Καλώς ορίζουμε τους “Ρεβάνς” στη σελίδα μας
καλοκαίρι 2021… και σαν κάτι να γίνεται, κάτι αλλάζει. Πώς νιώθετε;
Ανέκαθεν λατρεύαμε τα καλοκαίρια. Τρίμηνο φευγιό από την πόλη, άλλες παραστάσεις, φυσικά τοπία, ζεστές βραδιές, ανοιχτές συναυλίες, γλεντάκια αυτοσχέδια κλπ. Βέβαια δέκα χρόνια πίσω, όταν ήμασταν φοιτητές, δεν σταματούσαμε τις διακοπές ενώ τώρα δεν σταματάμε τη δουλειά. Αφού όμως η δουλειά μας είναι η ζωντανή μουσική το ευχαριστιόμαστε ακόμη με την ίδια θέρμη.
- Οι μέχρι τώρα ανακοινώσεις για τη λειτουργία των ανοιχτών χώρων ακούγονται σωστές ή θα θέλατε κάτι ακόμα;
Θεωρούμε πως τα σχέδια για την επαναλειτουργία του θεάματος-ακροάματος έχουν την ίδια κατεύθυνση με όλα τα μέτρα και τη διαχείριση των προηγούμενων μηνών. Ανύπαρκτη πολιτική βούληση για την πραγματική προστασία της σωματικής και ψυχολογικής υγείας του πολίτη. Δεν είναι δηλαδή το θέμα να πάει κάποιος σε έναν ανοιχτό χώρο και να παρακολουθήσει ένα θέαμα. Η κοινωνική ζύμωση είναι ένα σύνολο πραγμάτων. Ποιος μπορεί να ζυμωθεί ουσιαστικά σε ένα θέατρο ή μία συναυλία όταν δεν νιώθει ασφαλής; Και πώς να νιώσει κανείς ασφαλής όταν μέσα στον χειμώνα παρακολουθούσε την κυρίαρχη πολιτική να ξεφτιλίζει την επιστήμη, η καταστολή να είναι η μαγική λύση για το οτιδήποτε και να ψηφίζονται νύχτα νόμοι και διατάξεις που επιτίθενται στο περιβάλλον και φέρνουν τον άνθρωπο αιώνες πίσω.
- Ο κόσμος πιστεύετε ότι θα είναι υπεύθυνος στους κανόνες των μέτρων;
Δεν είναι φυσικό να είναι ο κόσμος υπεύθυνος απέναντι σε μέτρα που παίρνονται με ανεύθυνο τρόπο. Επίσης πόση εμπιστοσύνη έχει απομείνει ότι τα μέτρα παίρνονται για το κοινό καλό; Το παραμύθι της ατομικής ευθύνης κράτησε αρκετά και έγινε μια βολική πιπίλα της εξουσίας. Βέβαια, πάντοτε τα πράγματα έχουν πάνω από μια αναγνώσεις. Το κάθε υποκείμενο είναι τόσο υπεύθυνο απέναντι στις συνθήκες -προτιμούμε να μιλάμε για συνθήκες παρά για μέτρα, γιατί οι συνθήκες είναι πραγματικές ενώ τα μέτρα είναι πλασματικά, ανθρώπινα δημιουργήματα – όσο υπεύθυνο είναι και απέναντι στην επιλογή του να επιλέγει την εξάρτηση και τη διαχείριση της ζωής του από επαγγελματίες κεφαλαιοκράτες.
4.Πιστεύτε ότι ο εμβολιασμός θα βοηθήσει να ξεφύγουμε από την πανδημία;
Δεν είμαστε σε θέση να έχουμε παγιωμένες απόψεις για βαρυσήμαντα υγειονομικά θέματα από τη στιγμή που δεν είμαστε επιστήμονες της υγείας, όταν μάλιστα ακόμα και η ίδια η επιστήμη αντιμετωπίζει κάτι τόσο πρωτόγνωρο. Μακάρι να βοηθήσει, αν και η εξέλιξη των γεγονότων που παρακολουθούμε όλοι μας έχει αρκετά μελανά σημεία.
5.Τι έχετε ετοιμάσει αυτό το καλοκαίρι;
Κάναμε δύο εμφανίσεις στην Αθήνα που πήγαν πολύ καλύτερα από ότι περιμέναμε και έχουμε κανονίσει κάποιες εμφανίσεις τον Σεπτέμβρη, στις οποίες σίγουρα θα συμπεριλάβουμε και τη Θεσσαλονίκη. Το καλοκαίρι βέβαια για εμάς, είναι περίοδος περισσότερο αποφόρτισης και δημιουργίας παρά εμφανίσεων της Ρεβάνς. Σε αυτό βέβαια παίζουν ρόλο και οι επιλογές που έχουμε κάνει τα τελευταία χρόνια για τις θερινές σεζόν. Συγκεκριμένα ο ένας εκ των δύο (ο Αστέρης), αγκυροβολεί στο νησί της Ικαρίας και παίζει στα τοπικά πανηγύρια και δρώμενα του νησιού, ενώ ο δεύτερος (ο Χρήστος) συνήθως παίζει σε μεγάλες ορχήστρες ανά την Ελλάδα και συγκεκριμένα φέτος θα βρίσκεται ως πνευστός στην ορχήστρα της Τάνιας Τσανακλίδου, ενώ ως πνευστός και τραγουδιστής στην ορχήστρα των συναυλιών-αφιερώματα στον Λουκιανό Κηλαηδόνη.
6.Θα θέλαμε να σας γνωρίσουμε καλύτερα, πείτε μας για τη διαδρομή σας λίγα πράγματα, πως ξεκινήσατε;
Γνωριστήκαμε το 2009 όταν ήμασταν συμφοιτητές στη σχολή Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πα.Μακ. Ο καθένας τότε είχε τη δική του μπάντα και παίζαμε στις φοιτητικές κυρίως σκηνές της Θεσσαλονίκης. Πολλές φορές βέβαια τύχαινε να παίζουμε και παρέα. Επειδή είναι δύσκολο πράγμα η ομαδική δουλειά και έχει αυστηρές απαιτήσεις, δουλεύαμε από νωρίς την ιδέα του να κάνουμε μαζί κάποια στιγμή ένα συγκρότημα. Θαυμάζαμε από τότε ο ένας τον άλλον καλλιτεχνικά αλλά και ηθικά. Στα τελευταία έτη της σχολής, αρχίσαμε σε τακτική βάση να δουλεύουμε παρέα τα τότε τραγούδια μας που γράφαμε ο καθένας ατομικά. Το 2017 πάρθηκε η μεγάλη απόφαση και τέθηκαν τα θεμέλια της σημερινής Ρεβάνς.
Χρήστος Παπαδόπουλος
7.Ήταν εύκολα, δύσκολα;
Επειδή ανήκουμε στους ανθρώπους που δημιουργούν οικογενειακούς δεσμούς με τους φίλους τους και ταυτόχρονα επειδή ήμασταν πολύ φίλοι από τα πρώτα χρόνια, ήταν γενικά εύκολα τα πράγματα. Ή για να είμαστε πιο ακριβολόγοι, όλες οι δυσκολίες και τα προβλήματα που προέκυψαν και συνεχίζουν να προκύπτουν, από προσωπικής μέχρι οικονομικής φύσεως, πέρασαν εύκολα και χωρίς να αφήσουν σημάδια.
8.Ποιες ήταν οι καλύτερες στιγμές ;
Δεν μπορούμε να διαλέξουμε. Κάθε νέα καλλιτεχνική στιγμή όπως συναυλίες, πρόβες, ηχογραφήσεις, νέες συνθέσεις, νομίζουμε ότι είναι η καλύτερη έως τώρα. Για παράδειγμα, μέχρι πρόσφατα λέγαμε ότι η καλύτερη στιγμή μας όσον αφορά τις ζωντανές εμφανίσεις ήταν στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης όπου παίξαμε με την Συμφωνική Ορχήστρα Νέων του Μεγάρου το τραγούδι μας “Καινούργιος φίλος” (από το άλμπουμ “Τσάι στο Παλέρμο”), στο πλαίσιο της συναυλίας του Συλλόγου Μουσικών Βορείου Ελλάδος.
Την προηγούμενη βδομάδα παίξαμε στο Χαϊδάρι στην Αθήνα σε μια αυτοοργανωμένη συναυλία παρέα με τους φίλους μας τους Αλκμάν, και εκεί υπήρξαν στιγμές μοναδικές που μας συγκίνησαν: από την αυθόρμητη συμμετοχή παιδιών ηλικίας δημοτικού επί σκηνής μαζί μας να τραγουδάνε στο μικρόφωνο τους στίχους μας, που για κάποιο λόγο τους ήξεραν απ’ έξω, μέχρι τις προσωπικές κουβέντες μετά τη συναυλία με ακροατές μας, με τους οποίους, ενώ μας ανακάλυψαν και πήραν τον δίσκο μας πολύ πρόσφατα, ήδη νιώθουμε ότι δημιουργούνται ουσιαστικές σχέσεις. Σημαντικό πράγμα οι ουσιαστικές σχέσεις. Κινητήρια δύναμη της κάθε κοινότητας.
Αστέρης Κωνσταντίνου
9.ποιους καλλιτέχνες θαυμάζετε; ποιο ήταν το ίνδαλμα σας;
Θαυμάζουμε πάρα πολλούς. Μιλώντας για καλλιτέχνες κυρίως προηγούμενων γενεών μπορούμε να σταθούμε στο μουσικό μυαλό του Μικρούτσικου και του Κηλαηδόνη και στο λόγο του Νεγρεπόντη και του Αλκαίου. Τους σύγχρονους μας καλλιτέχνες που θαυμάζουμε μπορεί κανείς να τους δει πολύ εύκολα: είναι οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργαζόμαστε κατά καιρούς είτε δισκογραφικά είτε στις ζωντανές μας εμφανίσεις.
10.τι ονειρεύεστε; (γενικά)
Ονειρευόμαστε να γυρίσει ο κόσμος ανάποδα. Να πέσουν οι φράχτες και τα σύνορα, να ξαναγραφτεί η ιστορία με ειλικρίνεια, να δημιουργηθούν μικρές αμεσοδημοκρατικές κοινότητες ικανές να διατηρήσουν τις ισότιμες σχέσεις των ατόμων. Και ονειρευόμαστε την τέχνη πρωταγωνίστρια σε όλο αυτό. Γιατί αν κάτι δεν σε προδίδει ποτέ, είναι η δημιουργία. Ακόμα και αν ο δημιουργός φανεί παραδόπιστος και αποφασίσει να προδώσει τον παλαιότερο εαυτό του, η παλαιά του δημιουργία μένει αλώβητη στο χρόνο.
- κλεινοντας αφιερώστε μας ότι εσείς θέλετε
Αφιερώνουμε το “Κάθε βράδυ” καλωσορίζοντας το καλοκαίρι που ήρθε, με συναισθήματα συλλογικότητας και αλληλεγγύης:
“Κάθε βράδυ κι άλλη στέγη θα σκεπάζει τα όνειρα μας, κάθε βράδυ κι άλλοι φίλοι θα τσουγκρίζουν στην υγεία μας”
