”CASTING CALL” Σύλληψη/ Σκηνοθεσία: Αντρέας Παύλου

                                ”CASTING CALL”

 

Περίληψη ιδέας

Ένας δημοφιλής σκηνοθέτης κινηματογράφου κάνει casting. Πέντε άγνωστοι μεταξύ τους ηθοποιοί που βρίσκονται εκεί, καθόλου τυχαία ,γίνονται χωρίς να το γνωρίζουν, το καλλιτεχνικό του πείραμα. Ο σκηνοθέτης είναι για εκείνους η μεγάλη πόρτα για την καριέρα τους. Εκείνοι είναι για τον σκηνοθέτη, το μέσο για να πρωτοπορήσει. Οι στόχοι διαφορετικοί και η διαδικασία γνωστή. Σ’ ένα ανθρώπινο πείραμα όμως, ποτέ δεν μπορείς να προβλέψεις το τέλος. Η παρουσία μίας από τους υποψηφίους, θ’ ανατρέψει τα πάντα και το καστινγκ θα εξελιχθεί σ’ ένα ψυχολογικό παιχνίδι εξουσίας. Τί μπορεί να συμβεί οταν η δικαίωση και η ματαιοδοξία έρχονται αντιμέτωπες;

 

 

Σημείωμα του σκηνοθέτη

Το έργο έχει την φύση κινηματο-θεάτρου. Ένα θεατρικό performance με απόδοση κινηματογραφική. Σκηνοθετικά δεν μπορεί να περιέχει τίποτ’άλλο, από τον απόλυτο ρεαλισμό. Οι θεατές είναι κι εκείνοι ”υποψήφιοι”, οπότε σκηνικό του έργου θα έιναι ο χώρος που θα φιλοξενείται, απ’ την αρχή και κατά την διάρκεια. Μέχρι το τέλος οι θεατές πιστεύουν οτι συμμετέχουν. Μ’ αυτόν τον τρόπο γίνονται απόλυτοι΄΄κοινωνοί” της διαδικασίας και μπαίνουν κυριολεκτικά ”μέσα” στην υπόθεση.

Από την μέση και μετά, μεταφερόμαστε στην  κινηματογραφική θέαση πιο συγκεντρωμένα, αφού το έργο εξελίσεται αργά σε μια ταινία θρίλερ. Δραματουργικά, οι υποψήφιοι στέκονται όντως μπροστά από μια κάμερα όταν αλληλεπιδρούν με τον σκηνοθέτη, αλλά αυτό εξυπηρετεί σκηνοθετικά και τον ίδιο τον θεατή, όπου παρακολουθεί τους χαρακτήρες μέσα από μια έντονη, εσωστρεφή και πολυεπίπεδη υποκριτική.

Το ”casting call” μεταδίδει την πραγματική συνθήκη μιας ακρόασης, μέσα όμως από δύο βασικά στοιχεία που επικρατούν στην θεατρική του απόδοση: 1)To ”ονειρικό” στοιχείο του performance, όπου οι υποψήφιοι τραγουδούν και χορεύουν ”έξω΄΄ από την πλοκή,  εκφράζοντας έτσι την  ”ρομαντική” φύση του ηθοποιού που είναι άρρικτα συνδεδεμένη μαζί του  2) Το στοιχείο του ”μεγενθυτικού φακού” σε όλους  τους χαρακτήρες, για να υπερτονίσει την συναισθηματική τους κατάσταση, τις διαφορετικές προσωπικότητες ,αλλά και τις σχέσεις που μπορούν ν’ αναπτυχθούν σε μια συνθήκη ακρόασης. Είναι ένα reality ,πολύ καλά οργανωμένο, όπου οι ηθοποιοί μπαινοβγαίνουν μπροστά από μια κάμερα.

 

Σημείωμα του συγγραφέα

Το έργο είναι πρωτοποριακό αλλά απλό στην γραφή του, με το περιβάλλον σύγχρονου ρεαλισμού και καθημερινών διαλόγων σε όλο το σώμα του. Ο λόγος του ”σκηνοθέτη”, καυστικός και ιδιαίτερος, έρχεται σε αντίθεση με τους διαλόγους μεταξύ των υποψηφίων, υπογραμμίζοντας έτσι με πιο ”εξπρεσιονιστικό” τρόπο, το πρόσωπο της εξουσίας και το κύτταρο απ’ το οποίο αυτή προέρχεται. Οι σχέσεις της οικογένειας και όσα καταγράφονται απ’ αυτήν στην παιδική ηλικία, μπορεί να διαμορφώσει όχι μόνο το χαρακτήρα κάποιου, αλλά και την ψυχολογική του κατάληξη. Ένα απ’ τα πρόσωπα του σκηνοθέτη είναι αυτό του εξουσιαστή, η απόλυτη προβολή του πατέρα του στο δικό του πρόσωπο. Μήπως η εξουσία είναι σκληρή γιατί προέρχεται από σκληρότητα; ή ακόμα και βιαιότητα; μήπως είναι ο τρόπος κάθε ανθρώπου να θεραπεύσει ομοιοπαθητικά, αυτό από το οποίο πάσχει; γι’ αυτό το πρόσωπό της είναι άγριο και αδίστακτο;

Απ’ την πλευρά των πέντε χαρακτήρων, το έργο θέτει σοβαρά ζητήματα της σύγχρονου καλλιτεχνικού και όχι μόνο ΄΄τοπίου΄΄. Το κλειστό και αποστειρωμένο σύστημα των στημένων ακροάσεων, της αναξιοκρατίας και των συμφερόντων που αυτή εξυπηρετεί, της άκαρπης προσπάθειας του ηθοποιού να υπάρξει μέσα σ’ αυτό το κλειστό σύστημα και ν’ αποδείξει την αξία του, την διπλή επαγγελματική ζωή που αναγκάζεται να έχει, αλλά και την εικόνα που έχουν τα γύρω περιβάλλοντα για εκείνον.

Με το ανατρεπτικό του ”τελείωμα”, το οποίο όμως δεν δίνει το τέλος, το έργο ,μας προετοιμάζει για μια ενδεχόμενη δικαίωση των πέντε υποψηφίων, αφού το παιχνίδι εξουσίας αλλάζει και οι ρόλοι αντιστρέφονται. Έχει όμως η δικαίωση μεγαλύτερη δύναμη απ’ την δόξα ή ο άνθρωπος θα είναι πάντοτε θύμα της φιλοδοξίας του;

 

”Δύο κακά, η απληστία και οι κλίκες είναι η καταστροφή κάθε δικαιοσύνης”

Τhomas More

 

 

Σύλληψη/ Σκηνοθεσία: Αντρέας Παύλου

Συγγραφή έργου/ Βοηθός σκηνοθέτης : Στέλλα Ρουσάκη

Μουσική επιμέλεια: Mάρκος Ευαγγέλου

Χορογραφία: Aνδρέας Παύλου

Φωτογραφία- βίντεο: Aνδρέας Παύλου

Τεχνική υποστήριξηΕπεξεργασία αφίσας: Mανώλης Δαπόντες

Παίζουν οι ηθοποιοί:  Μαρίνος Ευτυχίου, Στέλλα Ρουσάκη, Στέλλα Κοσμοπούλου, Μελίνα Καλπία, Ειρένα Κυπριανού, Τζο Φτούλη, Στέφανη Νεοφύτου

 

Ευγενική παραχώρηση του τραγουδιού ”άντρας ήσουνα μπανάνα” που ακούγεται στην παράσταση: Nwaina

Mια χορηγία της εταιρείας PUNKRABBIT.GR

 

Από 14 Μαρτίου κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:15 στο Red Jasper Cabaret Theatre( Κεφαλληνίας 18, Αθήνα)

Διάρκεια: 80 λ.

Μοιραστείτε:

Facebook
Twitter
Email
Print

Περισσότερα άρθρα

Κώστας Μακεδόνας – «Λίγο- Λίγο»

Κώστας Μακεδόνας – «Λίγο- Λίγο»   Το νέο τραγούδι του Χρίστου Στυλιανού και της Ελένης Ζιώγα με την ερμηνεία του Κώστα Μακεδόνα, για τη σειρά

«Ποτέ Δεν Θα Ξεχάσω Τέτοια Μάτια»

Μανώλης Φάμελλος   «Ποτέ Δεν Θα Ξεχάσω Τέτοια Μάτια» Εν αναμονή της κυκλοφορίας του νέου άλμπουμ με τίτλο «Με Ελαφριά Καρδιά», ο Μανώλης Φάμελλος μας

PIANO CITY ATHENS 2024

PIANO CITY ATHENS 2024 ΓΙΑ 2η ΧΡΟΝΙΑ, ΟΛΗ Η ΠΟΛΗ ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΥΝΑΥΛΙΑΚΗ ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΟ ΠΙΑΝΟ!  16, 17, 18, 19 ΚΑΙ 20 ΜΑΪΟΥ 2024