Το έπος του Γκιλγκαμές
ΒΑΣΩ ΠΑΠΑΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
Το πρώτο έπος της ανθρωπότητας
σε πρώτη ελληνική έμμετρη ελεύθερη απόδοση
Προλογίζει ο καθηγητής Φιλοσοφίας του Α.Π.Θ.
Σωκράτης Δεληβογιατζής
2η Έκδοση Επαυξημένη
Το έπος του Γκιλγκαμές είναι το αρχαιότερο έπος του κόσμου, το παλαιότερο μνημείο της παγκόσμιας λογοτεχνίας, μέσα στο οποίο ο αναγνώστης θα βρει –πέρα από την αισθητική απόλαυση ενός λαμπρού δείγματος της τέχνης του λόγου– άκρως ενδιαφέρουσες πληροφορίες και πολιτιστικά στοιχεία για τους πανάρχαιους λαούς της Μεσοποταμίας, ενώ με έκπληξη θα συναντήσει λογοτεχνικά μοτίβα που συναντώνται στον Όμηρο, στη Βίβλο και στα ελληνικά δημοτικά τραγούδια.
Το εγχείρημα της έμμετρης απόδοσης του έπους του Γκιλγκαμές από τη σπουδαία μεταφραστική ποιήτρια Βάσω Παπαχαρα-λάμπους, υπό το βάρος παντελούς έλλειψης σχετικής ελληνικής βιβλιογραφίας και της παρεπόμενης καταφυγής σε ξένα συγγράμματα, προϋποθέτει ενδελεχή έρευνα και μελέτη βάθους. Η λογική, νοηματική ακολουθία της ροής των 2.700 στίχων –διασώθηκε το μεγαλύτερο μέρος (60%) του έπους– απαίτησε κόπο γλωσσικής περιδιάβασης σε αυχμηρά μονοπάτια απόδοσης των στίχων, τους οποίους η ίδια «κατεργάστηκε» ενσυνείδητα με δυσμάλακτη ύλη, εναλλάσσοντας δημοτική και καθαρεύουσα με διαλεκτικούς και ιδιωματικούς τύπους της Κύπρου, της Κρήτης και του Πόντου, μεταπλάθοντας συνάμα απολησμονημένες λέξεις και κάνοντας χρήση κάποιων μεσαιωνικών λογοτύπων.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ:
Η Βάσω Παπαχαραλάμπους ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της στο θέατρο ως μαθήτρια στο Μακεδονικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, από όπου αποφοίτησε με άριστα. Ηθοποιός πια, ξεκίνησε την καριέρα της· Κρατικό Θέατρο, εργαστήρια, παραστάσεις, περιοδείες, Επίδαυρος, συνεργασίες με τρανταχτά ονόματα του θεάτρου, γνώρισε από κοντά ανθρώπους της τέχνης αλλά και μια ταραγμένη πολιτικά εποχή, γεγονότα που ουδέποτε την άφηναν ανεπηρέαστη, αφού η ματιά της ήταν και είναι καρφωμένη στα κοινά και στα τεκταινόμενα της κοινωνίας, με απαντήσεις πάντα στα ερεθίσματα που δέχεται ως καλλιτέχνης.
Έτσι, συνειδητά πολιτικοποιημένη και συναισθηματικά δεμένη με τον τόπο της, φεύγει και παρακολουθεί σεμινάρια σκηνοθεσίας στη Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου και της Γερμανίας. Τα χρόνια τη βρίσκουν στην Κύπρο ως μάνα πια και σύζυγο, παράλληλα όμως και ως ηθοποιό στο Κρατικό Θέατρο Κύπρου. Ακολουθεί επιστροφή στη Θεσσαλονίκη, όπου και δέχεται πρόταση να αναλάβει δημοτικά εργαστήρια ως επιμορφώτρια και σκηνοθέτρια. Έτσι, ξεκινάει μια περίοδος που μετράει 25 χρόνια ζωής. 25 χρόνια συνεχούς καλλιτεχνικής παραγωγής και προσωπικής προσφοράς.
Με έργα κλασικού ρεπερτορίου, αρχαίο δράμα, κωμωδίες, διασκευές-μελέτες, έργα-προτάσεις, μεταφράσεις της ίδιας, διανύει μια καλλιτεχνική πορεία με εξωτερικές συνεργασίες, συμμετοχές επωνύμων καλλιτεχνών και δράση στην περιφέρεια και σε άλλους νομούς.
Γι` αυτή τη συγγραφική της ικανότητα, που εκφραζόταν πάντα ως ανάγκη σ’ έναν βαθμό, αλλά στον χρόνο ωρίμαζε και γινόταν πιο συγκεκριμένη, τιμήθηκε με το 1ο βραβείο Θεατρικής Μυθοπλασίας στο Διεθνές Φιλοσοφικό Forum της UNESCO για το έργο «Αμάραντου και Αρετής Ατέλευτος ο Γάμος». Σειρά πήρε ο Φιλολογικός Σύλλογος «Παρνασσός», που την τίμησε και πάλι με το 1ο βραβείο «ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ» στον καλοκαιρινό διαγωνισμό 2012.
