- Jo Anto, πως ήρθε η ιδέα να γράψεις τραγούδι για τον Αγ, Βαλεντίνο;
Η αλήθεια είναι πως δεν το είχα στο μυαλό μου. Όταν διάβασα τον εξαιρετικό στίχο της Γιόλας Αργυροπούλου, με άγγιξε γιατί περιέγραφε μια ερωτική ιστορία πολύ ξεχωριστή και ιδιαίτερη. Αποφάσισα λοιπόν να τον μελοποιήσω κι έτσι έχουμε αυτό το αποτέλεσμα σήμερα.
- Τι πιστεύεις για τον έρωτα; Υπάρχει στην εποχή του ίντερνετ; Και πως εκφράζεται;
Θεωρώ πως ο έρωτας υπήρχε και θα υπάρχει σε κάθε εποχή, όποτε ναι, υπάρχει ακόμα και στην εποχή του ίντερνετ! Κάθε συναίσθημα, έτσι και του έρωτα, ο κάθε άνθρωπος το βιώνει και το εκφράζει διαφορετικά, που σημαίνει ότι κάποιος μπορεί να είναι πολύ διαχυτικός, άλλος ντροπαλός, άλλος τολμηρός, κάποιος άλλος πολύ φοβισμένος. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία στην έκφραση του, η οποία βεβαίως έχει να κάνει με τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του κάθε ατόμου. Το ίντερνετ έχει συμβάλει σίγουρα στο να γίνουν πιο εύκολα τα πράγματα στην επικοινωνία και στην αύξηση των επιλογών, κι ενδεχομένως αυτό να έχει επηρεάσει αρνητικά τις σχέσεις. Από την άλλη όμως η γνώμη μου είναι πως όταν κάτι είναι αληθινό βρίσκει τον τρόπο κι επιβιώνει, όσες δυσκολίες και να υπάρχουν και σε οποιαδήποτε εποχή και να βρίσκεται.
- Μίλησε μας για την εμπειρία σου στο voice.
Είναι μια καλή ευκαιρία;
Έχω ανάμεικτα συναισθήματα για αυτήν μου την εμπειρία. Σίγουρα είναι μια ευκαιρία που αξίζει γιατί βιώνεις κάτι μοναδικό και που υπό άλλες συνθήκες δεν θα είχες την δυνατότητα, όπως το να τραγουδήσεις μπροστά σε τέσσερις τόσο καταξιωμένους ανθρώπους και να περάσεις χρόνο μαζί τους, να μάθεις από αυτούς. Στην δική μου περίπτωση νιώθω ότι πήγα σε μια ηλικία που δεν ήμουν έτοιμη και δεν τα είχα βρει 100% με τον εαυτό μου, οπότε δεν διαχειρίστηκα πολλά πράγματα σωστά. Όπως και να ‘χει ήταν μια εμπειρία που με ωρίμασε, με έκανε να καταλάβω πολλά πράγματα για τον χώρο. Επιπλέον, γνώρισα πολλούς ανθρώπους εκεί που πλέον μπορώ με χαρά να αποκαλώ φίλους και κάποιους ακόμα και οικογένεια!
- Τι σε δυσκόλεψε, μέσα σε αυτό το παιχνίδι;
Αυτό που με δυσκόλεψε περισσότερο θεωρώ ότι ήταν η απειρία μου στον χώρο, λόγω της ηλικίας μου τότε και τα γυρίσματα που ξεκινούσαν από το πρωί και τελείωναν τα ξημερώματα. Ήταν τρομερά εξαντλητικό για όλους μας και ιδίως για όσους έμεναν να τραγουδήσουν στο τέλος, που είχε φύγει και ο πολύς κόσμος. Επηρεάζει πολύ στην ψυχολογία η στήριξη του κόσμου από κάτω.
- Η Έλενα Παπαρίζου ήταν μια καλή δασκάλα;
Η Έλενα Παπαρίζου, πρώτα από όλα είναι ένας υπέροχος άνθρωπος. Απίστευτα δοτική, ταπεινή, με χιούμορ, πάντα με το χαμόγελο και την διάθεση να ακούσει, να συμβουλέψει και να βοηθήσει. Με έκανε εξ αρχής να νιώσω πολύ άνετα και ήταν στο πλευρό μου σε όλα. Όποιος βρίσκεται δίπλα της είναι τρομερά τυχερός κι έχει να πάρει πολλά πράγματα. Θα της είμαι για πάντα ευγνώμων για όλα αυτά που μου χάρισε απλόχερα, τόσο ως δασκάλα όσο και ως άνθρωπος!
- Ποιο είναι ένα άλλο μουσικό ίνδαλμα;
Αυτή είναι μια εξαιρετικά δύσκολη ερώτηση και πάντα κομπλάρω όταν πρέπει να απαντήσω, και αυτό γιατί έχω τόσες πολλές και διαφορετικές μουσικές επιρροές που δεν ξέρω ποια να πρωτοδιαλέξω. Θα πω όμως , έπειτα από πολλή σκέψη, πως ξεχωρίζω την Χαρούλα Αλεξίου τόσο για τις φωνητικές της ικανότητες όσο και για τις μουσικές της επιλογές.
- Άλλοι άνθρωποι που σε στιγμάτισαν;
Είναι πολλοί. Θα ξεκινήσω με την οικογένεια μου. Έπειτα θα πω τον πρώτο μου έρωτα, που με ταρακούνησε για πρώτη φορά και έτσι δημιούργησα τα περισσότερα από τα τραγούδια μου και φυσικά όλοι οι άνθρωποι που δεν πίστεψαν σε μένα και με ώθησαν κατά κάποιο τρόπο στο να δουλέψω περισσότερο, ώστε να γίνω καλύτερη.
- Με ποιους άλλους θέλετε να συνεργαστείτε;
Να πω για αρχή ότι αν μου δινόταν η ευκαιρία ξανά, θα συνεργαζόμουν με μεγάλη χαρά με την Έλενα Παπαρίζου. Θα ήθελα πολύ επίσης να συνεργαστώ με την Νατάσσα Μποφίλιου καθώς την θεωρώ κορυφαία καλλιτέχνιδα και φυσικά με την Άννα Βίσση που αποτελεί την απόλυτη Ελληνίδα σταρ για μένα.
- Τι είναι η μουσική για σένα;
Απλά, επιγραμματικά και συνοπτικά: Η μουσική για μένα είναι διέξοδος, τρόπος έκφρασης, συναίσθημα, αγάπη, η ζωή ολόκληρη.
- Τι άλλο ετοιμάζετε;
Αυτήν την περίοδο φτιάχνω το πρώτο μου EP και είμαι εξαιρετικά ενθουσιασμένη! Επίσης έρχεται ένα πολύ δυνατό ντουέτο με την πολύ στενή μου φίλη μου Vaya, την οποία πιστεύω και εκτιμώ πολύ, σε στίχους και πάλι της αγαπημένης μου Γιόλας και μουσική δική μου. Ταυτόχρονα, ετοιμάζονται κάποια lives, τόσο στην Αθήνα όσο και στα Χανιά. Έρχονται όμορφα πραγματάκια, όποτε μείνετε συντονισμένοι!
- Τι ονειρεύεσαι για την ζωή σου;
Στο κομμάτι της μουσικής, το μεγαλύτερο μου όνειρο είναι να αγαπηθούν τα τραγούδια μου από τον κόσμο και να μπορέσουν να ταυτιστούν μαζί τους. Όσο μεγαλώνω βέβαια, συνειδητοποιώ πως αυτό που έχει πραγματική αξία είναι η υγεία, τόσο η ψυχική όσο και η σωματική. Αν είχα τώρα μια ευχή λοιπόν, θα ζητούσα υγεία για όλους και αγάπη, και όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν.
- Κλείνοντας θα θέλαμε να μας αφιερώσετε ένα στίχο ή τραγούδι…
Θα σας αφιερώσω τον πιο ιδιαίτερο για μένα στίχο από το τραγούδι μας με την Γιόλα «Το Πάντα του Φλεβάρη» ο οποίος έχει συμβολικό χαρακτήρα: «Ζαχαροκάλαμο δεν είναι η ζωή».
Με εκτίμηση
Κατερίνα Γρυλλάκη
