«ΘΟΛΟΣ ΒΥΘΟΣ»
Μια ταινία της Ελένης Αλεξανδράκη
Βασισμένη στα βιβλία «Διπλωμένα Φτερά» & «Θολός Βυθός» του Γιάννη Ατζακά των Εκδόσεων Άγρα
Από 20 Φεβρουαρίου στους κινηματογράφους
Ο Γιάννης, έγκλειστος για χρόνια
στις Παιδοπόλεις της Βασίλισσας,
χάνει την ταυτότητά του λόγω
της ψυχροπολεµικής προπαγάνδας
που του ασκείται καθηµερινά…
Η νέα ταινία της Ελένης Αλεξανδράκη Θολός Βυθός, θα κυκλοφορήσει στις αίθουσες στις 20 Φεβρουαρίου.
Το σενάριο συνυπογράφει η σκηνοθέτης και ο Παναγιώτης Ευαγγελίδης, ενώ στο πολυπρόσωπο καστ συμμετέχουν μεταξύ άλλων οι Κάτια Γκουλιώνη, Εύη Σαουλίδου, Αινείας Τσαμάτης, Μανώλης Μαυροµατάκης, Σίµος Κακάλας, Ακύλλας Καραζήσης, Αγλαΐα Παππά, Θέµης Πάνου, Γιάννης Κοκκιασµένος, Μαρία Καλλιµάνη, Ανδρέας Μαριανός και Στέλιος Μάινας.
Η ταινία πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο 65ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ενώ προβλήθηκε με μεγάλη επιτυχία στο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου και στο φεστιβάλ WIFT.GR. Συνεχίζει το ταξίδι της διεθνώς με πρώτη στάση στο Φεστιβάλ της Σόφιας τον Μάρτιο.
H ταινία θα προβάλλεται με αγγλικούς υπότιτλους.
Σε επιλεγμένες προβολές θα ακολουθήσει συζήτηση.
TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=KHp03PvLJ_A
TEASER
https://www.youtube.com/watch?v=APWgPbzG1M4
ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗ
1949, ο Γιάννης, γιος αντάρτη, ξεριζώνεται από τη θαλπωρή του σπιτιού του στο χωριό, γιατί η γιαγιά του πείθεται να τον παραδώσει στις Παιδοπόλεις της Βασίλισσας Φρειδερίκης µε την ελπίδα ότι το εγγόνι της θα µάθει γράµµατα. Σε αυτά τα ιδρύµατα, όπου χειραγωγούνται οι ιδέες και οι επιθυµίες, το παιδί περνάει έξι από τα πιο τρυφερά χρόνια της ζωής του. Εφιάλτες και σκοτεινά αισθήµατα για τον πατέρα του στοιχειώνουν την καρδιά του…
Η αληθινή ιστορία του συγγραφέα Γιάννη Ατζακά.
ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ *
Στη διάρκεια του Ελληνικού εµφυλίου πολέµου (1946-1949) οι δύο αντιµαχόµενοι στρατοί συγκέντρωσαν και µετακίνησαν παιδιά από τις εστίες τους.
Οι κυβερνητικές δυνάµεις τα µετέφεραν στις Παιδοπόλεις, οι οποίες είχαν ιδρυθεί από τον «Έρανο της Πρόνοιας Βορείων Επαρχιών της Ελλάδος υπό την υψηλή προστασία της Α.Μ. της Βασιλίσσης».
Ο ∆ηµοκρατικός Στρατός µετέφερε παιδιά έξω από τα σύνορα της χώρας, σε αντίστοιχα ιδρύµατα των ανατολικών χωρών.
Τα παιδιά που µετακινήθηκαν στην ουσία και «σώθηκαν» και «απήχθησαν».
Σώθηκαν γιατί προφυλάχθηκαν από τους βοµβαρδισµούς, σιτίστηκαν καλύτερα απ’ όσα έµειναν στα χωριά τους, και πολλά από αυτά µορφώθηκαν.
Απήχθησαν όµως µε την έννοια ότι και τα δύο στρατόπεδα ήθελαν να τα εκπαιδεύσουν σύµφωνα µε τα δικά τους πιστεύω, να τα εγκλωβίσουν στον δικό τους κόσµο.
Να προπαγανδίσουν την πολιτική τους. Η προστασία που τους παρείχαν ήταν τέτοια ώστε το «καλό» του προστατευόµενου να ταυτίζεται µε το «καλό» του προστάτη.
Είναι βέβαιο ότι αρκετοί γονείς έδωσαν οικειοθελώς τα παιδιά τους και είναι άλλο τόσο βέβαιο ότι πολλοί γονείς δεν ήθελαν να τα αποχωριστούν και εξαναγκάστηκαν να τα δώσουν.
*Από τα κείµενα της Τασούλας Βερβενιώτη στα βιβλία:
- Αναπαραστάσεις της Ιστορίας µέσα από τα αρχεία του Ερυθρού Σταυρού.
Η ∆εκαετία του 1940 (εκδόσεις Μέλισσα)
- Ιστορία της Ελλάδας του 20ού αιώνα. Ανασυγκρότηση – Εµφύλιος – Παλινόρθωση 1945-1952 (εκδόσεις Βιβλιόραµα)
