Σάμουελ Μπέκετ
Περιμένοντας τον Γκοντό
Παίζουν οι ηθοποιοί: Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Κωνσταντίνος Γώγουλος, Χρήστος Κοντογεώργης
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος
Τελευταίος Μήνας Παραστάσεων
Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 20.30 και Κυριακή στις 19.00
Ως την Κυριακή 21 Απριλίου (Κυριακή των Βαΐων)
Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος, Λεωνίδου 12
(πλησίον μετρό Μεταξουργείου)
Κάθε Κυριακή μετά το τέλος της παράστασης
ακολουθεί συζήτηση του κοινού με τον σκηνοθέτη Σάββα Στρούμπο
«…Έπρεπε ν’ απαλλαγώ απ’ όλα τα δηλητήρια – τη διανοητική ευπρέπεια, τη γνώση, τις βεβαιότητες που απορρέουν απ’ αυτή, την ανάγκη να κυριαρχήσεις πάνω στη ζωή – να βρω την κατάλληλη γλώσσα…». Σάμουελ Μπέκετ*
Η παράσταση του έργου του Σάμουελ Μπέκετ, «Περιμένοντας τον Γκοντό» από την Ομάδα Σημείο Μηδέν, σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου, ολοκληρώνει τον κύκλο παρουσίασής της την Κυριακή 21 Απριλίου 2019 (Κυριακή των Βαΐων).
Αξίζει να σημειωθεί πως πάνω από 3.000 θεατές έχουν ήδη παρακολουθήσει τις 100 και πλέον παραστάσεις που έχουν πραγματοποιηθεί, κατά την πρώτη και δεύτερη περίοδο παρουσίασης του έργου, στο θέατρο «Άττις-Νέος Χώρος».
Σκηνοθετικό Σημείωμα:
Η παράστασή μας παίζεται πάνω στα ερείπια του κόσμου, σ’ ένα μέλλον λιγότερο ή περισσότερο κοντινό σε μας, όπου διατηρούνται ανοιχτά όλα τα τραύματα απ’ το παρόν και το παρελθόν της ανθρωπότητας… Αλλά και οι προσδοκίες… Σ’ αυτό το οριακό σημείο ύπαρξης του ανθρώπου, ποιες είναι οι ελάχιστες δυνατές προϋποθέσεις επανεκκίνησης της ζωής, μιας ζωής που ν’ αξίζει να τη ζήσει κανείς; Στο «Περιμένοντας τον Γκοντό» βρήκαμε δυο πιθανές απαντήσεις κι εκεί στηρίξαμε τη δουλειά μας:
Η προσπάθεια επικοινωνίας και συνύπαρξης με τον Άλλο, μ’ αυτόν που έχουμε απέναντί μας, παρά τα όποια εμπόδια, ακόμα κι όταν αυτά
φαίνονται αξεπέραστα! Αλλά και η προσπάθεια επικοινωνίας με τον Άλλον μέσα μας, μ’ αυτή την άγνωστη και σκοτεινή περιοχή των απωθημένων επιθυμιών και φόβων, των ξεχασμένων αισθήσεων κι ενστίκτων, την περιοχή του ζωώδους και του θεϊκού, εκεί όπου γεννιέται η τρέλα και το όνειρο, το παραλήρημα και ο εφιάλτης.
Αυτό το ταξίδι προσπαθήσαμε να κάνουμε, προς τον Άλλον μέσα μας και προς τον Άλλον έξω, απέναντί μας, μακριά από μας… Αυτό το ταξίδι προσπαθούμε να κάνουμε καθημερινά. Περιμένοντας τι; Τη Λύτρωση της ζωής από τα δεσμά του θανάτου; Τη συνάντηση με το Ανθρώπινο, ως τέλος κάθε εξευτελισμού ανθρώπου από άνθρωπο; Το Τίποτα ή το Περιμένοντας, όπως λέει περιπαικτικά ο Μπέκετ;
Υπάρχει, όμως, άλλος τρόπος να ονειρευτούμε τον χειραφετημένο άνθρωπο, χωρίς να γκρεμίσουμε τα τείχη που χωρίζουν αυτό το «μέσα» από αυτό το «έξω»;
Σάββας Στρούμπος
Συντελεστές της παράστασης:
Μετάφραση: Θωμάς Συμεωνίδης
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος
Σκηνική Εγκατάσταση: Ηλίας Παπανικολάου
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Κατασκευή σκηνικού χώρου: Χαράλαμπος Τερζόπουλος, Απόστολος Ζερβεδάς
Χειριστής φωτός: Απόστολος Ζερβεδάς
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Photo credits: Αντωνία Κάντα
Δημιουργία αφίσας: Soul Design
Video & trailer credits: Μιχάλης Κλουκίνας
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας
Ηθοποιοί: Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Κωνσταντίνος Γώγουλος, Χρήστος Κοντογεώργης
Έγραψαν για την παράσταση:
«Θα έλεγα συνοπτικά ότι η παράσταση του Σάββα Στρούμπου διαθέτει κάτι σπάνιο, αποτελεί μια συνειδητά “σαιξπηρική”, μέσω του ιδιοφυούς Καμύ, ανάγνωση του Μπέκετ, που τον δικαιώνει απόλυτα» [Λέανδρος Πολενάκης, Η Αυγή].
«Στο Περιμένοντας τον Γκοντό ο σκηνοθέτης δεν καταφέρνει μόνο να αναμορφώσει τη σκηνική υφολογία του έργου, αποκαθηλώνοντάς την από το μελό και το μπουρλέσκ, αλλά παραδίδει το έργο θεατρικά ως διπολική τραγικωμωδία για τον σπαραγμένο άνθρωπο και ως λυρική ελεγεία για την ανθρώπινη κατάσταση». [Γιώργος Σαμπατακάκης, AthesnVoice]
«Ο Σάββας Στρούμπος πειραματίζεται ανοιχτά με το έργο του Σάμιουελ Μπέκετ που καθόρισε το σύγχρονο θέατρο. Με την παράστασή του στρέφει το θέατρο ενάντια στο θέατρο, γυρίζοντας την πλάτη στην πεπατημένη, και καταφέρνει να εκφράσει με άμεσο τρόπο το αβάσταχτο κενό στη ζωή των ηρώων και των ανθρώπων εν γένει» [Μαρία Κρύου, Αθηνόραμα]
«Ο Σάββας Στρούμπος αντικρίζει κατάματα το κειμενικό θηρίο που δημιούργησε ο Μπέκετ κατ’ εικόνα και ομοίωση της δυσμορφίας και της δυσλειτουργίας της ατελούς ανθρώπινης ύπαρξης» [Ιωάννα Μπλάτσου, Νέα Σελίδα]
«Η παράσταση μεταφέρει τον θεατή σε ένα απροσδιόριστο τοπίο μετά την καταστροφή, αντικαθιστώντας τα μελόν καπέλα (ίσως το πιο σταθερό στοιχείο του έργου) με στρατιωτικές αρβύλες. Πιστός στη σκηνοθετική γραμμή ενός «φτωχού θεάτρου», εκμεταλλεύεται στο έπακρον τις σωματικές και φωνητικές δυνατότητες των ηθοποιών της ομάδας» [Σπύρος Κακουριώτης, Ο Δρόμος της Αριστεράς].
«Αυτή η θεατρική δημιουργία βρίσκει την τέλεια εφαρμογή της στην τολμηρή σκηνοθετική απόπειρα του Σ. Στρούμπου, στηριζόμενη στην εξαιρετική μετάφραση του Θωμά Συμεωνίδη» […] «Μία παράσταση με το δικό της χρώμα που με τη σφραγίδα της αφήνει ανεξίτηλο αποτύπωμα στο θεατρικό γίγνεσθαι» [Ζωή Τόλη, Culturenowgr].
«Στη σκηνή του θεάτρου Άττις-Νέος Χώρος, στο Μεταξουργείο, η ομάδα Σημείο Μηδέν σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου πραγματεύεται το εμβληματικό έργο του Ιρλανδού συγγραφέα Σάμουελ Μπέκετ σε μια παράσταση που αξίζει να ιδωθεί και να συζητηθεί» [Κυριακή Αγαπητού, Πριν]
«… Ούτε κι ο Σάββας Στρούμπος με την Ομάδα Σημείο Μηδέν δικαιούνται να έχουν παράπονο από τη σαιζόν 2017-18. Τόσο τα μουσικοθεατρικά Θράυσματα από τον Κάφκα του Κούρταγκ όσο και το Περιμένοντας τον Γκοντό του Μπέκετ, έδειξαν σημάδια μιας ωριμότητας κατακτημένης με μακρόχρονη και σκληρή δουλειά» [Γιώργος Βουδικλάρης, Artivist.gr]
«Μια παράσταση-σταθμός από μία ομάδα με διαυγείς στόχους και άρτια αποτελέσματα σε όλη την μέχρι τώρα πορεία της» [Μαρία Κυριάκη, Episkinis.gr]
«Πρόκειται για μια απόδοση του «Γκοντό» που θα καταγραφεί στο «βιογραφικό» της πορείας αυτού του ήρωα που τον περιμένουμε επί 70 χρόνια και τελικά τον συναντήσαμε φέτος…» [Παναγιώτης Μήλας, Catisart.gr]
«Ο εμπνευσμένος σκηνοθέτης μετατρέπει τη μικροσκοπική σκηνή του Θεάτρου Άττις – Νέος Χώρος σε μια απέραντη αρένα αναμετρήσεως των ζωτικών δυνάμεων του ατόμου με την ουσία του όντος ανάγοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τις ελάχιστες ανθρώπινες σιλουέτες σε βαρυσήμαντες κατασκευές». [Μαρίκα Θωμαδάκη, full–time.gr]
«Η μετάφραση του Θωμά Συμεωνίδη δίνει απολύτως αυτή την αδυσώπητη αναμονή, μαζί και η υποκριτική ικανότητα των ηθοποιών» [Μαρία Μαρή, Theatromania.gr]
«Η ομάδα Σημείο Μηδέν ενέταξε στο ρεπερτόριο της ένα αριστουργηματικό έργο – ακόμα και σήμερα πειραματικής σκηνής – και κατάφερε να βγει αλώβητη από την αρένα». [Λάζαρος Αντωνιάδης, tetragwno.gr]
«Ο Στρούμπος ξέφυγε από την πεπατημένη οδό και μας πρόσφερε μια ιδιαίτερη σκηνοθετική οπτική του έργου». [Eυθύμιος Ιωαννίδης, stellasview.gr]
«Όταν κάποτε ζήτησαν από τον Μπέκετ την συμβουλή του για μια παράσταση του Γκοντό, είπε: «Δεν μπορώ να κάνω τίποτα γιατί δεν γνωρίζω το κείμενο». Ο Μπέκετ, δηλαδή, αντιμετώπιζε τα παλαιότερα κείμενά του όπως οι χαρακτήρες των έργων του το παρελθόν τους: το ανασυνθέτουν γιατί αδυνατούν να το αναγνωρίσουν και να το ανασυγκροτήσουν. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, επιχείρησε να κάνει ο Σάββας Στρούμπος. Κι αυτό με έκανε να φύγω από την παράσταση χαμογελώντας γιατί επιτέλους είχα δει έναν άλλο Μπέκετ. [Πηνελόπη Χατζηδημητρίου, Lavart.gr]
«Με την παράσταση αυτή, η ομάδα «Σημείο Μηδέν» ανανεώνει την οπτική μας πάνω στον Μπέκετ και δημιουργεί νέα σημεία εστίασης της ανάλυσής του» [Μαρώ Τριανταφύλλου, Artplay.gr]
«Οι ρόλοι είναι άρτια δουλεμένοι και οι ηθοποιοί απόλυτα συγκεντρωμένοι από την αρχή μέχρι και το τέλος, αφοσιωμένοι κυριολεκτικά ψυχή τε και σώματι, κρατούν το ενδιαφέρον αμείωτο» [Όλγα Μπιάγκη, debop.gr]
“Έχοντας παρακολουθήσει αρκετές παραστάσεις έργων του Μπέκετ, πάντα δυσκολευόμουν να επικοινωνήσω με τον υπαινικτικό λόγο του, και ν’ ακούσω πίσω από αυτόν. Δεν περίμενα λοιπόν πως μια παράσταση που ισοσκελίζει το σωματικό θέατρο με το λόγο, θα μου άνοιγε ένα παραθυράκι κατανόησης και θ’ ανακύκλωνε το ενδιαφέρον πρόσληψης του σύγχρονου κλασικού έργου. Η παράσταση που προτείνει ο Σάββας Στρούμπος στο θρυλικό Άττις είναι άξια συζήτησης και περαιτέρω διερεύνησης”. [Αναστάσης Πινακουλάκης, Texnes–Plus.gr]
«Αυτά τα παιδιά είναι εξαιρετικά. Τα θαύμασα και τα απόλαυσα. Μακριά από τελεσίδικους χαρακτηρισμούς «μεγάλοι ηθοποιοί» και «ιερά τέρατα», αυτά τα όντα έχουν διδαχθεί έναν τρόπο, μία μέθοδο, που την ακολουθούν με θρησκευτική προσήλωση και τα οδηγεί με ασφάλεια να ναυσιπλοούν σε βαθιά κι επικίνδυνα νερά του Συλλογικού Ασυνείδητου… Τους βγάζω το καπέλο (που φορούσα όντως χθες, λόγω κρύου).» [Κωνσταντίνος Μπούρας, grafei.wordpress.com]
«Βλέποντας όχι απλά αυτό το έργο, αλλά τη συγκεκριμένη παράσταση με τους συγκεκριμένους συντελεστές και το συγκεκριμένο τους όραμα για το τι θέλουν να εμφανίσουν στη σκηνή, επιστρέφεις σπίτι σου θέλοντας να μάθεις περισσότερα για το τι είδες και τι ένιωσες». [Σπύρος Γούλας, frapress.gr]
«Στις ερμηνείες των ηθοποιών πρέπει να σταθεί με σεβασμό η κριτική. Ηρωική η προσπάθεια του καθενός και άθλος η πραγματοποίηση της». [Γιώργος Χατζηδάκης, topostheatrou.blogspot.com]
«Εν κατακλείδι, η παράσταση που ανεβαίνει στο θέατρο Άττις είναι μία διαφορετική από τις συνηθισμένες προσεγγίσεις του δημοφιλούς έργου». [Ε.Ζαρκάδα, Η.Μαούνη, Mixgrill.gr]
«[…] ο σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος, που θωράκισε το έργο μέσα στον χρόνο, επαναλαμβάνοντας κάποια στοιχεία με διαφορετικό τρόπο δίχως αυτό να καταντάει κουραστικό και βαρύ. Το προσέγγισε έτσι ώστε να μην εξωτερικεύεται τίποτα, αλλά ο εσωτερικός ψυχισμός ν’ αναδύεται προς τα έξω με φυσικό τρόπο.» [Άντζελα Υζεϊράι, Koitamagazine.gr]
Περισσότερες πληροφορίες για την Ομάδα Σημείο Μηδέν, τους συντελεστές και τις παραστάσεις που έχει παρουσιάσει, μπορείτε να βρείτε στο www.simeiomiden.gr
Το έργο «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Σ. Μπέκετ σε μετάφραση Θωμά Συμεωνίδη κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Νεφέλη
*Πηγή: Επίμετρο του Θωμά Συμεωνίδη (Thomas Symeonidis) στη μετάφραση της “Τελευταίας Τριλογίας” του Σ. Μπέκετ, εκδ. Γαβριηλίδης, σελ. 269)
Με την Υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού
