Καλώς ορίσατε στο full-time.gr
Μετά από μια μεγάλη παύση αναζητήσαμε τους ανθρώπους που πάντα επικοινωνούσαμε και θέλουμε να μάθουμε που βρίσκονται όλη αυτήν την περίοδο.
Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση, καλή χρονιά να έχουμε με υγεία, δύναμη, φως και γέλιο, πολύ γέλιο!
Θα θέλαμε να μας περιγράψετε το 2020 , με μια λέξη ή με πολλές …
Επειδή μου αρέσουν πολύ οι παροιμίες και τα αποφθέγματα, θα χρησιμοποιήσω μία κινέζικη παροιμία: «Μη φοβάσαι αν προχωράς αργά. Να φοβάσαι αν μένεις ακίνητος.»
Πως νιώθετε μετά από ένα περίπου χρόνο περιορισμού;
Δεν ξέρω ακόμα, σίγουρα έχω κουραστεί, όπως όλοι που τηρούμε τα μέτρα και τους περιορισμούς και κάθε μέρα ακροβατώ σε πολλά συναισθήματα και το ‘’σχοινί’’ είναι ο ιδρυματισμός.
Αυτό δε σημαίνει κάτι κακό ή καλό, εξάλλου αυτές είναι βιβλικές έννοιες που δεν με απασχολούν και δεν ξέρω και να τις αποκωδικοποιήσω, πιστεύω στην ελευθερία, σε όποια ελευθερία, κυρίως στην ελευθερία του άλλου και προσπαθώ να μην την καταπατώ, έτσι διεκδικώ και τη δική μου. Προσπαθώ να είμαι ήρεμος και να βρίσκω πράγματα να με κρατάνε συγκεντρωμένο στη δημιουργικότητά μου.
Ποια ήταν η πρώτη αντίδραση όταν έκλεισαν τα θέατρα και οι μουσικές σκηνές;
Έπαθα ένα ντόμινο συναισθημάτων μέσα σε μία ώρα. Μούδιασα, πανικοβλήθηκα, απόρησα, νευρίασα, απογοητεύτηκα, συμφώνησα, απόρησα ξανά και νευρίασα ξανά. Μετά από τόσον καιρό, διαβάζοντας, ψάχνοντας και με σκέψη πολύ και όση κριτική ικανότητα διαθέτω, έχει μείνει οργή και ένα τεράστιο ερωτηματικό.
Ποια ήταν τα πρώτα δημιουργικά βήματα που έγιναν, μετά το εγκλεισμό; Με τι καταπιαστήκατε;
Ευτυχώς ήμουν από τους τυχερούς και ξεκίνησα σχεδόν κατευθείαν πρόβες στο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου με το έργο της Άλκης Ζέη «Ο Μεγάλος Περίπατος του Πέτρου» σε σκηνοθεσία ενός εξαιρετικού καλλιτέχνη, του Τάκη Τζαμαργιά. Όλοι οι συντελεστές είναι ένας κι ένας: Σάββας Κυριακίδης, Εδουάρδος Γεωργίου, Δημήτρης Ζαβρός, Φρόσω Κορρού, Σάκης Μπιρμπίλης, Χρήστος Δήμας, Νεκταρίνη Κανίνια, Χριστόδουλος Ανδρέου, Φιλάνθη Μπουγάτσου, Λητώ Αμπατζή και Σταύρος Μπέκας.
Φυσικά και με έναν θίασο-φωτιά που περάσαμε μαζί πολλά, πρόβες με μάσκες, με κάσκες, στο zoom, με αντισηπτικά, με τεστ, με κατανόηση, με πάθος, όπως ακριβώς οι οικογένειες! Είναι οι μοναδικοί: Μαρία Τσιμά, Στράτος Σωπύλης, Γιώργος Σύρμας, Βασίλης Ντάρμας, Σταύρος Μπέκας, Δανάη Μικέδη-Προδρόμου, Βασίλης Μηλιώνης, Αρμάν Μενετιάν, Μαρκάκη Δάφνη, Κατσαρού Αφροδίτη, Αμπατζή Λητώ.
Ήταν μια νέα αρχή ; ή μια λύση για να ξεφύγετε από τον πρωτόγνωρο αυτό γεγονός;
Τα πάντα είμαι μία νέα αρχή. Κάθε μέρα που ξυπνάς είναι μία νέα αρχή, ένας νέος κύκλος που καλείσαι να βιώσεις. Σαν ηθοποιός έχω μάθει, μέσα από τους κύκλους των παραστάσεων, ότι κάθε ταξίδι έχει έναν προορισμό. Το γεγονός δεν ήταν πρωτόγνωρο στο ρου της ιστορίας και είχε τύχει να διαβάσω για ανάλογες περιπτώσεις. Οι καταστάσεις είναι πρωτόγνωρες γιατί τα κοινωνικοπολιτικά συστήματα αλλάζουν, άρα ο τρόπος χειρισμού της κρίσης, στην προκειμένη της πανδημίας, ήταν ο πρωτόγνωρος.
Μέσα σε αυτήν την περίοδο πιστεύετε ότι έγινε ένα ξεκαθάρισμα στον επαγγελματικό τομέα τόσο στο εξωτερικό περιβάλλον αλλά και στον εσωτερικό σας κόσμο;
Εξαρτάται τι εννοούμε ξεκαθάρισμα στο εξωτερικό περιβάλλον. Αν εννοούμε ότι πολύς κόσμος που δεν έχει εξειδίκευση αποχώρισε από την προσπάθεια να βρεθεί στο χώρο με οποιονδήποτε τρόπο και αν εννοούμε ότι οι ευνοημένοι έγιναν λιγότερο ευνοημένοι, τότε όχι, δεν έγινε κανένα ξεσκαρτάρισμα, απλώς βρισκόμαστε σε μία περιοδική αναστολή παντός τύπου.
Όσον αφορά τον εσωτερικό μου κόσμο είμαι καθημερινά σε ξεκαθάρισμα, εξάλλου το πιο τίμιο πράγμα που μπορώ να κάνω απέναντι στον εαυτό μου για να τον εξελίσσω είναι να αυτοαναιρούμαι και να αυτοπροσδιορίζομαι.
Η πολιτεία, από ότι φαίνεται δεν ήταν επαρκής για να αντιμετωπίσει μια τόσο σοβαρή υπόθεση, τι πιστεύετε ότι φταίει; Η πολιτεία μόνο, ή σε συνδυασμό με τον καλλιτεχνικό χώρο φάνηκε μια γενικότερη ανεπάρκεια? Πως το αντιλαμβάνεστε μετά από 10 μήνες;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η πολιτεία δεν είναι επαρκής και δεν φαίνεται να έχει και διάθεση να αλλάξει γνώμη σε θέματα που δε γνωρίζει, γιατί δυστυχώς Δε γνωρίζει.
Αρνούμαι να πιστέψω ότι δεν υπήρχαν πρωτόκολλα σε περίπτωση υγειονομικής κρίσης, πανδημίας κοινώς, και αν δεν υπήρχαν αυτό σημαίνει ότι πάει τυφλή σε οποιαδήποτε απειλή, άρα είναι ακατάλληλη για την προστασία μας. Μόνο ανεπαρκής δεν ήταν ο καλλιτεχνικός χώρος. Αντέδρασε και έδρασε γρήγορα, έφτιαξε το support art workers, επέστρεψε στα σωματεία του, έφτιαξε νέα σωματεία και έρχονται κι άλλα οσονούπω, έφτιαξε συλλόγους, ενώσεις και γίνονται δράσεις με όποιον τρόπο επιτρέπεται. Επίσης, το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών απέκτησε ξανά υπόσταση και η δράση του και η αλληλοβοήθειά του μόνο ανεπαρκές δεν το καθιστούν. Και όλα αυτά με όση ελευθερία λόγου και πράξης μας έχει απομείνει.
Από εδώ και έπειτα τι θα θέλατε να διορθώσετε και τι να αλλάξει άρδην; (επαγγελματικά)
Θα διόρθωνα τον τρόπο που μας βλέπει η πολιτεία, τα στραβά μάτια που κάνει, τη συμπεριφορά της ως προς τους πολίτες που θεωρεί την καλλιτεχνική δραστηριότητα είδος πολυτελείας και όχι απαραίτητο αγαθό για τη μόρφωση, την ψυχολογία και τη σκέψη, όπως θα έπρεπε. Και άρδην τα παραθυράκια του νόμου που μας κάνουν να δουλεύουμε δωρεάν (γιατί και οι 2-2,5 μήνες προβών εργασία είναι). Ευτυχώς κάποια θέατρα κρατάνε ακόμα τίμια στάση απέναντί μας, γιατί υπάρχουν και οι εξαιρέσεις φυσικά.
Για τις online παραστάσεις τι έχετε να πείτε;
Σπουδάζοντας στο Θέατρο Τέχνης είχα δει σχεδόν όλες τις παραστάσεις από το αρχείο της ERT και του Εθνικού Θεάτρου, όπως και παραστάσεις και αποσπάσματα που μπόρεσα να δω από το ελεύθερο θέατρο και το εξωτερικό. Η μαγνητοσκόπηση παραστάσεων πρέπει να γίνεται για ιστορικούς, αρχειακούς και εκπαιδευτικούς λόγους (σημειωτέον, εκπαιδευόμαστε σε όλη μας τη ζωή) και πρέπει να είναι σωστή από άποψη ήχου, εικόνας, μοντάζ και σκηνοθεσίας με τα μέσα που προσφέρει κάθε εποχή.
Τώρα για το live streaming έχω να πω ότι δεν το θεωρώ θέατρο, δεν το αναιρώ, δεν ξέρω να το προσδιορίσω, ποια είναι τα «εργαλεία» του ή πού θα βρει τη θέση του, Αν τη βρει, αλλά θέατρο δεν είναι γιατί δεν έχει το σύνολο των «εργαλείων» για να το κατατάξουν σε είδος θεάτρου, με απαραίτητο και κύριο συντελεστή την ανάσα και την ενέργεια του θεατή. Προσωπικά δεν έχω δει ούτε μία live streaming παράσταση, προτίμησα να δω εκατοντάδες αριστουργηματικές ταινίες από όλον τον κόσμο, όταν τις εξαντλήσω θα δούμε (γέλια)
Ας καταναλώσουμε τη σκέψη και την ενέργειά μας στην προσπάθεια να ανοίξουν οι αίθουσες με σωστούς όρους για να είναι βιώσιμες και να μπορέσει ψυχικά και οικονομικά να πάει ο κόσμος να παρακολουθήσει όποια παράσταση θέλει…….δια ζώσης!
Πως φαντάζεστε τη νέα χρονιά;
Τη φαντάζομαι με αγκαλιές, γέλια, εκδρομές
και παιχνίδι! Πολύ παιχνίδι, μου έλειψε το παιχνίδι!
Τι κρατάτε από όλη αυτήν την εμπειρία; Και τι πετάτε; (γενικά όχι μόνο για τα επαγγελματικά)
Δεν θα πετάξω τίποτα γιατί ό,τι συμβαίνει, συμβαίνει για κάποιο λόγο και σημασία έχει πώς το αξιοποιείς για να σε εξελίσσει. Φυσικά θα κρατήσω πιο χαραγμένο μέσα μου το γάμο μου (ευτυχώς πρόλαβα και παντρεύτηκα 1 μέρα πριν τις μεγάλες απαγορεύσεις) και ότι είχα το χρόνο να βάλω σε τάξη τις ανθρώπινες σχέσεις μέσα μου.
Ποιος είναι ο τίτλος (έργου ή τραγουδιού) που θα θέλατε να αφιερώσετε σήμερα;
Θέλω να αφιερώσω το “Ευτυχισμένες μέρες” του Σάμιουελ Μπέκετ και το “Paint it black” των Rolling Stones.
Με εκτίμηση
Κατερίνα Γρυλλάκη
