« Love is Love » ατομική  έκθεση της Βαλεντίνης Μαυροδόγλου

Το Oia Vineyart εγκαινιάζει

Την Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2022 (17:00- 00.00)

την ατομική  έκθεση της Βαλεντίνης Μαυροδόγλου

« Love is Love »

 

Η χαράκτρια & ζωγράφος Βαλεντίνη Μαυροδόγλου παρουσιάζει την νεα της εικαστικη δουλειά στην έβδομη ατομική της έκθεση με τίτλο “Love is Love ” στον χώρο Oia Vineyart.

 

We would all love better, if we used it as a verb.”

bell hooks, All about love

Φανταστείτε, λέει η bell hooks στο βιβλίο All about love, πόσο πιο εύκολο θα γινόταν το να μάθουμε πώς να αγαπάμε, αν ξεκινούσαμε από έναν κοινό ορισμό της λέξης αγάπη. Η ίδια η λέξη αγάπη χρησιμοποιείται συχνότερα ως ουσιαστικό, ενώ θα έπρεπε να την αντιλαμβανόμαστε και να την σκεφτόμαστε ως ρήμα ενεργητικό. Όχι τόσο ως συναίσθημα που κατακλύζει, όσο ως πρόθεση, βούληση και ενεργητική πράξη (action). Πόσο απέχει η αγάπη και ο έρωτας από την τέχνη; Κι’ όμως, αν το σκεφτεί κανείς, θα διαπιστώσει ότι η ίδια η τέχνη εμπεριέχει την έννοια του πράττειν ως κατεξοχήν προϋπόθεση και θεμελίωση της ύπαρξής της. Η απόσταση μεταξύ τους μικραίνει ακόμα περισσότερο εάν θεωρήσει κανείς την τέχνη και τον έρωτα υπό το πρίσμα του χρώματος. Όπως επισημαίνει ο Alain Badiou στο βιβλίο του Εγκώμιο για τον έρωτα: «[…]αν επιχειρούσαμε να αρνηθούμε τον έρωτα, να μην πιστεύουμε πλέον σε αυτόν, θα ήταν μια αληθινή υποκειμενική καταστροφή, και οι πάντες το γνωρίζουν. Η ζωή, πρέπει σαφώς να το πούμε, θα ήταν τελείως άχρωμη!». Ιδωμένα μέσα από το στοιχείο του χρώματος ως κυριολεκτικού και μεταφορικού συστατικού τους, η τέχνη και ο έρωτας συνορεύουν μεταξύ τους χάρη στην ικανότητά τους να μετασχηματίζουν τον κόσμο γύρω μας προσθέτοντας ψυχικό και πνευματικό πλούτο, χρώμα και νόημα.

Ο David Batchelor στο θεωρητικό του δοκίμιο για το χρώμα εισάγει τον όρο χρωμοφοβία, συμπεραίνοντας ότι στην ιστορία του δυτικού πολιτισμού και της τέχνης το χρώμα έχει συνδεθεί με το έλασσον, το δευτερεύον και κατ’ επέκταση με το επικίνδυνο. Εντοπίζοντας τα ίχνη αυτής της υποτίμησης του χρώματος ήδη από την εποχή του Αριστοτέλη, όσο και στην αρχαία παραδοση που καθόρισε ολόκληρη την εξέλιξη και την αντίληψη γύρω από τη ζωγραφική, δηλαδή τη διαμάχη μεταξύ σχεδίου και χρώματος (disegno versus colore), ο Batchelor  σημειώνει ότι: «η διάκριση εις βάρος του χρώματος έχει πάρει ποικίλες μορφές, μερικές τεχνικές, μερικές ηθικές, μερικές φυλετικές, μερικές σεξουαλικές, μερικές κοινωνικές». H προαγωγή της αξίας του σχεδίου έναντι του χρώματος, κρύβει τον φόβο της απώλειας του ελέγχου, της τάξης και της λογικής.  Το χρώμα έχει συνδεθεί με το συναίσθημα, τη σύγχυση και την έξαρση των αισθήσεων. Αντίθετα με τη φόρμα και τη γραμμή που καθορίζουν και οριοθετούν, το χρώμα έχει την τάση να εισβάλλει στις αισθήσεις, να μαλακώνει και να αναστέλλει τους αντιδραστικούς μηχανισμούς, να συνεπαίρνει και να βυθίζει σε κάτι που μοιάζει με χαύνωση. Η επίδραση του χρώματος από πολλούς θεωρητικούς έχει περιγραφεί ως κάτι που πλησιάζει σε μέθη, έκσταση ή ονειρώδη κατάσταση, κάτι που σε κάνει να παραδίνεσαι και να υποκύπτεις φιλήδονα, όπως το συναίσθημα του έρωτα που βιώνει ένα υποκείμενο.

Η πρόσφατη δουλειά της Βαλεντίνης Μαυροδόγλου αποτελεί μια αδιάσειστη κατάφαση και ωδή στην αγάπη, μέσα από μια τολμηρή αναμέτρηση με τις εκφραστικές ποιότητες έντονων χρωματικά συνθέσεων. Η θεματολογία της βρίσκει το σύστοιχό της στην πλαστική διερεύνηση και αναπαράσταση των μορφών μέσω της χρήσης του χρώματος. Χρησιμοποιώντας μαλακά παστέλ, δημιουργεί ρευστές ανθρώπινες μορφές σε κατάσταση πλήρους συγχώνευσης μεταξύ τους, καθιστώντας δυσδιάκριτο το οτιδήποτε τις διαχωρίζει. Ο ερωτισμός στο έργο της μεταφράζεται μέσα από μια καλειδοσκοπική και ιλιγγιώδη έκρηξη καθαρών χρωμάτων και γραμμών. Μορφές ρευστοποιημένες  λειτουργούν ως εικαστικές οπτικές αναπαραστάσεις της ερωτικής έντασης που τις κάνει να διαχέονται και να διαλύονται η μια μέσα στην άλλη. Μέσα σε αυτό το φάσμα της πολυχρωμίας, η τελευταία δουλειά της Μαυροδόγλου γίνεται ένα συμπεριληπτικό σύμπαν που περιλαμβάνει ολόκληρο το φάσμα των αποχρώσεων και των ταυτοτήτων. Μια καταφατική χειρονομία και αποδοχή της διαφορετικότητας, ετερότητας του άλλου και της ελευθερίας που αποτελούν προϋποθέσεις για την αγάπη και την αρμονική συνύπαρξη μεταξύ δύο πλασμάτων. Θυμηθείτε ταινία Τα φτερά του Έρωτα του Wim Wenders. Ο κόσμος των αγγέλων και ο κόσμος των θνητών πλασμάτων, σηματοδοτούνται μέσα από την κινηματογραφική μεταφορά της εναλλαγής του ασπρόμαυρου και του έγχρωμου φιλμ. Όταν τελικά ο φτερωτός άγγελος απαρνείται τον μονοχρωματικό γκρι κόσμο των πνευμάτων για να γευτεί την απόλαυση του έρωτα, η μετάβασή του στον κόσμο των ανθρώπων σηματοδοτείται μέσα από μια βίαιη πτώση. Μια πτώση σε έναν κόσμο που υπάρχει με σάρκα και οστά και που μεταφέρεται κινηματογραφικά στην οθόνη μέσα από το έγχρωμο φιλμ. Τα ζωγραφικά έργα της Βαλεντίνης Μαυροδόγλου, μέσω της επιδραστικής ζωντάνιας τους, κινητοποιούν τις αισθήσεις του θεατή παρασύροντάς τον σε έναν κόσμο που βρίθει έντασης και χρώματος.

Βάσια Μαγουλά

Ιστορικός τέχνης-Μουσειολόγος

 

 

 

Oia Vineyart

Διευθυνση: Οδός Αργοναυτών , Οία, Σαντορίνη

Διάρκεια έκθεσης: Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου – Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου

Ωράριο λειτουργίας:

Δευτέρα-Κυριακη, 17:00-00:00 ( Κλειστά : 25 / 09 )

Μοιραστείτε:

Facebook
Twitter
Email
Print

Περισσότερα άρθρα

Χάρις Αλεξίου “Το τραγούδι του φεγγαριού”

Χάρις Αλεξίου “Το τραγούδι του φεγγαριού” Maestro   Βρείτε το εδώ: https://HarisAlexiou.lnk.to/ToTragoudiTouFengariou   Δείτε το βίντεο εδώ: https://youtu.be/OcuZDBVF1xI  Μια έκπληξη περίμενε τους τηλεθεατές των δύο τελευταίων επεισοδίων