bijoux de kant HOOD art space
(Πολυκλείτου 21, Μοναστηράκι)
ΜΑΘΕ ΜΕ ΝΑ ΦΕΥΓΩ
του Άκη Δήμου
Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης
Παίζουν (αλφαβητικά)
Στέλιος Δημόπουλος, Θανάσης Δήμου, Χάρης Χαραλάμπους-Καζέπης
Παράταση Παραστάσεων έως 5 Ιανουαρίου
Ημέρες και Ώρες:
Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή στις 21.00
Ηλεκτρονική προπώληση
https://www.more.com/theater/mathe-me-na-feugo/
Η bijoux de kant ανακοινώνει την παράταση παραστάσεων για το έργο του Άκη Δήμου «Μάθε με να φεύγω» μέχρι την Κυριακή 5 Ιανουαρίου λόγω αυξημένου ενδιαφέροντος.
Η παράσταση σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη έχει ήδη γνωρίσει τη θερμή ανταπόκριση κοινού και κριτικών από τον Μάιο του 2024 κατά την πρώτη της παρουσίαση και συνεχίζει δυναμικά στο HOOD art space στο κέντρο της Αθήνας (Πολυκλείτου 21, Μοναστηράκι).
Η Αγνή, ιδιοκτήτρια ενός παλιού ξενοδοχείου χτισμένου κοντά στα ερείπια ενός αρχαίου παλατιού. Ο αδερφός της Ίων, συγκάτοικος, σύμμαχος και αντίπαλός της. Ένας μυστηριώδης ανώνυμος Άντρας, που επιστρέφει χρόνια μετά από μια θυελλώδη ερωτική νύχτα που πέρασε εκεί. Ένα παραλίγο ειδύλλιο, ένας ανεξιχνίαστος φόνος κι ένας βίαιος, εντελώς παράλογος χωρισμός. Ένα ιδιότυπο διακειμενικό παιχνίδι με την επιστροφή του ομηρικού Οδυσσέα στην Πηνελόπη του.
Σουρεαλιστικοί απόηχοι και πεζότατα ρεαλιστικά στοιχεία, αγοραίοι διάλογοι και λυρικές υποτροπές, παράφορα βλέμματα και τυφλά χάδια. Βροχή, αλυχτίσματα αδέσποτων σκυλιών, πυροβολισμοί, το τραγούδι «Έλα γι’ απόψε» του Χρήστου Χαιρόπουλου, μια βιτρίνα με ενθύμια λησμονημένων ερωτικών συνευρέσεων, μια στοίβα παλιές ηχογραφήσεις της Όπερας, η ανάμνηση της Έντας Γκάμπλερ, ένα ράφι φθαρμένοι ταξιδιωτικοί οδηγοί…
Το πρωτότυπο και ανέκδοτο έργο του Άκη Δήμου «Μάθε να φεύγω» είναι ένα ακατάτακτο έργο που άλλοτε φλερτάρει με το, ξεχασμένο σήμερα, είδος του μπουλβάρ, άλλοτε με το ψυχολογικό θέατρο δωματίου, άλλοτε με τις ιστορίες μυστηρίου κι άλλοτε με τα παλιά, αισθηματικά ρομάντσα των περιπτέρων. Και που ενώ ονειρεύεται πως είναι δράμα, κρατάει σφιχτά το χέρι της κωμωδίας.
Σκηνοθετικό σημείωμα
Οι ήρωες του έργου είναι χειμαρρώδεις, ορμητικοί και συνάμα τρυφεροί, με μια γυμνή ποιητικότητα που τους κάνει απολύτως δραστικούς. Φέρνουν στη σκηνή την αλήθεια της εποχής τους. Ζούνε τη ζωή χωρίς να την περιγράφουν, την υμνούν χωρίς να την καθαγιάζουν και την κρίνουν χωρίς να την κατακρίνουν. Το «Μάθε με να φεύγω» είναι ένα τραγούδι για τους έρωτες που χάθηκαν και τους έρωτες που έρχονται, για τα όνειρα που έσβησαν και γι’ αυτά που γεννιούνται. Για τις ήττες και τις νίκες μας μέσα στον χρόνο.
Μία Οδύσσεια με προορισμό μία αυταπάτη.
Γιάννης Σκουρλέτης
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο: Άκης Δήμου
Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης
Σκηνογραφία: Νίκος Παπαδόπουλος
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Φωτισμοί: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης
Σύμβουλος δραματολογίας: Ασημένια Ευθυμίου
Συντονισμός παραγωγής: Γιώργος Παπαδάκης
Φωτογραφίες: Εβίτα Σκουρλέτη, Αλέξανδρος Σκουρλέτης
Video: Γιώργος Αποστολόπουλος
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Αλίκη Πιτσινίγκου, Διονύσης Νικολόπουλος
Υπεύθυνοι επικοινωνίας: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά):
Στέλιος Δημόπουλος, Θανάσης Δήμου, Χάρης Χαραλάμπους-Καζέπης
Έγραψαν για την παράσταση
«Να ένα εξαιρετικό παράδειγμα παράστασης που ενώ χρησιμοποιεί μία ανορθόδοξη σκηνική γλώσσα για να αποδώσει το έργο, μαγεύει τελικά με το αλλόκοτο σύμπαν που δημιουργεί […] Ο Γιάννης Σκουρλέτης, καλλιτέχνης με χαρακτηριστική εικαστική και queer σφραγίδα αποτίναξε από το έργο κάθε σύνδεση με το ρεαλισμό. […] Η παράσταση εξελίσσεται στους ρυθμούς και τονισμούς μίας παρτιτούρας κινήσεων και λεκτικής εκφοράς, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες δικαιώνουν το εγχείρημα. Τώνια Καράογλου, Αθηνόραμα
«Ο Γιάννης Σκουρλέτης, έχοντας σκηνοθετήσει ήδη αρκετά έργα του Άκη Δήμου, γνωρίζει πλέον καλά πώς να τους δώσει την κατάλληλη σκηνική υπόσταση και να αναδείξει όσο, ίσως, κανείς άλλος, τον υφέρποντα σαρκασμό τους απέναντι σε παραδοσιακές δραματικές γραφές και υποκριτικές ερμηνείες». Δημήτρης Τσατσούλης, Athens Voice
«Μάθε με να φεύγω»: Κωμωδία, ποίηση και ψυχανάλυση συναντιούνται στο συγκινητικά «λοξό» κείμενο του Άκη Δήμου που βρίσκει αποθεωτική μεταχείριση στα χέρια του Γιάννη Σκουρλέτη και των ηθοποιών του». […] «Μάθε με να φεύγω», εκλιπαρεί η Αγνή τον Άνδρα, σωριασμένη στο πάτωμα. Η συγκίνηση ξεπηδά ακαριαία, σε μια στιγμή κατάρρευσης, άκρως αιφνιδιαστικής στην έντασή της. Προφανώς, η απόγνωση ξέρει να κρύβεται πολύ καλά μέσα σε τούτο το αριστοτεχνικά γραμμένο και σκηνοθετημένο κυνηγητό των εραστών και των ταυτοτήτων». Λουίζα Αρκουμανέα, Lifo
«Ο Γιάννης Σκουρλέτης αντιτίθεται στην εύκολη μόδα της queer-porn εικονογράφησης και αποδίδει ξανά στην queer αισθητική την αιρετική δύναμή της: να μιλάει για την ανθρώπινη συνθήκη σαν αντεστραμμένο κάτοπτρο, με υψηλούς καλλιτεχνικούς όρους και πέρα από δικαιωματισμούς και φανατισμούς μιας τέχνης “στρατευμένης”. Μία παράσταση σαν ένα μικρό κόσμημα». Ματίνα Καλτάκη, Iefimerida.gr
«Ο Γιάννης Σκουρλέτης είναι ο σκηνοθέτης που έχει εντρυφήσει στο έργο του συγγραφέα Άκη Δήμου όσο κανείς άλλος σύγχρονος του. Κι αυτό του δίνει ένα προβάδισμα εσωτερικού διαλόγου με τα κείμενα του, μιας βαθύτερης αντίληψης και μιας πιο ‘παράδοξης’ ανάγνωσης. Τουλάχιστον, αυτό επιχειρεί στην περίπτωση του «Μάθε με να φεύγω»: Αξιοποιεί όλες τις υφολογικές μεταβάσεις από το ένα είδος στο άλλο, τις υπερτονίζει μέσα από την καθοδήγηση των ηθοποιών του και την ίδια ώρα καλλιεργεί μια καθηλωτική ατμόσφαιρα (σκηνικά, φωτιστικά ακόμα και μουσικά) ως αισθητική σταθερά που αγκαλιάζει δυναμικά τις παραπάνω επιλογές του.». Στέλλα Χαραμή, Monopoli.gr
«Ο Γιάννης Σκουρλέτης δημιούργησε για άλλη μια φορά ένα τέλειο σκηνικό σύμπαν, για την υποδοχή των τριών χαρακτήρων, που πρωταγωνιστούν στο έργο του Δήμου». Γιώργος Μητρόπουλος, Euronews.com
«Μια ατμοσφαιρική –όπως οι περισσότερες του Γιάννη Σκουρλέτη- παράσταση, δουλεμένη, με ιδιαίτερη σημασία στα σκηνικά, στους φωτισμούς, στη μουσική, στη λεπτομέρεια, με θαυμάσιες ερμηνείες απ’ όλους τους ηθοποιούς […] Μια καλοδουλεμένη παράσταση, ένα ωραίο θεατρικό κείμενο, τρεις υπέροχες ερμηνείες». Όλγα Σελλά, Oanagnostis.gr
«Δεν μοιάζει με τίποτε άλλο από αυτά που έχουν κάνει οι bijoux de kant τόσα χρόνια. Όμως το Μάθε με να φεύγω του Άκη Δήμου έχει τέτοια δύναμη, χιούμορ και ευαισθησία, που στριφογυρίζει στο μυαλό σου μέρες αφού το έχεις δει. Υπέροχοι οι τρεις ηθοποιοί, Στέλιος Δημόπουλος, Θανάσης Δήμου και -η προσωπική μου αδυναμία, ένας ηθοποιός που λατρεύω- Χάρης Χαραλάμπους Καζέπης. Ο Γιάννης Σκουρλέτης, σε μικρή ή μεγάλη κλίμακα, συνεχίζει να μας χαρίζει διαμάντια. Τρέξτε!» Γιώργος Βουδικλάρης, Artivist.gr
«Ο Χάρης Χαραλάμπους-Καζέπης μπαίνει στο πετσί μιας αλμοδοβαρικής απόδοσης της Αγνής […] Ο Στέλιος Δημόπουλος ενσαρκώνει, με υστερική ένταση και με μια τρομαγμένη έκφραση διαρκούς έκπληξης, τον Ίωνα, τον αδελφό της Αγνής […] Ο Θανάσης Δήμου δίνει ξεκαρδιστικό τόνο στον χαρακτήρα του απρόσκλητου, μυστηριώδους επισκέπτη αυτής της βραδιάς» Νίκος Ξένιος, Bookpress.gr
«Ο σκηνοθέτης δημιούργησε ένα άψογο εικαστικό σύμπαν στο άκρως ατμοσφαιρικό σκηνικό περιβάλλον του Νίκου Παπαδόπουλου με τους έξοχους φωτισμούς του Κωνσταντίνου Σκουρλέτη και τις στυλιστικές επιλογές της Βασιλικής Σύρμα. Εκεί, οι τρεις αλμοδοβαρικοί ήρωες, τρεις χαρακτήρες από τον κόσμο της Commedia dell’ arte, ψάχνουν απεγνωσμένα το φως, προκαλώντας γέλιο και δάκρυ. Μια σπαραξικάρδια ιστορία σχέσεων, μια παρωδία που αμφισβητεί τα στερεότυπα». Ντίνα Καρρά, Onlytheater.gr
«Το έργο του ‘Ακη Δήμου που ανεβαίνει για δεύτερη σεζόν από την bijoux de Kant και την σκηνοθετική μπακέτα του Γιάννη Σκουρλέτη, είναι μια ακόμη εξαιρετική δουλειά της ομάδας ερευνητικού θεάτρου που δίνει τροφή για σκέψη στους θεατές και, κυρίως, προσφέρει πάντα μοναδικές ερμηνείες». Γιάννης Καφάτος, Viewtag.gr
«Η ενέργεια των τριών ηθοποιών δημιουργεί μια ατμόσφαιρα υποβλητική γεμίζοντας το χώρο με τα πάθη και τα αδιέξοδα τους. Μία γλυκόπικρη παράσταση με ουσία, ανθρώπινες αλήθειες, φαντασία και νευρωτικούς διαλόγους. Η bijoux de Kant συστήνει με τον καλύτερο τρόπο στο αθηναϊκό κοινό ένα σπουδαίο έργο με τρυφερότητα, βάθος και χιούμορ». Γιάννης Σεβαστίκογλου, theaterstage.blogspot.com
Η παράσταση «Μάθε με να φεύγω» τιμήθηκε από την Ένωση Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών με το Βραβείο Σκηνογραφίας στον Νίκο Παπαδόπουλο.
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού