ΜΕΤΡΗΤΗΣ ΚΑΡΤΩΝ THE CARD COUNTER

ΜΕΤΡΗΤΗΣ ΚΑΡΤΩΝ

THE CARD COUNTER

Δείτε το τρέιλερ ΕΔΩ

9 Ιουνίου στους κινηματογράφους από την ODEON

Λίγα λόγια για την ταινία

Η ταινία, γραμμένη και σκηνοθετημένη από τον Πολ Σρέιντερ, ακολουθεί τον Γουίλιαμ Τελ (Όσκαρ Άιζακ), έναν τζογαδόρο και πρώην στρατιωτικό, ο οποίος όντας στοιχειωμένος από αποφάσεις του παρελθόντος του, το μόνο που θέλει πλέον είναι να παίζει χαρτιά.  Όταν τον πλησιάσει ένας νεαρός, ο Κερκ (Τάι Σέρινταν) ο οποίος ζητάει βοήθεια για να εκδικηθεί έναν κοινό εχθρό και των δύο, ο Τελ βλέπει μια ευκαιρία για λύτρωση. Χρηματοδοτούμενος από τη μυστηριώδη Λα Λίντα (Τίφανι Χάντις), ο Τελ παίρνει μαζί του τον Κερκ και πάνε από καζίνο σε καζίνο, μέχρι που βάζουν στόχο να νικήσουν το World Series of Poker στο Λας Βέγκας. Όμως αποδεικνύεται ότι ο Κερκ είναι αδύνατον να συμπεριφερθεί έντιμα και αυτό παρασέρνει τον Τελ πίσω στο σκοτάδι του παρελθόντος του.

Σχετικά με την παραγωγή

«Μέσα στα χρόνια ανέπτυξα το προσωπικό μου είδος ταινιών, το οποίο συνήθως περιλαμβάνει έναν μοναχικό άντρα που φοράει μια μάσκα – με τη μάσκα να είναι η επαγγελματική του ενασχόληση», λέει ο Σρέιντερ. «Θα μπορούσε να είναι ταξιτζής, έμπορος ναρκωτικών, ζιγκολό, ιερέας και παίρνω αυτόν τον χαρακτήρα και τον τοποθετώ μέσα σε ένα μεγαλύτερο πρόβλημα, προσωπικό ή κοινωνικό, όπως η περιβαλλοντική κρίση στις “Ακρότητες”. Στον “Μετρητή Καρτών”, ο Γουίλιαμ Τελ είναι μόνος στο δωμάτιό του με μια μάσκα, εκείνη του επαγγελματία παίκτη πόκερ που τυχαίνει να είναι πρώην βασανιστής για την αμερικάνικη κυβέρνηση. Είναι ένας κόμβος ανάμεσα στα πρωταθλήματα πόκερ και τις φυλακές του Αμπού Γκράιμπ».

Όσο ο Πολ Σρέιντερ αναζητούσε χρηματοδότηση για ένα Γουέστερν με πρωταγωνιστές τους Γουίλιαμ Νταφόε και Ίθαν Χοκ, του ήρθε μια ιδέα, η οποία ήταν ριζωμένη στη διαχρονική θεματική της τύψης, εξιλέωσης και ηθικής κρίσης. «Όχι μια γενική ηθική, όπως η Χριστιανική, αλλά ένα πιο συγκεκριμένο είδος ενοχής», λέει ο Σρέιντερ. «Τι θα συνέβαινε αν κάποιος είχε κάνει κάτι τόσο κακό που δεν μπορούσε να συγχωρέσει τον εαυτό του; Έχει φυλακιστεί, κι ενώ η κοινωνία ίσως τον έχει συγχωρέσει, εκείνος δεν έχει συγχωρέσει τον εαυτό του. Έκανε κάτι απαίσιο, και τώρα ζει σε ένα είδος καθαρτηρίου. Πώς μπορεί να το ξεπεράσει όλο αυτό;”

Όπως πολλοί από τους χαρακτήρες που έχει γράψει ο Σρέιντερ, ο Γουίλιαμ Τελ περιμένει να του συμβεί κάτι. «Για τις ανάγκες της ταινίας, έπρεπε να βρω ένα επάγγελμα στο οποίο κάποιος πρέπει να βρίσκεται σε αναμονή και να ζει σε ένα είδος μη ύπαρξης. Ο τζόγος έμοιαζε με το τέλειο περιβάλλον», λέει ο Σρέιντερ.

Παρακολουθώντας εκπομπές για πόκερ στην τηλεόραση και σκεπτόμενος τα ψυχολογικά κίνητρα των ανθρώπων που παίζουν κουλοχέρηδες, ο Σρέιντερ άρχισε να οραματίζεται την καθημερινή ζωή των τζογαδόρων – μια μονότονη ανυπαρξία όπου ολόκληρες ώρες περνάνε δίχως να συμβαίνει κάτι. «Αυτό συμβαίνει και στον Τελ – ζει σε μια λίμπο, ταξιδεύοντας από το ένα καζίνο στο άλλο, παίζοντας χαρτιά, περιμένοντας κάτι να συμβεί. Στο πόκερ, μπορείς να παίζεις για μέρες μέχρι να σου κάτσει το χαρτί. Ίσως συμβεί κάτι καλό κάθε λίγες εβδομάδες, αλλά κυρίως είναι παιχνίδι της αναμονής», αναφέρει ο Σρέιντερ.

Ύστερα ο Σρέιντερ δημιούργησε μια πλούσια ιστορία για τον Τελ, η οποία συμπεριελάμβανε ένα σκοτεινό και θυελλώδες παρελθόν ως στρατιώτης στον πόλεμο του Ιράκ. «Αναρωτήθηκα τι μπορεί να είχε κάνει στη ζωή του που να ήταν τόσο εξωφρενικό, ώστε να μην μπορεί να ξεπεράσει τα εγκλήματά του», λέει ο Σρέιντερ.  «Ακόμα και οι κατά συρροή δολοφόνοι συγχωρούν τους εαυτούς τους, αλλά μήπως είχε κάνει κάτι που στιγμάτισε την ίδια του τη χώρα; Τότε ήταν που σκέφτηκα τα βασανιστήρια στις φυλακές  του Αμπού Γκράιμπ – μια παράβαση που δεν πλήγωσε μονάχα τους αιχμαλώτους και τους βασανιστές, αλλά κι ένα ολόκληρο έθνος και την στρατιωτική κουλτούρα που την επέτρεψε».

Ο Τελ αισθάνεται απόμακρος από το περιβάλλον, παραμένοντας απαθής παρά τις διαδοχικές του νίκες, ενώ προσπαθεί να αντιμετωπίσει τον πόνο του και να εξιλεωθεί για τις αμαρτίες του. «Ο Σρέιντερ εξερευνάει το τραύμα με πολύ ενδιαφέρον τρόπο, και είναι κάτι που το κάνει συστηματικά σε όλη του την καριέρα», παρατηρεί ο Όσκαρ Άιζακ, ο οποίος ήθελε για χρόνια να συνεργαστεί με τον σκηνοθέτη και σεναριογράφο. «Είναι μοναδικός ο τρόπος με τον οποίον αποτυπώνει τη σκέψη απομονωμένων χαρακτήρων που αδυνατούν να εκφράσουν τους εαυτούς τους με συμβατικούς τρόπους», λέει ο Άιζακ για να προσθέσει αργότερα πως, «Είμαι ευγνώμων που έχω επιτέλους την ευκαιρία να ερμηνεύσω έναν απ’ τους αξέχαστους χαρακτήρες του».

Στοιχεία για την ταινία: