«ΕΝΑΣ ΑΝΕΠΑΙΣΘΗΤΟΣ ΠΟΝΟΣ»
του Χάρολντ Πίντερ
ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΛΟΓΩ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00
Για 4 ακόμα παραστάσεις (6 &7, 13 &14)
«Η γυναίκα… Η γυναίκα πετυχαίνει συχνά, να ξέρεις, εκεί που ο άντρας σταθερά αποτυγχάνει»
Εγραψαν για την παράσταση:
«Μια πολύ όμορφη παράσταση έχει δημιουργήσει η Χριστίνα Χριοστοφή, με πλήρη συνέπεια στην μυστηριακή Πιντερική ατμόσφαιρα, δημιουργώντας τις κατάλληλες προϋποθέσεις να αναδειχθούν τα μηνύματα του έργου. Καθοδηγεί την Μαρία Μπρανίδουκαι τον Δημοσθένη Φίλιππα, σε μια κλιμακωτή ερμηνεία των ρόλων τους : η πορεία του ήθους και του χαρακτήρα τους, καταγράφονται βήμα-βήμα μέχρι την πτώση ή την επιβολή».
Κώστας Ζήσης tetragwno.gr
«Θα μπορούσε να είναι ένας Πιντερικός εφιάλτης, που λαμβάνει χώρα στην εξοχή σε μια φύση που οργιάζει, όμως η Χριστίνα Χριστοφή επεξεργάζεται το έργο του Πίντερ, ακριβώς όπως την καθοδηγεί η ίδια η γραφή του, φέρνοντας μικρές λεπτομέρειες που δύνανται να αλλάξουν όλη την ματιά του θεατή. Μια απαιτητική παράσταση».
Νάγια Παπαπάνου Boemradio
«Η Χριστίνα Χριστοφή προσφέρει μια αριστουργηματική σκηνοθεσία. Με εντυπωσιακό ρυθμό, καθαρότητα, αμεσότητα και τεράστια ευαισθησία, αγκαλιάζει με αγάπη και ποιητικά, όπως και ο ίδιος ο συγγραφέας, τους ήρωες του έργου, σε κάθε λέξη, κάθε παύση και κάθε σιωπή τους. Παραδίδει μια παράσταση σπάνιας θεατρικής μαγείας, αποκαλύπτοντας τη μεγάλη δραματουργική αξία του έργου και τη θεατρική ιδιοφυΐα του πάντα διαχρονικού Πίντερ».
Νίκη Ράπτη theathinai.com
«Όλο αυτό το μεταπτωσιακό περιβάλλον η σκηνοθέτιδα Χριστίνα Χριστοφή το αποτυπώνει με ενάργεια, τονίζοντας σθεναρά την οδυνηρή κλιμάκωση της ψυχοσύνθεσης των ηρώων. Την πτώση και την τύφλωση του ενός και την χαρά / ανυπομονησία της άλλης μπροστά στο πολλά υποσχόμενο μέλλον….Η σκηνοθετική γραμμή φωτίζει την εμβέλεια της επιλογής και πώς αυτή μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα».
Ζωή Τόλη enetpress.gr
«Η παρουσία του Κωσταντή Μιζάρα στο έργο του Πίντερ, που ανεβαίνει στο θέατρο Μπιπ, στην Κυψέλη, είναι καθοριστική για την εξέλιξη της ιστορίας της Φλώρας (Μαρία Μπρανίδου) και του Έντουαρντ (Δημοσθένη Φίλιππα). Ο νεαρός ηθοποιός εντυπωσιάζει με τις εκφράσεις του προσώπου του και τις μετρημένες σκηνικά κινήσεις του».
tospirto.net
«Η σκηνοθετική ματιά της Χριστίνας Χριστόφη τοποθετεί τη δράση του έργου στον αρχετυπικό κήπο, ο οποίος μεταφορικά συνδέει τα αντίθετα, δηλαδή το θάνατο και την αναγέννηση. Έξυπνο σκηνοθετικό εύρημα αποτελεί η τοποθέτηση ενός πανιού στο κέντρο της σκηνής, όπου με το παιχνίδι των φωτισμών, ο θεατής έχει τη ψευδαίσθηση της προοπτικής, δηλαδή να αντιλαμβάνεται διαφορετικές αποστάσεις και διαφορετικά βάθη επί σκηνής. Κατά τα άλλα άφησε το έργο του Πίντερ να μιλήσει στο θεατή χωρίς πολλές εξωτερικές παρεμβάσεις που θα μπορούσαν να αποπροσανατολίσουν το θεατή»
Αλεξία Λυμπέρη artviews.gr
«Ο Δημοσθένης Φίλιππας στο ρόλο του Έντουαρντ ενσαρκώνει αριστοτεχνικά τον εγκλωβισμένο στους φόβους του ήρωα του και καταφέρνει να μας πείσει σε όλες τις μεταπτώσεις του. Η Μαρία Μπρανίδου, η Φλώρα της παράστασης, διαθέτει εύπλαστη κίνηση, φωνή με διακυμάνσεις, παύσεις ουσιαστικές και γλυκύτητα εκεί που χρειάζεται. Στην αρχή φαίνεται ήρεμη, ευγενική και στη συνέχεια παθιασμένη με δίψα για ζωή. Οι καταπιεσμένες επιθυμίες βγαίνουν προς τα έξω και οδηγείται στη λύτρωση».
Νατάσα Κωνσταντινίδη viewtag.gr
Λίγα λόγια για την υπόθεση:
Ένα ζευγάρι Άγγλων, μετά την πρώτη νιότη, ο Έντουαρντ και η Φλώρα, απολαμβάνουν το τσάι τους στη βεράντα. Είναι καλοκαίρι, η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου, ο καιρός είναι υπέροχος και ο κήπος ανθισμένος. Τα πράγματα είναι, κατά πάσα πιθανότητα, όπως φαίνονται, αν και δεν χρειάζεται να είναι έτσι. Μια συνάντηση φέρνει τα πάνω κάτω στο κατά τα άλλα φιλήσυχο ζευγάρι, ή καλύτερα, τα μέσα έξω.
To έργο «Ένας ανεπαίσθητος πόνος» (πρωτότυπος τίτλος: A slight ache) γράφτηκε το 1958 από τον Χάρολντ Πίντερ και αρχικά προοριζόταν για το ραδιόφωνο. Στη συνέχεια όμως ανέβηκε επιτυχημένα και στη σκηνή ενώ ακόμα ζούσε ο συγγραφέας. Ο ραδιοφωνικός «χαρακτήρας» του έργου συνεχίζει παρ’ όλα αυτά να υφίσταται.
Υπαινιγμοί, φλέγμα, χιούμορ, ανατροπές… ο Πίντερ για άλλη μια φορά εστιάζει, ή βάζει στο στόχαστρο, τη σχέση ενός παντρεμένου ζευγαριού. Μια συνάντηση γίνεται η αφορμή για να αποκαλυφθούν οι επιθυμίες και οι φόβοι που μέχρι εκείνη τη στιγμή βρίσκονται στα λόγια που δεν λέγονται. Μερικές φορές εξάλλου, η επιθυμία και ο φόβος είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Το έργο «Ένας ανεπαίσθητος πόνος» είναι απολαυστικό και ενοχλητικό ταυτόχρονα.
Είναι… Πίντερ!
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Αλέξης Αλάτσης
Σκηνοθεσία: Χριστίνα Χριστοφή
Σκηνικά/Κοστούμια: Μυρτώ Κοσμοπούλου
Φωτισμοί: Γιάννης Ζέρβας
Μουσική: Stratum 3
Φωτογραφίες: Χρήστος Καλαϊτζής
Βοηθός σκηνοθέτη: Ευαγγελία Καπογιάννη
Επικοινώνια/Δημόσιες σχέσεις: Γιώτα Δημητριάδη
Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Δημοσθένης Φίλιππας, Μαρία Μπρανίδου, Κωσταντής Μιζάρας
Είσοδος: 12 ευρώ, 8 ευρώ μειωμένα (άνεργοι και φοιτητές), 5 ευρώ οι ατέλειες.
Διάρκεια: 80 λεπτά
