr
