H ΟΙΚΟΥΓΕΝΕΙΑ
(La Ch’tite Famille)
Ο αυθεντικός και πολύ επιτυχημένος Γάλλος σταρ Dany Boon συνυπογράφει το σενάριο, αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία και πρωταγωνιστεί σε μία ξεκαρδιστική και συναισθηματική κωμωδία με σπαρταριστούς διαλόγους, απολαυστικές ερμηνείες και πολλές ανατροπές -στα ίχνη του Bienvenue chez les Ch’tis (Είναι τρελοί αυτοί οι Βόρειοι), της ταινίας που τον καθιέρωσε και έσπασε τα ταμεία στη Γαλλία. Ο δημιουργός αντλεί από τις προσωπικές του εμπειρίες – ο ίδιος κατάγεται από μία λαϊκή οικογένεια της γαλλικής επαρχίας- και παρουσιάζει μια αλληλουχία κωμικών και συγκινητικών στιγμών, τις οποίες αποθεώνει το εξαιρετικό καστ των σπουδαίων ηθοποιών που συμπρωταγωνιστούν.
Σύνοψη:
Ο Valentin D (Dany Boon) και η Constance Brandt (Laurence Arné), το πιο προβεβλημένο ζευγάρι της αρχιτεκτονικής και του design, ετοιμάζεται πυρετωδώς για τα εγκαίνια της αναδρομικής τους έκθεσης στο Παρίσι, στο εμβληματικό Palais de Tokyo. Αυτό που κανείς δεν ξέρει είναι ότι για να αναρριχηθεί ο Valentin στον λαμπερό κόσμο του design, έπρεπε να πει ψέματα για την ταπεινή του επαρχιακή καταγωγή. Όταν η μητέρα του, ο αδελφός του και η νύφη του εμφανίζονται στο γκαλά, οι δύο κόσμοι συγκρούονται. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο ίδιος ο Valentin συγκρούεται με ένα αυτοκίνητο, χάνει τη μνήμη του και επανέρχεται πιο λαϊκός από ποτέ!
Διάρκεια: 106’
2 Αυγούστου στους κινηματογράφους από τη Feelgood
Συντελεστές:
Σενάριο: Dany Boon, Sarah Kaminsky
Σκηνοθεσία: Dany Boon
Παίζουν: Dany Boon, Line Renaud, Laurence Arne, Valérie Bonneton, Guy Lecluyse, François Berléand, Pierre Richard
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Denis Rouden
Μοντάζ: Elodie Codaccioni
Με την υποστήριξη του προγράμματος Creative Europe Media της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2 Αυγούστου στους κινηματογράφους από τη Feelgood
Συνέντευξη με τον Dany Boon
Θυμάστε πώς σας ήρθε η ιδέα για την ταινία;
Φυσικά. Πάντα ήμουν περήφανος για την καταγωγή μου από τη βόρεια Γαλλία, μεγάλωσα σε μία ταπεινή εργατική οικογένεια. Πολλοί χαρακτήρες μου είναι απλοί και κανονικοί άνθρωποι. Έχουν κάτι αστείο, μία καρτουνίστικη πλευρά, σαν τους ανθρώπους που γνώρισα όταν ήμουν μικρός. Νιώθω πολλή τρυφερότητα απέναντι τους. Μπορεί να υπερβάλλω, αλλά δεν τους κάνω γελοίους. Οπότε μια μέρα αναρωτήθηκα τι θα γινόταν αν είχα κάνει το αντίθετο. Μετά φαντάστηκα μια καριέρα στο design, όπως ο χαρακτήρας που υποδύομαι, ο οποίος ντρέπεται για τις ρίζες του μέχρι που τον πιάνουν στα πράσα. Μετά προστέθηκε ο χαρακτήρας του αδελφού που χρειάζεται χρήματα με πρόσχημα ένα πάρτι έκπληξη για τα γενέθλια της μητέρας τους. Έτσι μηχανεύτηκα την ιστορία και άρχισε να παίρνει μορφή.
Είναι η πιο προσωπική σας ταινία;
Εντελώς. Θυμάμαι να μιλάω στη μητέρα μου, όπως μιλάει ο Valentin στη δική του! Βλέπω τον πατέρα μου στην ταινία. Όταν γυρίζαμε τη σκηνή που επιτέλους τα βρίσκουν, ξέσπασα σε κλάματα και η σκηνή πήγε στο καλάθι των αχρήστων! Είχε πολύ συναίσθημα. Ξέρω ότι το θέμα των οικογενειακών δεσμών είναι κάτι που όλοι καταλαβαίνουν, ανεξάρτητα από την κοινωνική θέση. Οι γονείς μας βλέπουν πάντα σαν παιδιά κι εμείς μαγκωνόμαστε. Λατρεύω τη μητέρα μου που είναι πολύ αστεία και έχει μια κάποια αμηχανία για τις επιτυχίες μου. Μου λέει να μην αγοράζω καινούρια αυτοκίνητα, όταν μια ταινία πάει καλά. Για εκείνη τίποτα δεν είναι μόνιμο και έχει δίκιο.
Είναι οι οικογενειακοί δεσμοί δυνατοί κατά τη γνώμη σας;
Ναι, φυσικά. Από όπου κι αν προέρχεσαι. Η σχέση με τον πατέρα μου ήταν πολύπλοκη. Είχε πολλή αγάπη μέσα της, αλλά και έλλειψη κατανόησης. Δεν καταλάβαινε γιατί ήθελα να γίνω ηθοποιός. Δυστυχώς, έφυγε από τη ζωή πριν αρχίσω να τα καταφέρνω και ξέρω ότι ο μεγαλύτερος φόβος του ήταν να μη μείνω στον δρόμο. Με εξοργίζει που δεν είναι παρών να δει τι έχω καταφέρει, γιατί νομίζω ότι θα ήταν περήφανος.
Είναι το φαινόμενο του σνομπισμού κάτι που διακωμωδείτε στην ταινία;
Το μόνο που έκανα είναι να αντιπαραθέσω δύο κόσμους για να βασίσω την κωμωδία. Από τη μία έχουμε μία οικογένεια που είναι προσγειωμένη και από την άλλη έβαλα την ελίτ που είναι αποκομμένη από την πραγματικότητα.
Για παράδειγμα, το ζευγάρι σχεδιάζει έπιπλα που είναι μοντέρνα αλλά τελείως άβολα!
Τα έπιπλα τα σχεδίασα μαζί τον υπεύθυνο για τα σκηνικά Hervé Gallet, που έκανε φοβερή δουλειά… Ήθελα να δείξω την πομπώδη πλευρά του design. Δεν ήθελα να κάνω καρικατούρα, γιατί το φαινόμενο υφίσταται! Ο χαρακτήρας μου είναι εξεζητημένος και έχει χτίσει τη ζωή του γύρω από ένα ψέμα, οπότε είναι λογικό οι δημιουργίες του να μην πολυστέκουν!
Τα σκηνικά και ο φωτισμός κάνουν την ταινία πολύ εικαστική. Ενδιαφέρεστε να κάνετε την κωμωδία να φαίνεται όμορφη.
Είναι κάτι σημαντικό. Μια ταινία πρέπει να ξεχωρίζει καλλιτεχνικά, ειδικά αν είναι κωμωδία, όπου συχνά η καλλιτεχνική πλευρά είναι παραμελημένη. Οπότε συνεργάζομαι στενά με τον διευθυντή φωτογραφίας Denis Rouden και τον σχεδιαστή παραγωγής Hervé Gallet και την ενδυματολόγο Laetitia Gallet, για να δώσουμε εικαστική ταυτότητα στην ταινία και στους χαρακτήρες. Αυτό ίσως πηγάζει από τις μέρες μου στην καλών τεχνών. Το διαμέρισμα του Valentin και της Constance είναι χλιδάτο, γιατί είναι designers. Έπρεπε να βγει στην οθόνη αυτό. Αν δεις τα πατώματα, είναι μεταλλικές πλάκες που αντανακλούν το φως. Αυτό δίνει στον χώρο εξουσία και ομορφιά, αλλά τονίζει και τη ρηχότητα τους.
Έχετε ξαναδουλέψει με τη Laurence Arné, τον Line Renaud, τη Valérie Bonneton και τον Guy Lecluyse.
Ποια θα μπορούσε να παίξει τη μητέρα μου εκτός από τη Line; Εκτός από την ίδια τη μητέρα μου, φυσικά, που δεν έχει καμία όρεξη. Ήρθε στο γύρισμα, αλλά το έκανε γιατί ήταν η Line εκεί. Ο χαρακτήρας λέει ατάκες που είναι της μάνας μου και τη βοήθησε. Με τη Valérie έχω συνεργαστεί ξανά και γνωριζόμαστε χρόνια. Κατάγεται κι εκείνη από τον βορρά. Είναι ωραίο ζευγάρι με τον Guy. Μου αρέσει ο Guy. Έχει εμφανιστεί σε αρκετές ταινίες μου… Όσο για τη Laurence, έχει ένα στυλ που αφήνει όλη την τρέλα του χαρακτήρα να βγαίνει, ενώ είναι ρεαλιστική. Δεν ήθελα η Constance μου να είναι καρικατούρα, μια υστερική Παριζιάνα απέναντι από μυαλωμένους επαρχιώτες. Η Laurence το απέδωσε αυτό πολύ καλά, προετοιμάστηκε σκληρά, ειδικά στις πρόβες.
