Η γκαλερί CAN σας προσκαλεί
Τετάρτη 12 Φεβρουάριου στις 19:00
στα εγκαίνια των εκθέσεων:
Αλέξης Βασιλικός, Oceanic
& Χρυσάνθη Κουμιανάκη, Hide or disguise
Χαλκοκονδύλη 19, 10432, Αθήνα
τηλ. 210.523.5529
12 Φεβρουαρίου – 15 Μαρτίου 2025
Δεν είσαι μια σταγόνα στον ωκεανό. Είσαι ολόκληρος ο ωκεανός σε μια σταγόνα.
Τζελαλεντίν Ρούμι
Ο Αλέξης Βασιλικός ασχολείται με την εικαστική φωτογραφία από το 1995. Η σκέψη του διαμορφώνεται από τη μη-δυαδική φιλοσοφία, τις πνευματικές παραδόσεις της Ανατολής και τα ταξίδια του στην Ινδία, ενώ η ζωή του, μοιρασμένη μεταξύ Αθήνας και Λέρου, έχει επηρεάσει βαθιά το εικαστικό του έργο. Εμπνέεται από τη μοντερνιστική φωτογραφία, τον μινιμαλισμό και την αφηρημένη ζωγραφική, και η αισθητική του αποφεύγει το περιττό, ενώ μελετά τη σύνδεση του ανθρώπου με το πνευματικό.
Στη νέα του ατομική έκθεση στη γκαλερί CAN, παρουσιάζει έργα από την ενότητα Oceanic, μια σειρά φωτογραφιών που ξεκίνησε το 2018, εξερευνώντας το «ωκεάνειο αίσθημα» — έναν όρο που επινόησε ο Γάλλος συγγραφέας και φιλόσοφος Romain Rolland για να περιγράψει μια αίσθηση απόλυτης ενότητας με το σύμπαν, πέρα από τα όρια του ατομικού εγώ. Ο Rolland χρησιμοποίησε τον όρο στην αλληλογραφία του με τον Φρόυντ για να περιγράψει μια πνευματική εμπειρία απεραντοσύνης, συνδεδεμένη με μυστικιστικές και θρησκευτικές παραδόσεις. Η σειρά του Βασιλικού επικεντρώνεται στην εμπειρία της απεραντοσύνης και της ηρεμίας που προκαλεί το θαλασσινό τοπίο, ενώ ταυτόχρονα αποτυπώνει τη δύναμη και τη ρευστότητά του.
Ο Βασιλικός αντιλαμβάνεται την τέχνη ως πνευματική πρακτική, μία διαλογιστική διαδικασία να αποδεσμευτεί ο άνθρωπος από τον εννοιολογικό νου και τις σκέψεις που τον κατακλύζουν. Αντί να καταγράφει την πραγματικότητα με έναν ντοκιμαντερίστικο τρόπο, όπως συμβαίνει στη φωτογραφία δρόμου ή σε κλασικές αφηγηματικές προσεγγίσεις, επιδιώκει μια πιο εσωτερική διαδικασία, όπου η φωτογραφία λειτουργεί ως άσκηση συγκέντρωσης και ενατένισης.
Η πρακτική του περιλαμβάνει τη συνεχή λήψη εικόνων κατά τη διάρκεια περιπάτων (περιπατητική φωτογραφία), όχι ως μέσο καταγραφής, αλλά ως μια μορφή διαλογισμού εν κινήσει. Αυτή η προσέγγιση τον βοηθά να παραμένει στο παρόν, να απαλλαγεί από την τάση του νου να αναλύει, να κατηγοριοποιεί ή να συνδέει τις εικόνες με μνήμες και αφηγήσεις. Για τον Βασιλικό, η φωτογραφία δεν αποτελεί διαδικασία τεκμηρίωσης, αλλά έναν τρόπο να βιώσει κανείς την αμεσότητα της στιγμής και την καθαρότητα της αντίληψης.
Κομβικό στοιχείο της πρακτικής του αποτελεί η διαδικασία του editing. Αντιλαμβάνεται τις φωτογραφίες ως φορείς ενέργειας και τις οργανώνει σε σειρές που αποκαλεί «ενεργειακά edits». Ένας ιδιαίτερος τρόπος επιλογής και επεξεργασίας των εικόνων που βασίζεται στην ενέργεια που αυτές εκπέμπουν. Αντί να ακολουθεί μια λογική θεματικής συνοχής, χρονολογικής ή αφηγηματικής ακολουθίας, ο Βασιλικός δημιουργεί συλλογές εικόνων με κριτήριο τη δόνηση και την αίσθηση που μεταφέρουν. Η επιλογή των φωτογραφιών γίνεται διαισθητικά, με γνώμονα τη ροή και την ισορροπία που αναδύεται μεταξύ τους, σαν να συνδιαλέγονται μέσα σε έναν αόρατο ενεργειακό χώρο.
Ανάμεσα στα έργα συναντάμε τόσο ακατέργαστες όσο και έντονα επεξεργασμένες εικόνες, με ορισμένες να λειτουργούν ως «ψηφιακά κολάζ». Η επεξεργασία δεν αντιμετωπίζεται ως μέσο διόρθωσης, αλλά ως δημιουργική πράξη που αναδιαμορφώνει και μεταμορφώνει την εικόνα. Θολές υφές, οπτικός θόρυβος, κόκκος, pixelation, επικάλυψη και διαστρωμάτωση στοιχείων που παραπέμπουν στην πικτοριαλιστική φωτογραφία, τόσο αισθητικά όσο και φιλοσοφικά. Όπως οι πικτοριαλιστές χρησιμοποιούσαν απαλές εστιακές αποδόσεις, χειροποίητες εκτυπώσεις και σύνθετες επεξεργασίες, δημιουργώντας εικόνες με ζωγραφική ποιότητα και ατμοσφαιρικό βάθος, αντίστοιχα, η πρακτική του Βασιλικού βασίζεται σε ένα πεδίο μεταμόρφωσης, σε μία σύγχρονη μεταγραφή, όπου η φωτογραφία δεν λειτουργεί ως πιστή αναπαράσταση, αλλά ως ρευστός, ανοιχτός χώρος εικαστικής διερεύνησης και αισθητηριακής εμπειρίας .
Η αισθητική του αποφεύγει τη νοσταλγία και κάθε προσπάθεια προβολής στο μέλλον ή το παρελθόν. Η προσέγγισή του παραπέμπει στην πρακτική του Ζεν, όπου η παρατήρηση του κόσμου δεν αποσκοπεί στην απόδοση νοήματος, αλλά στην απελευθέρωση της εμπειρίας από τις νοητικές κατασκευές που συχνά μας απομακρύνουν από την αλήθεια του παρόντος. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, το Oceanic γίνεται μια έρευνα για τη ροή του χρόνου, την αντίληψη του χώρου και τη συνειδητή παρουσία, με εικόνες που λειτουργούν σαν παράθυρα σε μια διευρυμένη αίσθηση ύπαρξης. Παράλληλα, η δουλειά του Βασιλικού αμφισβητεί και επαναπροσδιορίζει το discourse γύρω από τη σύγχρονη φωτογραφία, διερευνώντας τη φύση της φωτογραφικής εικόνας, τον ρόλο της σήμερα και τα όρια μεταξύ αναπαράστασης και εσωτερικής εμπειρίας.
Bio. Ο Αλέξης Βασιλικός (γεν. το 1977) σπούδασε φωτογραφία στη FOCUS και τον AKTO στην Αθήνα, καθώς και Ιστορία της Τέχνης στο πανεπιστήμιο D.A.M.S. στη Μπολόνια της Ιταλίας. . Το έργο του διερευνά ένα ευρύ φάσμα εικόνων, από την περιπατητική φωτογραφία έως την αφηρημένη φωτογραφία και τη μεταφωτογραφία. Ο κεντρικός πυρήνας της έρευνάς του είναι η σχέση ανάμεσα στην τέχνη και την πνευματικότητα, ενώ επηρεάζεται βαθιά από τον ανατολίτικο μυστικισμό, ιδίως από τις διδασκαλίες της Advaita Vedanta και του Ζεν Βουδισμού.
Έχει παρουσιάσει έργα του σε ατομικές εκθέσεις στη γκαλερί CAN Christina Androulidaki, Αθήνα (2016, 2019, 2025), στο PS:, Αθήνα (2023) και στο ΜΥΛΟ, Θεσ/νίκη (2003), και σε ομαδικές εκθέσεις, όπως: the Hole, Νέα Υόρκη (2025), Mahala, Λέρος (2024), Vantage Point, Sharjah, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (2022), Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης (2004, 2021), Undercurrent, Νέα Υόρκη (2021), Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα (2018, 2020), Helsinki Photo Festival (2020), MOMus Πειραματικό Κέντρο Τεχνών, Θεσσαλονίκη (2019), Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης (2019), KK Outlet, Λονδίνο (2015, 2018), SHED, Λονδίνο (2017), Krakow Photomonth, Κρακοβία (2016), Athens Photo Festival (2016, 2020), Kappatos Gallery, Αθήνα (2016), Viaduct Gallery, Des Moines, Αϊόβα (2014), Austin Center for Photography, Όστιν, Τέξας (2014), Signal Gallery, Νέα Υορκη (2013), και άλλα.
Έχει δημοσιεύσει έργα του σε σημαντικά περιοδικά, όπως το British Journal of Photography, New York Times, Der Greif, C-41, Fisheye, Oxford American, Lamono, L’Oeil de la Photographie, Ignant και Paper Journal, μεταξύ άλλων. Από το 2012, είναι συν-εκδότης του Phases Magazine, μιας διαδικτυακής πλατφόρμας αφιερωμένης στη σύγχρονη καλλιτεχνική φωτογραφία. Εκπροσωπείται από τη γκαλερί CAN Christina Androulidaki, Αθήνα.
Alexis Vasilikos
Oceanic
12 February – 15 March 2025
“You are not a drop in the ocean. You are the entire ocean in a drop.”
– Jalaluddin Rumi
Alexis Vasilikos has been practicing fine art photography since 1995. His work is deeply influenced by non-dual philosophy, Eastern spiritual traditions, and his travels to India, while his life between Athens and Leros has profoundly shaped his artistic vision. Drawing inspiration from modernist photography, minimalism, and abstract painting, his aesthetic embraces simplicity while exploring the intersection of human experience and the spiritual.
In his new solo exhibition at CAN Gallery, Alexis Vasilikos presents works from Oceanic, a series he began in 2018 that explores the “oceanic feeling”—a term coined by French writer and philosopher Romain Rolland to describe a profound sense of unity with the universe, beyond the individual ego. Rolland introduced this concept in his correspondence with Freud, linking it to mystical and religious traditions. Vasilikos’ series captures the vastness and serenity of the seascape while conveying its dynamic power and fluidity.
Vasilikos perceives art as a spiritual practice, a meditative process aimed at freeing the mind from conceptual thought and the overwhelming flow of ideas. Rather than documenting reality in a journalistic manner, as seen in street photography or traditional narrative approaches, he embraces a more introspective method, using photography as an exercise in focus and contemplation.
His practice revolves around peripatetic photography, capturing images while walking—not as a means of documentation but as a form of moving meditation. This approach grounds him in the present moment, releasing the mind from its habitual tendency to analyze, categorize, or link images to memories and narratives. For Vasilikos, photography is less about recording reality and more about experiencing the immediacy of the moment with clarity and presence.
A key aspect of Vasilikos’ practice is editing, which he approaches as an intuitive process of organizing photographs by energy rather than theme, chronology, or narrative. He sees images as carriers of energy, assembling them into what he calls energetic edits—sequences guided by the vibrations and sensations they evoke. His selection process follows an organic flow, balancing images as if they are engaged in an invisible dialogue.
Vasilikos’ work spans both straight and heavily processed images, with some evolving into digital collages. For him, editing is not a tool for correction but a creative act of transformation. Blurred textures, visual noise, grain, pixelation, overlays, and layered elements echo Pictorialist photography both aesthetically and conceptually. Just as the Pictorialists used soft focus, handcrafted prints, and intricate processing to create painterly, atmospheric images, Vasilikos treats photography as a space of fluid transformation—where representation gives way to open-ended visual exploration and sensory experience.
Vasilikos’ aesthetic rejects nostalgia and any attempt to project into the past or future. His approach aligns with Zen practice, where observation is not about assigning meaning but about freeing experience from mental constructs that obscure the present moment. Through this lens, Oceanic becomes an exploration of time’s flow, spatial perception, and conscious presence, with images that serve as portals to an expanded sense of existence. Simultaneously, his work challenges and redefines contemporary photographic discourse, questioning the nature of the image, its role today, and the boundaries between representation and inner experience.
Bio. Alexis Vasilikos (b. 1977) studied photography at FOCUS and AKTO in Athens and Art History at D.A.M.S. University in Bologna, Italy. His work explores a broad spectrum of imagery, ranging from peripatetic photography to abstract photography and meta-photography. Deeply influenced by Eastern mysticism, particularly Advaita Vedanta and Zen Buddhism, his practice focuses on the meditative and transcendental aspects of image-making.
He has exhibited his work in solo shows at CAN Christina Androulidaki Gallery, Athens (2016, 2019, 2025), PS:, Athens (2023), and MYLO, Thessaloniki (2003), and participated in numerous group exhibitions, including the Hole, New York (2025); Mahala, Leros (2024); Vantage Point, Sharjah, UAE (2022); Thessaloniki Museum of Photography (2004, 2021); Undercurrent, New York (2021); Benaki Museum, Athens (2018, 2020); Helsinki Photo Festival (2020); MOMus Experimental Center for the Arts, Thessaloniki (2019); Museum of Contemporary Art of Crete (2019); KK Outlet, London (2015, 2018); SHED, London (2017); Krakow Photomonth, Krakow (2016); Athens Photo Festival (2016, 2020); Kappatos Gallery, Athens (2016); Viaduct Gallery, Des Moines, Iowa (2014); Austin Center for Photography, Austin, Texas (2014); and Signal Gallery, New York (2013), among others.
His work has been featured in British Journal of Photography, New York Times, Der Greif, C-41, Fisheye, Oxford American, Lamono, L’Oeil de la Photographie, Ignant, and Paper Journal, among others. Since 2012, he has co-edited Phases Magazine, an online platform dedicated to contemporary fine art photography. He is represented by CAN Christina Androulidaki Gallery, Athens.
