ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΡΧΗ
(THE END WE START FROM)
22 Φεβρουαρίου στους κινηματογράφους
από την The Film Group
Trailer: https://youtu.be/iMPiQu7vrG4
Έγραψαν για την ταινία
«Ένα συναρπαστικό, τρυφερό και ανανεωτικά εκλεπτυσμένο συναισθηματικό ταξίδι.
Η Τζόντι Κόμερ δίνει μία εκθαμβωτική και ωμή ερμηνεία».
MOVIE GURU
«Η Τζόντι Κόμερ σε μία ερμηνεία που θα καθορίσει την καριέρα της».
THE HOLLYWOOD REPORTER
«Ένα προσωπικό, αντισυμβατικό και άρτιο σκηνοθετικό ντεμπούτο».
SCREEN INTERNATIONAL
«Δεν είναι μία μεγάλη, μπλοκμπαστερική ταινία καταστροφής. Είναι ήσυχη και μερικές φορές ακίνητη και σε βάζει σε σκέψεις για την ύπαρξη μας. Αλλά είναι και ουσιαστική, βρίσκοντας απροσδόκητη ομορφιά στη μέση της καταστροφής».
OBSERVER
«Μία ταινία για την πολύ σημαντική απόφαση να αγαπάς
και να μεγαλώνεις μια ζωή, ενώ συντελείται μία καταστροφή».
ELLA KEMP, EVENING STANDARD
Λίγα λόγια για την ταινία
Στο μέσο μιας περιβαλλοντικής καταστροφής που βυθίζει το Λονδίνο, μια νεαρή γυναίκα και το νεογέννητο βρέφος της αναζητούν ένα νέο σπίτι.
Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Μαχάλια Μπέλο σε σενάριο της Άλις Μπιρχ («Normal People») είναι ένα ζεστό και ποιητικό πορτραίτο οικογενειακής επιβίωσης που θέτει την μητρότητα στο επίκεντρο. Με την Τζόντι Κόμερ («Killing Eve») στην καλύτερη ερμηνεία της καριέρας της.
Λίγα λόγια για την παραγωγή
Το βιβλίο της Μέγκαν Χάντερ, στο οποίο βασίστηκε η ταινία, δεν είναι και η πιο προφανής επιλογή για μια κινηματογραφική διασκευή, μιας και πρόκειται για ένα πεζό ποίημα 17.000 λέξεων. Ωστόσο, η έμπειρη στις διασκευές Άλις Μπιρχ (Normal People, Lady Macbeth) κατάφερε να προσδώσει κινηματογραφική αύρα στο σενάριο της, εντυπωσιάζοντας τη συγγραφέα. «Είμαι τεράστια θαυμάστρια της Μπιρχ», δηλώνει η Χάντερ. «Όταν διάβασα μία πρώτη εκδοχή του σεναρίου ενθουσιάστηκα – το γράψιμό της είναι θεσπέσιο και μένει πιστό στο πνεύμα του βιβλίου, την ίδια στιγμή που δημιουργεί κάτι καινούριο», συμπληρώνει.
Εντυπωσιασμένη από την αποτύπωση της μητρότητας, η Μαχάλια Μπέλο δέχτηκε να αναλάβει τη σκηνοθεσία της ταινίας, ο πρωταγωνιστικός ρόλος της οποίας κατέληξε στην ηθοποιό Τζόντι Κόμερ, γνωστή από την επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά Killing Eve. «Ένιωσα τόσο τυχερή που συμφώνησε να συμμετέχει στην ταινία. Ο βαθμός εμπιστοσύνης που μου έδειξε ήταν απίστευτος» ομολογεί η Μπέλο.
Το ένστικτο της μητέρας
Ένα από τα πράγματα που γοήτευσαν την Κόμερ ήταν ο κεντρικός ρόλος της μητρότητας. «Πρόκειται για μια πολύ προσωπική και καθοριστική εμπειρία, τοποθετημένη στη διάρκεια μιας περιβαλλοντικής κρίσης. Παρά το σκηνικό καταστροφής όμως, στην καρδιά της [η ταινία] αφορά την ανθρώπινη εμπειρία», αναφέρει η Κόμερ.
Οι ατέλειες του χαρακτήρα που υποδύεται ενέπνευσαν την δημοφιλή ηθοποιό. «Δεν πιστεύω πως έχει πάντοτε συνείδηση των πράξεων της», παρατηρεί η Κόμερ. «Με τη γέννηση του γιου της διακατέχεται από κάτι τόσο πρωτόγονο. Πάντοτε ένιωθα πως διαγράφει ένα ξεκάθαρο ταξίδι – η γυναίκα που συναντάς στην αρχή δεν είναι η ίδια με εκείνη του τέλους», συμπληρώνει η ηθοποιός.
Η ερμηνεία της εμπλουτίστηκε και από τις εμπειρίες δύο φίλων της που έτυχε να γεννήσουν εκείνη την περίοδο, «τροφοδοτώντας» την Κόμερ με ανεκτίμητες συμβουλές γύρω από την εμπειρία της μητρότητας. Εξαιρετικά βοηθητική ήταν σε αυτό το κομμάτι και η Μπέλο, επίσης μητέρα, η οποία βοήθησε την Κόμερ να νιώσει άνετα και να ακολουθήσει το όραμά της. Όπως αναφέρει η Κόμερ, στόχος της Μπέλο ήταν να γιορτάσει τη γυναικεία εμπειρία, τις όμορφες, αλλά και τις πιο σκληρές πτυχές της.
Η Μπέλο εμπνεύστηκε από προσωπικές της εμπειρίες ως μητέρα, αλλά γνώριζε πολύ καλά πως έπρεπε να βρει τις σωστές ισορροπίες ανάμεσα στην καταστροφή και την ομορφιά. «Όταν έκανα το πρώτο μου παιδί», αναφέρει, «ο κόσμος ήταν τόσο έντονα όμορφος. Ήθελα να το δείξω αυτό στην ταινία – το παιδί ανακαλύπτει τον νέο κόσμο, το οποίο είναι όμορφο από μόνο του. Η αθωότητα της παιδικής ανακάλυψης».
Μια άλλη εμπειρία που ήθελε να εξερευνήσει είναι η αίσθηση εξαφάνισης του εαυτού, όταν γίνεσαι γονέας. «Υπάρχει ένα κομμάτι του εαυτού σου που σε αναγκάζει να γίνεις κάποιος άλλος για λίγο. Κατά κάποιον τρόπο χάνεις την αίσθηση του ποιος είσαι. Βάζοντας και την καταστροφή μέσα σε όλα αυτά, μπορεί να είναι σαρωτικό. Με αρκετούς τρόπους, η ταινία αφορά το ταξίδι πίσω στον εαυτό σου», αναφέρει η Μπέλο. Όντως, η πρωταγωνίστρια καλείται να παίρνει διαρκώς αποφάσεις με γνώμονα το παιδί της, δίχως να γνωρίζει μάλιστα αν είναι οι σωστές επιλογές. Πρέπει να σταθεί όρθια, να μη λυγίσει, συνθήκη γνώριμη σε κάθε άνθρωπο που έχει κληθεί να φροντίσει κάποιον.
Ένα δίκτυο στήριξης
Όλοι οι γονείς κάποια στιγμή θα χρειαστεί να στραφούν στο οικογενειακό και φιλικό τους περιβάλλον για βοήθεια, συνθήκη που δεν αλλάζει ούτε στην ταινία. Ο χαρακτήρας της Κόμερ, η Γυναίκα, συναντάει στο δρόμο μια σειρά διαφορετικών χαρακτήρων που προσφέρουν ένα χέρι βοηθείας με τον δικό τους τρόπο. Μία άλλη πτυχή της ταινίας είναι η αποτύπωση των σχέσεων, ερωτικών και φιλικών, η κάθε μία με τις δικές της απαιτήσεις.
Όπως εξηγεί η Κόμερ, η Γυναίκα φτάνει εκεί που φτάνει με τις δικές της δυνάμεις, αλλά και με τη βοήθεια των ατόμων που συναντάει στην πορεία. Άλλωστε, όπως παρατηρεί η ίδια η ηθοποιός, ως κοινωνία χρειαζόμαστε τους άλλους για να ξεπερνάμε δυσκολίες.
Κάποια στιγμή, στη διάρκεια του ταξιδιού της, η Γυναίκα γνωρίζει τον χαρακτήρα που ερμηνεύει η Κάθριν Γουότερστοουν. Οι δυο τους μοιράζονται κοινές εμπειρίες και σύντομα χτίζουν έναν ισχυρό δεσμό, ο οποίος προσφέρει μια νέα οπτική στη Γυναίκα και την εφοδιάζει με νέα αποθέματα αντοχής.
Νωρίτερα, η σημαντικότερη σχέση της Γυναίκας ήταν εκείνη με τον σύντροφό της, τον οποίον ερμηνεύει ο Τζόελ Φράι. Οι δυο τους διατηρούν μια τρυφερή σχέση, αλλά αναγκάζονται να πάρουν πολύ δύσκολες αποφάσεις. «Μπορούμε να κάτσουμε και να πούμε ότι εμείς δεν θα παίρναμε ποτέ αυτή την απόφαση», σχολιάζει η Κόμερ, «αλλά δεν το ξέρεις αυτό μέχρι να βρεθείς σε μια αντίστοιχη θέση».
Ο σύζυγος είναι τα πάντα για εκείνη, αλλά την ίδια στιγμή νιώθει τρομερά ευάλωτος – μια ασυνήθιστη δυναμική, ειδικά στις ιστορίες αγάπης. Για την Μπέλο ήταν σημαντικό να δείξουν και τη δική του οπτική, φωτίζοντας τις δυσκολίες και της πατρότητας. «Ο πατέρας είναι ένας πολύπλευρος χαρακτήρας. Πρέπει να εκφράσει τις δυσκολίες της πατρότητας με τρόπο ευάλωτο και υποστηρικτικό την ίδια στιγμή», παρατηρεί η Μπέλο.
Διαβαίνοντας ένα νέο περιβάλλον
Η δημιουργική ομάδα ήθελε να αποτυπώσει την καταστροφική πλημμυρά ως κάτι που θα μπορούσε να συμβεί ακόμα και σήμερα. «Μπορούμε να αποκτήσουμε τόση ανοσία σε όσα βλέπουμε στις ειδήσεις, ειδικά όταν δεν συμβαίνουν στη χώρα μας. Θεωρώ πως αυτή είναι μια απαίσια συνήθεια που έχουμε ως κοινωνία – είναι εύκολο να στρέψεις το βλέμμα σου αλλού», σχολιάζει η Μπέλο.
Ωστόσο, στη διάρκεια των γυρισμάτων ο καιρός δεν ήταν στο πλευρό της παραγωγής. Για την ακρίβεια, εκείνη την περίοδο υπήρχε έντονη ξηρασία, δηλαδή ακριβώς το αντίθετο από αυτό που ήταν απαραίτητο για τα γυρίσματα! Παρ’ όλα αυτά, η παραγωγή αγκάλιασε αυτή την απροσδόκητη συνθήκη, αποτέλεσμα της κλιματικής κρίσης, προσθέτοντας ακόμα περισσότερο στην αίσθηση του ρεαλισμού.
Βέβαια, παρά την καταστροφή που πλαισιώνει την ιστορία, η ταινία αφορά την επιμονή της αγάπης – μια ωδή στο γεγονός πως ενώ η κλιματική καταστροφή πλανιέται από πάνω μας, εμείς συνεχίζουμε να αγαπάμε και να νοιαζόμαστε για τους άλλους.
«Ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές, οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να συνδέονται με τους άλλους»
Μαχάλια Μπέλο
Στην καρδιά της, αυτή είναι μια πολύ ανθρώπινη ιστορία. Οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με τη γέννηση, τη ζωή, την αλλαγή. Με τον θάνατο και την καταστροφή. Ο ρόλος της Κόμερ είναι ενσάρκωση του ανθρώπινου πνεύματος και του τι μπορείς να πετύχεις αν φτάνεις στα όρια σου.
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες πτυχές της ταινίας, ήταν η ομορφιά που εντοπίζει εν μέσω της καταστροφής. Ο κόσμος παραμένει όμορφος, παρά τα όσα του κάνουμε. Μέσα από την απώλεια και τον τρόμο της καταστροφής, αναδεικνύονται η δύναμη τόσο του ατόμου, όσο και της κοινότητας. Τα άτομα αναγκάζονται να έρθουν πιο κοντά, πράγμα συχνά απαιτητικό, αλλά και πηγή πραγματικής χαράς.
Για την ομάδα παραγωγής, η ταινία αποτελεί ένα κάλεσμα να αντιμετωπίζεις τους φόβους σου, αντί να τρέχεις μακριά τους: «Δημιουργήσαμε έναν κόσμο τρομακτικό και απεγνωσμένο, αλλά σε κάθε στάδιο, ο χαρακτήρας της Τζόντι συναντάει κάποιο άτομο που είναι αληθινό και ιδιαίτερο και της δίνει δύναμη να συνεχίσει και να προχωρήσει μπροστά. Και προφανώς, η ελπίδα είναι πως το μωρό θα καταφέρει να ζήσει σε έναν καλύτερο κόσμο».
| Σκηνοθεσία | Μαχάλια Μπέλο
|
| Σενάριο | Άλις Μπιρχ |
| Παραγωγή | Άνταμ Άκλαντ Λίζα Μάρσαλ, Έιμι Τζάκσον |
| Ηθοποιοί | Τζόντι Κόμερ, Τζόελ Φράι, Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, Κάθριν Γουότερστον, Μαρκ Στρονγκ
|
| Μοντάζ | Άρτου Σάλμι |
| Φωτογραφία | Σούζι Λαβέλ |
| Μουσική | Άννα Μέρεντιθ |
| Διάρκεια | 102’ |
| Διανομή | THE FILM GROUP |
| Είδος | Δραματική, Περιπέτεια |
| Γλώσσα | Αγγλικά |
| Χώρα Παραγωγής | Η.Π.Α |
