“Blindfold– Η Νύχτα του Κυνηγιού” της Σοφίας Σταυρακάκη
Δεν είναι ο κίνδυνος αλλά ο φόβος που μας ακινητοποιεί.
Blindfold, μια επίπλαστη αδιέξοδη κατάσταση ομηρίας.
Αναλώσιμοι, ελεύθεροι σκοπευτές και ηθικοί αυτουργοί, σ’ ένα γιορταστικό λούναπαρκ διαστροφών.
Καθημερινοί άνθρωποι, μάρτυρες, εκτελεστικά όργανα, θεατές και υποψήφιοι, συμπρωταγωνιστές ενός θεατρικού τελετουργικού ατίμωσης.
Για τέσσερις καθολικά προσβάσιμες παραστάσεις με την επιμέλεια και πιστοποίηση της “Κίνησης Ανάπηρων Καλλιτεχνών”: 14-15-16-17 Ιουνίου 2018 από το ΘΕ.ΑΜ.Α. (Θέατρο Ατόμων με Αναπηρία) στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.
Παίζουν:
Βασίλης Οικονόμου
Σοφία Σταυρακάκη
Κωνσταντίνος Λούκας
Hannah El Haj Omar
Μουσική: Ηλίας Κουρτπαρασίδης
VideoArt: Σοφία Σταυρακάκη-Ηλίας Κουρτπαρασίδης
Δημιουργία Τηλεοπτικού Trailer: Ηλίας Κουρτπαρασίδης
Σχεδιασμός/ Έκδοση Προγράμματος: Εκδόσεις “Άπαρσις”
Φωτογραφίες: Peny Delta
Camera: Άλκηστη Διακρούση
Μετάφραση στην Αγγλική Γλώσσα: Μαρία Δραγατάκη
Ταυτόχρονη Διερμηνεία Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας: Θεοδώρα Τσαποΐτη
Ακουστική περιγραφή (AD) για τυφλά άτομα και άτομα με προβλήματα όρασης: Θανάσης Παπαντωνόπουλος – Νεφέλη Παπαντωνοπούλου
Υπέρτιτλοι (CAP) στην Ελληνική και Αγγλική Γλώσσα: Εμμανουέλα Πατηνιωτάκη
Προγράμματα σε μεγαλογράμματη σειρά και σε γραφή Braille
Προσβασιμότητα χώρου
Προπώληση:
- mcf.gr
- 2103418579 (Δευτέρα
έως Παρασκευή: 11.00-14.00) - Στα ταμεία του Ιδρύματος Μ. Κακογιάννης (Δευτέρα έως
Παρασκευή: 11:00 – 14:00) - Από την «Ticket Services»
(Πανεπιστημίου 39 – Στοά Πεσματζόγλου: Δευ. & Τετ. 09:00 – 17:00, Τρ., Πεμ. & Παρ. 09:00 –
20:00, Σαβ. 10:00 – 14:00) - Από την εταιρεία Forth-crs
Σημείωμα της συγγραφέως– σκηνοθέτιδος
‘‘Blindfold – η νύχτα του κυνηγιού’’ είναι ένα θεατρικό κείμενο ενάντια στην αλαζονεία, το θράσος, την υποτίμηση, την στέρηση ελπίδας. Το έργο είναι μια καταγγελία εναντίον των μεθόδων επιβολής, συμμόρφωσης και υπακοής σε κανόνες με σκοπό την καταστολή αντιδράσεων, τον θρίαμβο της Αρχής. Αναφέρεται σ ‘ ένα μέλλον πλήρους πολιτικής και πολιτισμικής αδράνειας . Ο Duke και η Donna είναι πολιτικοί κρατούμενοι και υποχρεώνονται στην άσκηση κοινωφελούς εργασίας έναντι ποινής . Λόγω του αντισυμβατικού τους χαρακτήρα θεωρούνται παραβάτες, πιθανοί ταραξίες και ανατροπείς και τίθενται στην υπηρεσία της μπουρζουαζίας ως καλλιτέχνες – διασκεδαστές παράγοντας εφήμερη στρατευμένη τέχνη, μόνη μορφή τέχνης στις μελλοντικές τούτες κοινωνίες. Ζωτικός τους χώρος ένα δωμάτιο – κλουβί. Τους παρέχουν τροφή, ανάλογη της αποδοτικότητάς τους και φάρμακα για την καταπολέμηση κάθε ψυχικής νόσου ως συνέπεια της περιθωριοποίησης, της φυλάκισης, της απομόνωσης, των στερήσεων, του εξευτελισμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η διαπόμπευσή τους ολοκληρώνεται με τις μάσκες λύκων που είναι αναγκασμένοι να φορούν σε κάθε τους εμφάνιση μιας και οι λύκοι δεν ‘‘χορεύουν’’ ποτέ σε τσίρκο.
Με την καταναγκαστική χρεοκοπία, τον αποκλεισμό των υποταγμένων, με τον εγκλεισμό σε κέντρα επιβολής εξουσίας επιτυγχάνεται έλεγχος και ελαχιστοποιούνται πιθανές αντιδράσεις και επιδιώξεις διάλυσης του κοινωνικού ιστού. Στις αναπτυγμένες κοινωνίες είναι τόσο ευέλικτος ο μηχανισμός εγκλωβισμού σε συνθήκες και απαιτήσεις της ζωής που η κοινωνία χωρίζεται μεταξύ αυτών που παράγουν φόβο κι αυτών που καταναλώνουν φόβο.
Όπως και σήμερα, έτσι και στο εγγύς μέλλον όπως παρουσιάζεται στο ‘‘Blindfold’’, υπάρχουν κι εκείνοι που υποτάσσονται, υπηρετούν ελπίζοντας σε μια απλή ζωή, που παρασιτούν προσκολλώντας σ’ αυτούς που έχουν συγκεντρωμένη κυρίως την οικονομική δύναμη στα χέρια τους, επιζητώντας την εύνοιά τους. Αυτή η κοινωνική συμπεριφορά εκπροσωπείται από τον Manstro και τη Star, θηριοδαμαστή και ντίβα του τσίρκου, δύο μύστες μιας εγκλεισμένης Αρχής.
Οι μηχανισμοί εξαντλούν τα όρια της ισχύος τους και μοιραία έρχεται η κατάρρευση γιατί υπάρχουν κι αυτοί που ζουν διωκόμενοι από το σύστημα, αμφισβητίες που δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Δεν φοβούνται την συνάντηση με τον θάνατο, έξω από φιλοσοφικά πλαίσια, είναι ελεύθεροι.
Στο έργο δεν τους αναζητά κανείς. Δεν περιμένουν κανένα. Δεν είναι μόνο η άρνηση, ο πόνος που τους ενώνει αλλά κι ο έρωτας, η δίψα για ζωή που τους ανυψώνει. Ο έρωτας ως υπερβολή σε συνθήκες ανέχειας, είναι η μόνη τους ελπίδα ενάντια στην δουλεία. Και για όσο θα υπάρχουν ανθρώπινα πλάσματα που δεν ‘‘εκπορνεύονται’’ ο ανίκητος στη μάχη έρωτας, θα αφυπνίζει συνειδήσεις.
Βιογραφικό ΘΕ.ΑΜ.Α.
Το ΘΕ.ΑΜ.Α. (Θέατρο Ανάπηρων Ατόμων), www.distheater.gr αποτελεί το μοναδικό επαγγελματικό θέατρο στην Ελλάδα με ηθοποιούς με και χωρίς αναπηρία.
Το 2010 παρουσίασε το πρώτο του έργο, τη «Λάμια» ένα έργο της Λίνας Αμπντελχαμίντ που αποτελούσε θεατρική αναπροσαρμογή του μύθου της Λάμιας. Το 2011 παρουσίασε την παράσταση «Ήρωες και Μύθοι», μία σκηνική δημιουργία βασισμένη σε μονολόγους από τα κορυφαία θεατρικά έργα του Τέννεση Ουΐλλιαμς που έκανε πρεμιέρα στην κεντρική αυλή της “Τεχνόπολις” στις 25/7/2011. Την άνοιξη του 2012 συμμετείχε στο international workshop ‘Act for Acting’ (Avigliana-Italy) και παρουσίασε την αυτοσχεδιαστική παράσταση “Ηλέκτρα” του Σοφοκλή σε δύο μέρη: Α. Video-Art: “Electra mourning” B. Αυτοσχεδιαστική αναπαράσταση της “σκηνής της αναγνώρισης” μεταξύ Ηλέκτρας και Ορέστη.
Την περίοδο 2012-13 παρουσιάστηκε το δραματικό έργο «Αύριο» της Έφης Τούμπα. Το 2013 υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού στο πλαίσιο «Έτους Καβάφη 2013» παρουσίασε την παράσταση «Κ. Π Καβάφης: Επάγγελμα Ποιητής». Το 2014, το «ΘΕ.ΑΜ.Α.» ανέβασε το θεατρικό έργο του E. Albee «Η Ιστορία του Ζωολογικού Κήπου» (The Zoo Story) που περιόδευσε σε όλη την Ελλάδα με τελευταίο σταθμό το θέατρο Εμπρός στις 29 Μαρτίου 2015 στο πλαίσιο του 3ου Αντιφασιστικού Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών εκπροσωπώντας την “Κίνηση Καλλιτεχνών με Αναπηρία”.
Η Ελιάνα Περηφάνου και η Μαρία Σιδηροπούλου δημιούργησαν για την ομάδα με αμεσότητα και ευαισθησία το ντοκιμαντέρ “Spectacle” (ΘΕΑΜΑ) που περιγράφει την προετοιμασία της παράστασης “Η Ιστορία του Ζωολογικού Κήπου” σε όλα τα στάδια. Το ντοκιμαντέρ προβλήθηκε σε πολλές χώρες του εξωτερικού ενώ η ΝΕΡΙΤ Plus τιμώντας την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου (27 Μαρτίου 2015) πρόβαλε το ντοκιμαντέρ εκείνη τη μέρα.
Το 2015, το «ΘΕ.ΑΜ.Α.» παρουσίασε το έργο του κορυφαίου εκπροσώπου του Θεάτρου του Παραλόγου, Eugène Ionesco «Ιάκωβος ή η Υποταγή» (Jacques ou la Soumission). Στις 3 Δεκεμβρίου 2015 παρουσιάστηκε στο θέατρο Απόλλων στη Σύρο η performance «Φιλοκτήτης» βασισμένη στην ομώνυμη τραγωδία του Σοφοκλή. Στις 29 Μαΐου 2016 στο Θέατρο «Μελίνα Μερκούρη» του Πανεπιστημίου Πατρών παρουσίασε την performance «Έρημοι: Κασσάνδρα-Φιλοκτήτης» βασισμένη σε υπερκείμενα της Σοφίας Σταυρακάκη και Απολλωνίας Τσαντά στην «Αλεξάνδρα» του Λυκόφρονα και στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή αντίστοιχα, για τη λήξη του 1ου Συμποσίου Πρόσληψης Κλασικών Κειμένων με γενικό τίτλο «Συνέχειες κι Ασυνέχειες στην Πρόσληψη Κλασικών Κειμένων» που διοργανώθηκε από το τμήμα Φιλολογίας (ερευνητική ομάδα «Jocasta Classical Reception») του Πανεπιστημίου Πατρών. Σε συνεργασία με την NGO OCEAN συμμετείχε στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα EDUCATHE+ στο πλαίσιο Erasmus+.
Στις 13 και 14 Ιουλίου 2016 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου παρουσίασε στη σκηνή “Ν. Κούρκουλος” του Εθνικού Θεάτρου την τραγωδία “Πέρσες” του Αισχύλου σε μετάφραση και σκηνοθεσία Βασίλη Οικονόμου.
Το Μάϊο του 2017 παρουσίασε στην Αγγλία (Brighton Fringe Fest & Theatro Technis of London) με διθυραμβικές κριτικές υπό την αιγίδα του ΥΠΠΟΑ το θεατρικό εργο της Σοφίας Σταυρακάκη με τιτλο “Blindfold- The Night of the Hunt”. Από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο 2018 παρουσίασε το έργο του J.P. Sartre «Νεκρασόφ» (Nekrassov) στην κεντρική σκηνή του Από Μηχανής Θεάτρου σε πανελλήνια πρώτη.
