ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΟΥ ΑΛΑΤΙΟΥ (THE SALT PATH)

ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΟΥ ΑΛΑΤΙΟΥ

(THE  SALT  PATH)

 3 Ιουλίου στους κινηματογράφους από την The  Film  Group

Λίγα λόγια για την ταινία

Όταν η Ρέινορ και ο Μοθ χάσουν το σπίτι τους, παίρνουν την τολμηρή απόφαση να περπατήσουν ένα δύσβατο μονοπάτι 630 μιλίων στη νοτιοδυτική ακτή της Αγγλίας. Έχοντας μαζί τους μόνο τα απολύτως απαραίτητα, κάθε βήμα τους είναι μια απόδειξη της δύναμης και της αποφασιστικότητάς τους.

Βασισμένη στο best-seller βιβλίο της Ρέινορ Γουίν “Το Μονοπάτι του Αλατιού”, το οποίο με τη σειρά του βασίζεται σε πραγματική ιστορία, η ταινία αποτελεί το σκηνοθετικό ντεμπούτο της βραβευμένης με Tony θεατρικής σκηνοθέτιδας Μαριάν Έλιοτ.

Πρωταγωνιστεί η βραβευμένη με Emmy Τζίλιαν Άντερσον (“The Crown”, “Sex Education”) και ο πολυβραβευμένος Τζέισον Άιζακς (“The  White  Lotus”, “Ο Θάνατος του Στάλιν”).

Σκηνοθεσία: Μαριάν Έλιοτ

Ηθοποιοί: Τζίλιαν Άντερσον, Τζέισον Άιζακς, Τζέιμς Λάνς

Είδος: Δράμα

Διάρκεια: 115’

To βιβλίο της Ρέινορ Γουίν “Το Μονοπάτι του Αλατιού” κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος.

Με την υποστήριξη του British  Council στην Ελλάδα.

Από το βιβλίο στην οθόνη

Οι παραγωγοί Λόιντ και Μπιάτριθ Λέβιν συγκλονίστηκαν βαθιά διαβάζοντας Το Μονοπάτι του Αλατιού και ανακαλύπτοντας αυτήν την ιστορία ανθεκτικότητας και προσωπικής εξέλιξης απέναντι σε αντίξοες συνθήκες. “Αμέσως μας φάνηκε πως πρόκειται για κάτι με μεγάλη κινηματογραφική δυναμική – ειδικά αν η ταινία κατάφερνε να αποδώσει τη δύναμη και την άγρια ομορφιά της φύσης, όπως τόσο υπέροχα αποτύπωσε και κατέγραψε η Ρέινορ στο αυτοβιογραφικό της έργο”, αναφέρει ο Λόιντ Λέβιν.

Οι ακραίες δυσκολίες που αντιμετώπισαν η Ρέι και ο Μοθ – οικονομικές αλλά και ιατρικές – είναι βαθιά ανθρώπινες και οικείες. Γι’ αυτό και ο Λέβιν πιστεύει ότι το βιβλίο άγγιξε τόσους πολλούς αναγνώστες. “Δεν εγκατέλειψαν ποτέ. Δεν έχασαν την ελπίδα τους, ούτε το χιούμορ τους. Αντιμετώπισαν την κακοτυχία και την ξεπέρασαν – κυριολεκτικά και μεταφορικά – επανασυνδεόμενοι με τη φύση και βάζοντας απλώς το ένα πόδι μπροστά από το άλλο. Και αυτό, για τους αναγνώστες – και τώρα για τους θεατές – είναι ταυτόχρονα ρεαλιστικό και βαθιά εμψυχωτικό”, σχολιάζει ο Λέβιν.