Ο Στάθης Παπαγεωργίου , με αφορμη το νέο του τραγούδι μας συστήνεται
Με αφορμή το νέο τραγούδι Φεγγάρια , πείτε μας πως γεννήθηκε;
Δεν θέλει πολύ να έρθει το παρελθόν να σου χτυπήσει την πόρτα. Ένα προσωπικό βίωμα της στιχουργού Μαρίας Καμπούρη αποτυπώθηκε στο χαρτί, στη συνέχεια έφτασε στα χέρια του Αντώνη Ρήγα που το μελοποίησε, οπότε και η ιστορία ολοκληρώθηκε. Μια ιστορία για ένα πρόσωπο που ο κάθε ακροατής του τραγουδιού μπορεί να το αλλάξει είτε με ένα συναίσθημα είτε με μία κατάσταση.
Τι σημαίνει για εσάς μουσική; Τραγούδι;
Μέσα μου ταυτίζεται με τις έννοιες έκφραση, εκτόνωση και καταφύγιο. Για αυτό νομίζω πως είναι πολύ σημαντικό το κάθε τραγούδι να σε οδηγεί σε μια αλήθεια, όποια και αν είναι αυτή.
Ποιο είναι το είδος μουσικής που σας αρέσει περισσότερο;
Σίγουρα αυτά που αποκαλούμε σήμερα «έντεχνα» είναι αυτά που έχω «συνηθίσει» να μου αρέσουν. Ωστόσο, καταλαβαίνω με την πάροδο του χρόνου ότι αφήνω σιγά σιγά το είδος και κολλάω στο τραγούδι. Δεν μπορώ δηλαδή να ξεχωρίσω ένα είδος από ένα άλλο αλλά μπορώ να ξεχωρίσω και να αγαπήσω τραγούδια από διάφορα είδη: όπως ας πούμε από progressive metal μέχρι παραδοσιακά!
Ποιο είναι ένα μουσικό ίνδαλμα;
Νομίζω πως θα απαντήσω πάνω-κάτω στο ίδιο πνεύμα της προηγούμενης απάντησης. Δεν έχω κάποιο ίνδαλμα, επειδή είναι τόσοι πολλοί αυτοί που θαυμάζω για ξεχωριστούς λόγους τον καθένα! Από Έλληνες ερμηνευτές θαυμάζω για παράδειγμα τη σπουδαιότητα της καλλιτεχνικής πορείας του Γιώργου Νταλάρα αλλά παράλληλα και τη super star Άννα Βίσση! Έχω πολλή αγάπη στις ερμηνείες του Andrea Bocelli αλλά παράλληλα και στην pop παρουσία του Ed Sheeran.
Τι άλλο ετοιμάζετε;
Προς το παρόν ετοιμάζουμε ένα ιδιαίτερο live αφιερωμένο σε Χριστουγεννιάτικα τραγούδια αλλά και Disney, που ανυπομονώ για αυτό! Θα γίνει στο Caja de Musica στους Αμπελόκηπους, την Τετάρτη 20/12. Τα υπόλοιπα σχέδια έχουν προγραμματιστεί για το νέο έτος πρώτα ο Θεός!
Είναι κάτι που σας ενοχλεί στο χώρο σας;
Με ενοχλεί όταν δεν είμαστε ειλικρινείς. Γιατί στο χώρο των ερμηνευτών, αν δεν αγκαλιάσεις την αλήθεια του κάθε τραγουδιού και δεν τη μεταφέρεις με απλότητα μέσα από τη δική σου αλήθεια στον ακροατή, τότε τι κάνουμε;
Θα θέλαμε να σε γνωρίσουμε λίγο καλύτερα , θα αρχίσουμε μια φράση και θα συμπληρώσεις την ιστορία
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Πτολεμαΐδα μέχρι τα 18 μου. Στη συνέχεια σπούδασα Νομική στην Κομοτηνή και στη συνέχεια κατέληξα στην Αθήνα. Παράλληλα έκανα και κάνω σπουδές πάνω στη μουσική και το τραγούδι ειδικότερα.
Τα παιδικά μου χρόνια ήταν πολύ όμορφα, ζεστά, γεμάτα με παιχνίδια, παρέες και οικογενειακές στιγμές!
Άνθρωποι που με στιγμάτισαν και με στιγματίζουν είναι όσοι παλεύουν καθημερινά και αγωνίζονται ο καθένας με τις δικές του δοκιμασίες και ζόρια αλλά τους βλέπεις να μοιράζουν χαμόγελο και αισιοδοξία χωρίς γκρίνια! Αυτοί με στιγματίζουν, με μαγνητίζουν και ελέγχουν τη συνείδηση μου για το πως βλέπω τη ζωή!
Ονειρεύομαι (γενικά για την ζωή) μια ζωή που τη ζεις και δεν την κυνηγάς απλά για να επιβιώσεις. Μια ζωή που στέκεσαι, ακούς, βλέπεις και αναγνωρίζεις τις πολλές αφορμές για χαμόγελο. Μια ζωή που σε οδηγεί στον προορισμό σου, που είναι η ειρήνη και η ευτυχία σου! Αν υπάρχει αυτή η ζωή και μάλιστα γίνονται πολλές ανάμεσα μας, σίγουρα η κοινωνία που ζούμε θα γίνει πολύ ομορφότερη!
Θα ήθελα να συνεργαστώ…. ( με συνθέτες ή τραγουδιστές)
Θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ με τον Γιώργο Θεοφάνους και τον Γιάννη Κότσιρα!
Κλείνοντας θα θέλαμε να μας αφιερώσετε ένα στίχο ή τραγούδι…
«Αν έρχεται αναποδιά, μην πέφτεις σε παγίδα, ο ήλιος σε κρυφοκοιτά
πίσω απ’ την καταιγίδα!».
Είναι από το τραγούδι «Πάντα υπάρχει κάτι» των Μιχάλη και Λάκη Χανιώτη.
Σας ευχαριστώ πολύ!
Με εκτίμηση
Κατερίνα Γρυλλάκη
