«Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός»
του Όσκαρ Ουάιλντ
Μετάφραση-Προσαρμογή: Παναγιώτης Λιάκος
Εκδόσεις Αγγελάκη
Οι Εκδόσεις Αγγελάκη κυκλοφόρησαν τη νέα έκδοση του Όσκαρ Ουάιλντ,
με τίτλο «Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός», σε μετάφραση και προσαρμογή του Παναγιώτη Λιάκου.
Έχοντας περάσει για πάντα στο πάνθεον των μεγάλων λογοτεχνών της ανθρωπότητας, ο συγγραφέας του «Πορτρέτου του Ντόριαν Γκρέι» προκαλεί κύματα γέλιου και σκέψης μέσα από τις σάτιρες ηθών της εποχής του. Ο Όσκαρ Ουάιλντ δημοσίευσε την κωμωδία «Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός» το 1895, λίγα χρόνια μετά το magnum opus του, όπου με οξύτατο πνεύμα σχολίασε τον πουριτανισμό και τη φαρισαϊστική συμπεριφορά της άρχουσας τάξης. Μέσα από τις ξεκαρδιστικές περιπέτειες «ταυτότητας» στις οποίες μπλέκουν οι δύο πρωταγωνιστές του έργου, Τζακ και Άλτζι, ο θεατής έρχεται σε επαφή με τα τολμηρά λογοπαίγνια του Όσκαρ Ουάιλντ και το απαράμιλλο ύφος των διαλόγων του.
«Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός»
Αθήνα 2025, σελ. 144
ISBN: 978-960-616-422-4
Τιμή πώλησης: 11,00 €
https://angelakis.gr/oscar-wilde/i-simasia-tou-na-einai-kaneis-sovaros
Όσκαρ Oυάιλντ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
O Όσκαρ Oυάιλντ, ιρλανδικής καταγωγής, γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1854 και πέθανε στο Παρίσι το 1900. Σπούδασε λογοτεχνία και φιλολογία στο Trinity College του Δουβλίνου και στο Πανεπιστήμιο της Oξφόρδης και ήταν βαθύς γνώστης του αρχαιοελληνικού πολιτισμού.
Το 1890 κυκλοφορεί το μοναδικό του μυθιστόρημα Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι. Ακολουθεί μια σειρά από σάτιρες που τον καθιερώνουν ως έναν από τους πιο επιτυχημένους θεατρικούς συγγραφείς.
Το 1895 καταδικάστηκε σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας. Από τη θητεία του στη φυλακή γεννήθηκαν τα δύο αριστουργήματά του: Η μπαλάντα της φυλακής του Ρήντιγκ και το De Profundis. Μετά την αποφυλάκισή του το 1897, εγκαταστάθηκε οριστικά στο Παρίσι, ως τον θάνατό του το 1900.
Τα έργα που τον έκαναν περισσότερο γνωστό και τον επέβαλαν στο αναγνωστικό και θεατρόφιλο κοινό είναι:
- «Η βεντάλια της λαίδης Ουέντερμιρ», το 1892
- «Μία γυναίκα χωρίς σημασία», το 1893
- «Ένας ιδανικός σύζυγος», το 1895
- «Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός», το 1895.
