Ιάσονας Λεοντόπουλος- Συνθέτης: Να ζω από τη μουσική και να ζω με μουσική.

Σας καλώς ορίζουμε στο Fulltime.gr

 

Έρχεστε με νέο τραγούδι «Πάτερ», το οποίο έχει ένα έξυπνο και πολύ εύστοχο στίχο. Πώς προέκυψε; Αναφέρεστε στον πατέρα σας, στον Θεό;

Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Νομίζω οι στίχοι του «Πάτερ» έχουν πολλές ερμηνείες. Ίσως να αναφέρομαι καί στον πατέρα καί στον Θεό, και όχι μόνο. Λέω «ίσως», γιατί το «Πάτερ» προέκυψε λίγο σαν αυτόματη γραφή. Σχεδόν δεν έλεγχα τι έφτιαχνα, με πήγαινε μόνο του καθώς έπαιζα και τραγουδούσα. Αναλύοντάς το τώρα πια με νηφαλιότητα, μπορεί να ήταν μία επίκληση σε ένα γενικότερο και ευρύτερο πατρικό πρότυπο, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό: μπαμπάς, Θεός, δάσκαλος, πολιτικοί, ακόμη και ο αρχέγονος αρσενικός εαυτός… Μπορεί, στην τελική, ο «Πάτερ» να είναι και ο ίδιος ο Σταμάτης Κραουνάκης! Άλλωστε, ο Σταμάτης ήταν η φωνή που άκουσα μες στο κεφάλι μου να τραγουδάει το κομμάτι.

 

Σταμάτης Κραουνάκης, έτσι ξαφνικά φανταστήκατε ότι αυτό το τραγούδι θα το πει ο Κραουνάκης… και έτσι έγινε. Περιγράψτε μας το πρώτο ραντεβού.

Αφού είχε ακούσει ο Σταμάτης το κομμάτι και μου είπε ότι του άρεσε -μέσω τηλεπικοινωνίας όλα αυτά- δώσαμε πρώτο ραντεβού στο στούντιο του Τάκη Αργυρίου, όπου και ηχογραφήσαμε το τραγούδι. Εκεί τον γνώρισα από κοντά. Όσο ήμουν στο στούντιο και περίμενα τον Σταμάτη, περιέργως δεν ένιωθα καθόλου άγχος, μόνο μια λαχτάρα, μια ανυπομονησία. Όταν ήρθε, αισθάνθηκα λες κι ο χώρος πλημμύρισε χαρά και ηρεμία συνάμα. Μιλήσαμε λίγο και, αφού τροποποιήσαμε καναδυό στίχους ώστε να του κάθονται καλύτερα κι αφού έκανε λίγη πρόβα, είπαμε «Ξεκινάμε». Τότε, σήκωσε τα χέρια και άρχισε να τα κυματίζει στον αέρα. Εκεί κατάλαβα ότι θα το έκανε δικό του το τραγούδι. Αυτό που αποκόμισα από τον Σταμάτη και τη συνεργασία μας είναι η τεράστια ψυχή του. Καί με την έννοια ότι έδωσε όλο του το είναι σε αυτό το κομμάτι, αλλά καί με την έννοια της γενναιοδωρίας του απέναντί μου. Πρόκειται για έναν εξαιρετικά δοτικό άνθρωπο.

 

Μιλήστε μας για εσάς. Πότε ξεκίνησε το θέμα μουσική στη ζωή σας;

Η μουσική ήταν πάντα στη ζωή μου. Δηλαδή πάντα ήμουν ένθερμος ακροατής, πράγμα που επιδιώκω να είμαι και σήμερα. Πολύ μικρός, θυμάμαι μία συλλογή τραγουδιών που είχε φτιάξει η μητέρα μου για να ακούει η γιαγιά μου. Είχε μέσα τραγούδια από Κραουνάκη, Μακεδόνα, Τσανακλίδου, Μηλιώκα και μερικούς ακόμη που δεν μπορώ να θυμηθώ, και τα άκουγα μαζί με τη γιαγιά. Λίγο αργότερα, η μαμά μού πήρε το «Εδώ Λιλιπούπολη». Ένα μικρό σοκ υπέστην στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού, γιατί ήρθα σε επαφή με το θεωρητικό κομμάτι της μουσικής, το οποίο απογύμνωσε τη μουσική από τη μαγεία της. Στο γυμνάσιο, ωστόσο, επανήλθα δριμύτερος και άρχισα να παίζω σε ένα αρμονιάκι υπαρκτά τραγούδια, αν και δεν είχα ποτέ μου μουσική εκπαίδευση. Και δεν άργησε η ώρα που άρχισα να φτιάχνω δικά μου τραγούδια. Κάποια στιγμή, φτιάξαμε και ένα ραπ συγκρότημα με έναν φίλο, αλλά επειδή ο φίλος ενδιαφερόταν για άλλο είδος μουσικής, κατέληξα να γράφω μόνο εγώ. Έτσι, το συγκρότημα διαλύθηκε και ούτε εκείνος έγινε ράπερ, ούτε εγώ.

 

Τι σημαίνει για εσάς μουσική;

Ταξίδι πέρα από την πεζότητα, πέρα από το λόγο, τις λέξεις, τις ανθρώπινες έννοιες. Και, πολύ πιο απλά, είναι το μεράκι μου, η περιέργειά μου. Θέλω πάντα να φτιάχνω κάτι για να υπάρχει και να έχω να παίζω, να έχω να ακούω. Θυμάμαι μικρός έβλεπα ένα αντικείμενο και σκεφτόμουν με ποιον τρόπο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βγάλει μουσική. Αυτό κάποια στιγμή το έχασα στη ζωή μου. Τότε, άρχισαν να μπαίνουν άγχη, κρίσεις πανικού, κατάθλιψη. Όταν, όμως, ξαναέβαλα τη μουσική στη ζωή μου, ό,τι άσχημο είχε μπει από την πόρτα, βγήκε από το παράθυρο.

 

Ο στίχος; Είναι κάτι εύκολο;

Ο στίχος είναι πιο τζαναμπέτικος, πιο ζόρικος, γιατί οι λέξεις κατά κανόνα αποδίδουν πολύ πιο συγκεκριμένες έννοιες απ’ ό,τι η μελωδία. Και, τουλάχιστον για εμένα, όταν θέλω να ταξιδέψω, χρειάζεται ρέγουλα η συγκεκριμενότητα, γιατί φλερτάρει με την πεζότητα αρκετές φορές. Οπότε, επιδιώκω να χρησιμοποιώ συχνά-πυκνά λέξεις και φράσεις που μπορούν να ερμηνευτούν με διάφορους τρόπους, που κι εγώ ο ίδιος να μην είμαι απόλυτα σίγουρος τι ακριβώς θέλω να πω, ώστε να μην εγκλωβίζεται το μυαλό σε μία συγκεκριμένη έννοια. Μου αρέσει η ανάμιξη συγκεκριμένου και αφηρημένου. Παίρνω πατήματα από σπουδαίους στιχουργούς/ποιητές, όπως ο Νίκος Καββαδίας, ο Νίκος Γκάτσος, η Λίνα Νικολακοπούλου, ο Άλκης Αλκαίος και άλλοι.

 

Ποιο είδος μουσικής σας αρέσει;

Μου αρέσουν τα πάντα. Παλιά, αν έλεγες «ακούω τα πάντα», σήμαινε ότι δεν άκουγες τίποτα. Τώρα πια, όμως, αυτό δεν ισχύει. Μπορεί κανείς πολύ πιο εύκολα να ακούσει ό,τι τραβάει η ψυχή του. Εμένα με τραβάνε διάφορα πράγματα, από πιο συνηθισμένες μουσικές μέχρι απολύτως πειραματικές. Απολαμβάνω ρομαντικές μπαλάντες, ποπ, πολυφωνικά ηπειρώτικα και γενικώς διάφορα παραδοσιακά, λαϊκά, trip hop, noise, chillpop, vaporwave. Όσο πιο πολύ ακούω μουσικές, τόσο περισσότερο εμπνέομαι. Καταναλώνω για να παράγω.

 

Ποιος συνθέτης είναι για εσάς ο top;

Για εμένα, ένας top συνθέτης, πρώτον, έχει έναν δικό του χαρακτηριστικό ήχο και, δεύτερον, μπορεί να αγγίζει τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από το υπόβαθρό τους, την κοινωνική τους τάξη, την ηλικία, τη θρησκεία, την εθνικότητα. Στο σήμερα, η επιτομή αυτού είναι ο Σταμάτης Κραουνάκης. Τέτοιος συνθέτης ήταν και ο Μάνος Χατζιδάκις. Και, φυσικά, πηγαίνοντας ακόμα πιο πίσω, ο τεράστιος Μάρκος Βαμβακάρης. Οι μουσικές και των τριών αυτών συνθετών έχουν τη δύναμη να μπαίνουν μέσα στις ψυχές των ανθρώπων, είτε είναι αστοί, είτε επαναστάτες, είτε περιθωριακοί, είτε πολιτικοποιημένοι, είτε απολιτίκ.

 

Σήμερα πως βλέπετε τα πράγματα στη μουσική βιομηχανία;

Σήμερα νομίζω η μουσική βιομηχανία είναι πολύ λιγότερο βιομηχανία με τον παραδοσιακό τρόπο. Κι αυτό πιστεύω είναι καλό. Μπορεί ένας καλλιτέχνης, είτε μόνο στην αρχή της καριέρας του είτε και για περισσότερο χρόνο, να επιλέξει να λειτουργήσει ως η δισκογραφική εταιρεία του εαυτού του. Έτσι, αν έχει απήχηση, μπορεί να φέρει στο προσκήνιο έναν καινούργιο ήχο. Με το ίντερνετ, υπάρχει δημιουργικός διάλογος σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό. Υπάρχουν βέβαια ακόμα καλλιτέχνες «φυτευτοί», δηλαδή που το σύστημα της δισκογραφίας μάς τους επιβάλλει, οι οποίοι μπορεί να είναι καλοί, μπορεί και όχι τόσο. Αλλά, όπως και νά’χει, πλέον τα ακούσματα των ακροατών είναι διευρυμένα, οπότε είναι πολύ πιο έτοιμοι να ακούσουν και να αποδεχτούν νέες μουσικές και καλλιτέχνες διαφορετικούς.

 

Τι άλλο ετοιμάζετε;

Για την ώρα, θέλω να κάνω κάποια ακόμη πράγματα με το Σταμάτη –το ότι το λέω έτσι απλά, ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα… Απο εκεί κι έπειτα, θέλω να ετοιμάσω κάποια τραγούδια, διαφόρων ειδών, και να τα δώσω σε άλλους ερμηνευτές.

 

Τι ονειρεύεστε επαγγελματικά;

Να γνωρίζομαι δημιουργικά με όσο το δυνατόν περισσότερους καλλιτέχνες. Να φτιάχνω τραγούδια που εκφράζουν εμένα και άλλους. Να εμπνέομαι και να εμπνέω. Να ζω από τη μουσική και να ζω με μουσική.

Ακούστε το νέο του τραγούδι

«Πάτερ», το νέο τραγούδι του Σταμάτη Κραουνάκη, σε μουσική και στίχους του Ιάσονα Λεοντόπουλου, κυκλοφορεί σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες από την MLK

https://orcd.co/gn0barx

 

 

 

Μοιραστείτε:

Facebook
Twitter
Email
Print

Περισσότερα άρθρα

Χάρις Αλεξίου “Το τραγούδι του φεγγαριού”

Χάρις Αλεξίου “Το τραγούδι του φεγγαριού” Maestro   Βρείτε το εδώ: https://HarisAlexiou.lnk.to/ToTragoudiTouFengariou   Δείτε το βίντεο εδώ: https://youtu.be/OcuZDBVF1xI  Μια έκπληξη περίμενε τους τηλεθεατές των δύο τελευταίων επεισοδίων