Αλέξανδρος Αργύρης: η μουσική είναι ένα όχημα…Μία όμορφη φορεσιά για τα στιχάκια

Συνομιλήσαμε με τον τραγουδοποιό Αλεξάνδρο Αργύρη , με αφορμή τη νέα του δουλειά

 

 

Με αφορμή την εμφάνιση σας στη μουσική σκηνή Σφίγγα , θα θέλαμε να μας πείτε δυο λόγια. Τι θα δούμε αυτή τη βραδιά;

Αυτή η εμφάνιση ουσιαστικά οργανώθηκε για να παρουσιάσω ολόκληρη την δισκογραφική δουλειά που ολοκλήρωσα το 2023 με τίτλο : «83 Ναυτικά Μίλια» (83ΝΜ). Επειδή όμως η ταμπέλα «παρουσίαση δίσκου» αλλά και το οτι δηλώνει κατ’ ουσία μου μοιάζει παρωχυμένο, αποφάσισα να οργανώσω ένα όμορφο ξεχωριστό live στο οποίο εννοείται θα περιλαμβάνω και τα εννέα καινούργια τραγούδια.

Πείτε μας δυο λόγια για το τραγούδι και για το album που ετοιμάζετε.

Το τραγούδι κυριολεκτικά εκπέμπει σήμα κινδύνου. Το εμπνεύστηκα κάτω από πραγματικά απειλητικές συνθήκες, όπου έστειλα ένα γραπτό μήνυμα σε φιλικό πρόσωπο ακριβώς τις πρώτες λέξεις του ρεφρέν. Αργότερα μέσα σε εκείνη τη μέρα, όλο το τραγούδι «ήρθε» μπροστά μου και τώρα πλέον, στην τελική του μορφή, μεταφορικά, θα μπορούσε να αναφέρεται σε οποιονδήποτε κίνδυνο βιώνει κάποιος ακροατής και να ταυτιστεί. Είναι λοιπόν ένα τραγούδι βιωματικό όπως και τα υπόλοιπα 8 του άλμπουμ. Όλα τα τραγούδια περιγράφουν σκηνές από την ζωή μου στις αρχές αυτής της δεκαετίας. Όλα κρύβουν μια μικρή ιστορία από πίσω. Θα μπορούσα να πω ίσως, ότι εκδίδω δημόσια ένα πολύ προσωπικό μουσικό ημερολόγιο. Οι δημιουργίες μου αυτές είχαν την τύχη να πέσουν στα μαγικά χέρια του Κώστα Παρίσση στο στούντιο Πράξις όπου χρειάστηκαν περίπου 8 μήνες για να ολοκληρωθούν.

 

Έχετε καλεσμένους φίλους, που σημαίνει ότι θα ακούσουμε πολλά και διαφορετικά τραγούδια;

Όπως είπα μια «παρουσίαση δίσκου» όσο καλά και να είναι τα τραγούδια, είναι κάτι αδιάφορο και μονότονο. Για μένα κάθε live θα πρέπει να θυμίζει γιορτή. Στις γιορτές καλείς φίλους. Έτσι κι εγώ. Θα συμμετέχει η αγαπημένη Μαρία Αλαμανή με ένα μικρό δείγμα του ρεπερτορίου της. Θα συμμετέχει η καλή μου φίλη Φωτεινή Λαμπρίδη με κάποια δικά της τραγούδια και συμμετοχές. Θα συμμετέχει ο εξαιρετικός Απόστολος Καλτσάς στο μπάσο και μαζί του θα παίξουμε κάποια από τα τραγούδια του. Θα είναι μαζί μας ο Κώστας Παρισσης στην ηλεκτρική κιθάρα και θα παίξουμε μαζί του κάποιες επιτυχίες του από τα Υπόγεια Ρεύματα . Και τέλος όπως σε κάθε live, η κόρη μου Πηνελόπη σε διάφορες ερμηνείες αλλά και στο τραγούδι που συμμετέχει στον δίσκο: την «Περιζήτητη». Να σημειώσω εδώ ότι η μπάντα αποτελείται από κορυφαίους μουσικούς όπως τον Νίκο Τσαχτσίρη, τον Κώστα Χριστοδούλου, τον Σωτήρη Πέπελα και τον Λεωνίδα Παλαμιώτη

Ο ήχος ο δικός σας που κυμαίνεται;

Σε αυτές τις ερωτήσεις μου είναι δύσκολο να βρω σωστή απάντηση. Θα μπορούσα να πω όμως ότι δεν τον ορίζω εγώ τον ήχο. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Τον ακολουθώ. Όταν μετά από πειραματισμούς παρουσιάζεται τελικά μπροστά μου τον ακολουθώ μέχρι να με βγάλει εκεί που νιώθω ότι ανήκει το κάθε κομμάτι ξεχωριστά.

Πείτε μας δυο λόγια για εσάς, πως ξεκίνησε το ταξίδι στη μουσική;

Θα ήμουν περίπου 13 χρονών όταν μια φίλη μου με πήγε στην μπουατ «Εσπερίδες». Εκείνο το βράδυ τα κατάλαβα όλα. Μάλλον ήταν έτσι γραφτό. Ο τραγουδιστής με την κιθάρα σε τόσο άμεση επαφή με το κοινό, ήταν μια σχέση που θεώρησα αμέσως ιδανική και την ζήλεψα. Τα δικά του τραγούδια, παρουσίαζαν το καθένα ένα μοναδικό ξεχωριστό σύμπαν. Θυμάμαι ότι ένιωσα ακόμα πιο παιδί απ΄ ότι ήμουν και είδα στον κιθαρωδό, τον παραμυθά που με βάζει στον μαγικό του κόσμο. Την επόμενη εβδομάδα άρχισα τα μαθήματα κιθάρας.

 

Τι είναι η μουσική για εσάς;

Για εμένα που αυτοαποκαλούμαι τραγουδοποιός, η μουσική σε σχέση με την τέχνη που εξασκώ, είναι ένα όχημα. Μία όμορφη φορεσιά για τα στιχάκια που πηγάζουν μέσα από τις εσωτερικές μου ερωτοαπαντήσεις.

Πως θα περιγράφατε το μουσικό πεδίο της Ελλάδας σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο;  Είμαστε μπροστά , πίσω;

Έχουμε καλλιεργήσει καλές διαδρομές.

Κλείνοντας θα θέλαμε να μας αφιερώσετε ένα στίχο ή τραγούδι…

Σκέφτηκα να σας αφιερώσω το πρώτο τετράστιχο από το τραγούδι μου «Ο δράκος του Φιλοπάππου». Ό,τι κι αν αρχικά περιέγραφα με αυτά τα λόγια έχει πια τελειώσει. Ήταν στα χρόνια της καραντίνας όπου όλοι λίγο ως πολύ στραφήκαμε για λίγο προς τα μέσα μας με τρόπο μοναδικό και ανεπανάληπτο.

Εγώ είμαι ο δολοφόνος τελικά

Εμένα κυνηγούσανε τα περιπολικά

Εγώ όμως κι ο μόνος που λαβώθηκα

και στ’ ανθρωποκυνηγητό σε όλα παραδόθηκα

https://www.youtube.com/watch?v=hj7mgdffXRM

 

Σας ευχαριστώ πολύ

Αλέξανδρος Αργύρης

 

Μοιραστείτε:

Facebook
Twitter
Email
Print

Περισσότερα άρθρα