Θα θέλαμε να μας περιγράψετε το 2020, με μια λέξη ή με πολλές …
Απλά μοναδικό…
Πώς νιώθετε μετά από ένα περίπου χρόνο περιορισμού;
Είμαι καλά, ακόμα… Ή τουλάχιστον έτσι νομίζω.
Ποια ήταν η πρώτη αντίδραση όταν έκλεισαν τα θέατρα και οι μουσικές σκηνές;
Στενοχωρήθηκα πολύ, πάρα πολύ. Αρχικά για όλους τους εργαζόμενους σε αυτόν τον κλάδο. Ακόμα όμως, επειδή το θέατρο, η μουσική και γενικότερα οι τέχνες αποτελούν μία από τις σημαντικότερες διεξόδους για τον άνθρωπο, οπότε η μη πρόσβασή του σε οποιαδήποτε μορφή θεάματος έχει πολλές και αρνητικές συνέπειες.
Ποια ήταν τα πρώτα δημιουργικά βήματα που έγιναν, μετά τον εγκλεισμό; Με τι καταπιαστήκατε;
Ο εγκλεισμός λειτούργησε όσο το δυνατόν πιο θετικά για εμένα. Για να πω την αλήθεια, πάντα προσπαθώ να εκμεταλλεύομαι κάθε κόκκο του χρόνου μου και να καταπιάνομαι με κάτι επειδή δεν μπορώ να κάθομαι. Έτσι, έγραψα πολλή μουσική, καινούρια τραγούδια, κυκλοφόρησε ο δίσκος μου “Είσαι Λιμάνι μου” με συμμετοχές σπουδαίων ερμηνευτών (Ερωφίλη, Κ. Λειβαδάς, Μ. Πολυχρονίδη, Β. Δούβαλης και Ε. Τσιλιγιάννη) και εξαίρετων μουσικών και κυκλοφόρησαν δύο ορχηστρικά κομμάτια μου- ο Fovos (όχι τυχαία) και το Memoriae .
Ήταν μια νέα αρχή; ή μια λύση για να ξεφύγετε από το πρωτόγνωρο αυτό γεγονός;
Η δημιουργία πιστεύω ότι πάντα αποτελεί έναν τρόπο να διοχετεύουμε την ενέργεια, τις σκέψεις και τα συναισθήματα που πηγάζουν από μέσα μας, αλλά παράλληλα λειτουργεί και σαν ένα θεραπευτικό μέσο. Οπότε, οπωσδήποτε είχε και αυτή τη λειτουργία για εμένα η οποία ήταν πολύ βοηθητική εν μέσω καραντίνας.
Μέσα σε αυτήν την περίοδο πιστεύετε ότι έγινε ένα ξεκαθάρισμα στον επαγγελματικό τομέα τόσο στο εξωτερικό περιβάλλον αλλά και στον εσωτερικό σας κόσμο;
Οι πρωτόγνωρες αυτές συνθήκες άλλαξαν, μετάλλαξαν και παράλλαξαν τα δεδομένα σε όλους τους τομείς. Δε θα το έλεγα τόσο ‘ξεκαθάρισμα’, όσο ‘προσαρμογή με στόχο την επιβίωση’ στις νέες συνθήκες. “Άνθισαν” τα ψηφιακά επαγγέλματα και σχεδόν εξαφανίστηκαν αυτά που απαιτούν κοινωνική επαφή έτσι ακριβώς όπως έγινε και με τις ανθρώπινες σχέσεις. Σε προσωπικό επίπεδο, αναγκάστηκα να ακολουθήσω και εγώ το ψηφιακό μοντέλο, μεταφέροντας σχεδόν όλη μου τη δραστηριότητα στο ίντερνετ κάτι το οποίο δε με χαροποιεί καθόλου φυσικά…
Η πολιτεία, από ότι φαίνεται δεν ήταν επαρκής για να αντιμετωπίσει μια τόσο σοβαρή υπόθεση, τι πιστεύετε ότι φταίει; Η πολιτεία μόνο, ή σε συνδυασμό με τον καλλιτεχνικό χώρο φάνηκε μια γενικότερη ανεπάρκεια? Πως το αντιλαμβάνεστε μετά από 10 μήνες;
Ο κορωνοϊός θα έπιανε τον οποιονδήποτε απροετοίμαστο. Δε θέλω να κρίνω κανέναν, πιστεύω όμως ότι τόσο η πολιτεία όσο και οι πολίτες είμαστε συνυπεύθυνοι σε μία τέτοια κατάσταση, φυσικά πάντα ανάλογα με το μερίδιο ευθύνης που έχει ο καθένας. Ας μην βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα, ο χρόνος θα δείξει.
Για τις online παραστάσεις τι έχετε να πείτε;
Οι online παραστάσεις και η ζωντανή μετάδοση των καλλιτεχνικών εκδηλώσεων γενικότερα είναι μια λύση ανάγκης και επικοινωνίας για τους καλλιτέχνες και για το κοινό. Έχω παρακολουθήσει αρκετές αυτήν την περίοδο, ωστόσο δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αντικαταστήσουν τις κανονικές παραστάσεις! Δε νοείται παράσταση χωρίς ζωντανό κοινό, χωρίς χειροκρότημα, χωρίς κάποιον να βήξει εκεί που δεν πρέπει 🙂
Πώς φαντάζεστε τη νέα χρονιά;
Μέσα στη νέα χρονιά πιστεύω ότι θα γίνει μια σταδιακή επαναφορά στην προηγούμενη κανονική μας ζωή- αν μπορούμε να την ονομάσουμε έτσι. Νομίζω ότι μέχρι το καλοκαίρι θα έχουμε επανέλθει με ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό. Φαντάζομαι πολλές συναυλίες, παραστάσεις και ανθρώπους να τρώνε σε ταβέρνες, να αγκαλιάζονται, να κυκλοφορούν χωρίς μάσκες και να χαμογελάνε ξανά!
Τι κρατάτε από όλη αυτήν την εμπειρία; Και τι πετάτε; (γενικά όχι μόνο για τα επαγγελματικά)
Πετάω ακραίες-κακές συμπεριφορές, γκρίνια, ανυπομονησία, απειθαρχία ανθρώπων τις οποίες έβγαλε στην επιφάνεια ο κορωνοϊός…
Κρατάω το πόσο σημαντικό είναι να έχουμε την υγεία μας, και πόσο πρέπει να μάθουμε να ζούμε και με τα λιγότερα, που τελικά είναι τα πιο ουσιαστικά, και που μέχρι τώρα τα θεωρούσαμε δεδομένα.
Ποιος είναι ο τίτλος (έργου ή τραγουδιού) που θα θέλατε να αφιερώσετε σήμερα;
Θα αφιερώσω το πρώτο τραγούδι από τον δίσκο μου το οποίο έχει τίτλο “Αγκάλιασε με” σε στίχους Μαρίας Ρήγα με τις ερμηνείες της Μαριάννας Πολυχρονίδη και του Κώστα Λειβαδά και ελπίζω πολύ γρήγορα να γίνει και πραγματικότητα!
(176) Αγκάλιασέ με | Μαριάννα Πολυχρονίδη & Κώστας Λειβαδάς | Official Audio Release – YouTube
Καθηγήτρια Πιάνου
Συνθέτρια
Μουσικοπαιδαγωγός
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979. Ξεκίνησε τις σπουδές της στο πιάνο σε ηλικία 6 ετών. Το 1997 συνέχισε τις σπουδές της στο Ωδείο “Νίκος Σκαλκώτας” στην τάξη της καθηγήτριας Β. Αθανασιάδου, απ’ όπου αποφοίτησε το 2005 παίρνοντας Πτυχίο Πιάνου με Άριστα παμψηφεί. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο “Ελληνικό Ωδείο” στην τάξη της καθηγήτριας Β. Αθανασιάδου απ’ όπου αποφοίτησε το 2011 παίρνοντας Δίπλωμα Πιάνου με Άριστα. Παράλληλα, είναι κάτοχος πτυχίου Ψυχολογίας από το University of Wales Swansea και το Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Από το 2001 έως σήμερα παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα πιάνου και συνεργάζεται με το Ωδείο Θαλής, το Ελληνικό Ωδείο, τα νηπιαγωγεία ‘Χρώματα και Μουσική’ και ‘Tender Age’. Από το 2013 έως σήμερα έχει συνθέσει και ενορχηστρώσει 6 cd με αυτοσχέδια παιδικά τραγούδια, σε στίχους των μαθητών της από τις παιδικές χορωδίες των σχολείων μέσω του καθοδηγούμενου αυτοσχεδιασμού.
Το έτος 2019-2020 αναλαμβάνει τη διεύθυνση της παιδικής χορωδίας του Α’ Δημοτικού Θρακομακεδόνων.
Ο πρώτος της δίσκος “Είσαι Λιμάνι μου” με συμμετοχές της Ερωφίλης, του Κ. Λειβαδά, της Μ. Πολυχρονίδη, του Β. Δούβαλη και της Ε. Τσιλιγιάννη περιλαμβάνει 8 τραγούδια έντεχνου ελληνικού ρεπερτορίου τα οποία έχει συνθέσει – ενορχηστρώσει και κυκλοφορεί από την Polyphoniki Records.
Έχει εκδώσει δύο μουσικά εκπαιδευτικά παραμύθια με cd, με τη συμμετοχή του Γ. Ξανθούλη και των Κ. Λειβαδά, Α. Μπάμπαλη, Encardia, Σ. Αρβανίτη, Λ. Σλάβη, Δ. Παναγιωτοπούλου κ.ά. καθώς επίσης έχει συνθέσει – ενορχηστρώσει τα τραγούδια και τη μουσική των cd που τα συνοδεύουν.
‘Η Λήδα η Ακρίδα και η Ορχήστρα με τα Ζώα’ και ‘Το Ντόντο που δεν μπορούσε να πετάξει’ κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κοροντζή.
Έχει συνθέσει τραγούδια έντεχνου ελληνικού ρεπερτορίου, ορχηστρικά κομμάτια (Fovos, Memoriae), καθώς και την πρωτότυπη μουσική για 7 παιδικά θεατρικά έργα. Τα έργα έχουν ανέβει σε θεατρικές σκηνές, δήμους και σχολεία από τη θεατρική ομάδα ‘Ιπομοία’ της οποίας είναι και ιδρυτικό μέλος. Έχει συμμετάσχει σε διάφορες συναυλίες, ηχογραφήσεις και συνοδείες πιάνου. Έχει υπάρξει μέλος σε τρεις χορωδίες και σε μία εκκλησιαστική χορωδία. Yπό έκδοση βρίσκονται τέσσερα βιβλία-βοηθήματα για το μάθημα της μουσικής προπαιδείας για παιδιά προσχολικής ηλικίας.
