Δημοτικό θέατρο Δάφνης-Υμηττού
«Φάνης Χηνάς»
θεατρικό εργαστήριο
οργανισμού πολιτισμού και αθλητισμού Δάφνης –Υμηττού
Κάθε Κυριακή στις 19:00
“ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΒΑΡΟΝΟΥ ΜΙΝΧΑΟΥΖΕΝ”
Βασισμένο στο μυθιστόρημα του
GOTTFRIED – AUGUST BURGER
Διασκευή – Σκηνοθεσία: Γιώργος Γιαννακόπουλος
Μουσική: Βαγγέλης Αυγέρης
Χορογραφίες: Εφη Ζαμπέλη
Σκηνικές κατασκευές: Τατιάνα Γιόβα
Κοστούμια: Ερρικα Αλαμάνου
Διδασκαλία τραγουδιών: Λεωνίδας Περιφάνης – Βασιλική Σιδέρη
Φωτισμοί: Νίκος Μαυρόπουλος
Βοηθοί σκηνοθέτη: Νίκος Μαυρόπουλος – Λεωνίδας Περιφάνης
Βοηθός σκηνογράφου: Αθηνά Κολαζά
Μακιγιάζ & Υπεύθυνη επικοινωνίας: Δέσποινα Δαμίγου
ΠΑΙΖΟΥΝ (Με σειρά εμφάνισης)
ΘΕΑΤΡΙΝΑ – ΑΣΤΡΑ – ΑΦΡΟΔΙΤΗ: Κατερίνα Σπυροπούλου
ΡΟΟΥΖ – ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ: Δέσποινα Κορολόγου
ΣΑΛΥ: Βασιλική Σιδέρη
ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΑΝΟΙΧΤΟΜΑΤΗΣ – ΕΥΝΟΥΧΟΣ – ΚΥΚΛΩΠΑΣ:
Βασίλης Σουβατζόγλου
ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΑΥΤΙΑΣ – ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ – ΚΥΚΛΩΠΑΣ: Νίκος Μαυρόπουλος
ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΓΟΡΓΟΠΟΔΑΡΟΣ – ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ- ΗΦΑΙΣΤΟΣ:
Έκτορας Βασιλείου
ΧΕΝΡΥ ΣΑΛΤ – ΔΗΜΙΟΣ- ΚΥΚΛΩΠΑΣ 1-ΧΑΛΙΦΗΣ: Γρηγόρης Τσαλής
ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ – ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ: Αλέξης Μεγάλος
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ – ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ: Αθηνά Κολαζά
ΒΑΡΟΝΟΣ ΜΥΝΧΑΟΥΖΕΝ: Λεωνίδας Περιφάνης
ΓΟΡΓΟΠΟΔΑΡΟΣ: Μυρτώ Ράπτη
ΑΝΟΙΧΤΟΜΑΤΗΣ: Νίκυ Μάμαλη
ΑΥΤΙΑΣ – ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ: Μαρία Φανίδη
Έτος 1800, 1993, 2000 ή 2018
Πόλη Βελιγράδι, Βηρυτός, Καμπούλ ή Τάπκα
Πόλεμος.
Σ’ένα θέατρο κοντά στην εμπόλεμη ζώνη, ένας θίασος παρουσιάζει τις «περιπέτειες του Βαρόνου Μινχάουζεν», όμως ο βαρόνος Μινχάουζεν – ο πραγματικός – βρίσκεται εκεί, ανεβαίνει στη σκηνή, σταματά τη παράσταση, και ξεκινά την «αληθινά» δική του ιστορία.
Αυτός ο μεγάλος παραμυθάς πάει στους παραμυθάδες και τους λέει ιστορίες, τους βάζει μέσα, και τους κάνει να συμμετέχουν
Ξεκινά να ξαναβρεί τους συντρόφους του και να σώσει την πόλη.
Με παραμύθια.
Ό,τι σκέφτεται ο Βαρόνος συμβαίνει, ό,τι φαντάζεται υπάρχει. Δεν γνωρίζει την έννοια του φόβου, δεν γνωρίζει την άρνηση στη ζωή. Τα βάζει πολύ συχνά με το θάνατο και ακόμα συχνότερα με τη ζωή.
Οι περιπέτειες του Βαρόνου Μινχάουζεν τόσο αληθινά ψεύτικες και τόσο ψεύτικα πειστικές, μένουν στη μνήμη σαν μια ανάσα υπερβολής, τόλμης, μια ανάσα ελευθερίας, απόλυτης ελευθερίας, που μόνο το παραμύθι μπορεί να προσφέρει.
