O Hugh Jackman είναι απλώς υπέροχος, Deadline
Η ερμηνεία του Jackman είναι καταπληκτική, We Live Entertainment
Το κοινό θα μιλάει για την ταινία για καιρό, Indiewire
Ο Jackman δίνει μια από τις καλύτερες ερμηνείες του, The Hollywood Reporter
Ο Υποψήφιος
(The Front Runner)
Μετά τα βραβευμένα με Όσκαρ “Juno” και “Up In The Air”, o Jason Reitman επιστρέφει με μία φιλόδοξη και συναρπαστική ταινία που καταγράφει την πραγματική ιστορία της ανόδου και της πτώσης του Αμερικανού, χαρισματικού πολιτικού, Gary Hart. Πρωταγωνιστεί ο Hugh Jackman (Les Miserables), πλαισιωμένος από ένα δυναμικό καστ που περιλαμβάνει τους Vera Farmiga (The Departed) και J.K. Simmons (Whiplash).
Η συναρπαστική και επίκαιρη ιστορία βασίζεται σε βιβλίο του Matt Bai, ο οποίος συνυπογράφει το σενάριο. Χάρη στον καταιγιστικό ρυθμό της, τους έξυπνους διαλόγους, το χιούμορ και τις εξαιρετικές της ερμηνείες, η ταινία όχι μόνο καταγράφει το παρασκήνιο ενός σκανδάλου, αλλά φωτίζει τη συγκυρία που άλλαξε τη σχέση πολιτικής και δημοσιογραφίας για πάντα. Οι αντιδράσεις του τότε, έχουν επιπτώσεις μέχρι σήμερα.
Σύνοψη
Η ταινία παρακολουθεί την άνοδο και την πτώση του χαρισματικού Γερουσιαστή Gary Hart, που το 1987 είχε κερδίσει τις εντυπώσεις των νεαρών ψηφοφόρων και είχε θεωρηθεί ο αδιαμφισβήτητος υποψήφιος των Δημοκρατικών για το προεδρικό χρίσμα, όταν η καμπάνια του πέρασε σε δεύτερη μοίρα εξαιτίας της αποκάλυψης μιας εξωσυζυγικής του σχέσης. Ο κίτρινος τύπος άρχισε να αλλοιώνει την πολιτική δημοσιογραφία για πρώτη φορά και ο Γερουσιαστής Hart υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την προεδρική κούρσα. Τα γεγονότα εκείνης της περιόδου άφησαν το σημάδι τους στην αμερικανική και διεθνή πολιτική σκηνή.
Διάρκεια: 113’
6 Δεκεμβρίου στους κινηματογράφους από τη Feelgood
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Jason Reitman
Σενάριο bασισμένο στο βιβλίο “All the Truth is Out” του Matt Bai:
Matt Bai, Jay Carson, Jason Reitman, Chris Coy, Alex Karpovsky
Ηθοποιοί: Hugh Jackman, Vera Farmiga, J.K. Simmons, Alfred Molina, Molly Ephraim, Alex Karpovsky ,Josh Brener, Tommy Dewey,
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Eric Steelberg
Σχεδιασμός Παραγωγής: Steven Saklad
Κοστούμια: Danny Glicker
Μοντάζ: Stefan Grube
Μουσική: Rob Simonsen
Μέσα σε μία στιγμή
Την άνοιξη του 1987, ένας καθαρός και δυνατός υποψήφιος των Δημοκρατικών αναδεικνύεται. Ο γερουσιαστής Gary Hart, του οποίου το μυαλό, ο χαρισματικός ιδεαλισμός και ο ενθουσιασμός του, τον προόριζαν για τον Λευκό Οίκο και ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία των ΗΠΑ. Μέχρι τον Απρίλιο, προηγείτο στις δημοσκοπήσεις με μεγάλη διαφορά. Μέσα σε τρεις εβδομάδες, έχασε κάθε πλεονέκτημα και βρέθηκε εκτός πολιτικής κούρσας για πάντα.
Η ταινία του Jason Reitman εξετάζει τη στιγμή της ξαφνικής πτώσης του Hart. Μέσα σε μία στιγμή, η ιδιωτική ζωή και η δημοσιότητα, η πολιτική, η δημοσιογραφία και το κουτσομπολιό, νέες δομές εξουσίας και παλιές ανισότητες, υψηλά ιδανικά και ανθρώπινα ελαττώματα, όλα μπλέχτηκαν και ανασυντάχθηκαν. Ένα νέο τοπίο δημιουργήθηκε από τότε, το οποίο επιβιώνει μέχρι και σήμερα.
Παρόλο που το μέλλον του γερουσιαστή καταστράφηκε εξαιτίας της φήμης για εξωσυζυγική σχέση, η ταινία δεν αναζητά αν το έκανε ή όχι. Αντιθέτως, παρακολουθεί τις μυριάδες φορτισμένες αντιδράσεις των πολιτών. Με τον ρυθμό μιας ταινίας αγωνίας, ο Υποψήφιος αιχμαλωτίζει την ευρεία επίδραση της φήμης στον γάμο του Hart, στους νεαρούς ιδεαλιστές της καμπάνιας του, στη δημοσιογραφία και στην κοινωνία γενικά.
Βασισμένη στο βιβλίο του Matt Bai, η ταινία επικεντρώνεται στις τελευταίες μέρες της πολιτικής καριέρας του Hart. Ο γερουσιαστής, που υποδύεται ο Hugh Jackman, ήταν αφοσιωμένος στην ιδέα να αλλάξει την αμερικανική ηγεσία, ενώ ο τύπος σκάλιζε την προσωπική του πλευρά. Όταν η Miami Herald λαμβάνει μία ανώνυμη πληροφορία ότι ο Hart έχει εξωσυζυγική σχέση, τα πράγματα γίνονται πιο προσωπικά. Μία ολονύκτια παρακολούθηση έξω από το σπίτι του γερουσιαστή οδηγεί σε φωτογραφίες μιας μη αναγνωρίσιμης νεαρής γυναίκας που μπαίνει και βγαίνει. Ο Hart, που έχει επικρίνει τα κουτσομπολιά για την προσωπική ζωή σε σχέση με την πολιτική, προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Όμως, όταν αποκαλύπτεται ότι η νεαρή γυναίκα λέγεται Donna Rice (την υποδύεται η Sara Paxton) και ότι είναι ένα μοντέλο που ο γερουσιαστής γνώρισε σε ένα πάρτι που γινόταν σε σκάφος, τότε τα μέσα ενημέρωσης παθαίνουν φρενίτιδα. O υπεύθυνος της καμπάνιας του Hart, Bill Dixon, που τον ενσαρκώνει ο J.K. Simmons, προσπαθεί να σώσει την ζημιά και η σύζυγος του Hart, Lee (Vera Farmiga) παλεύει με τη δική της στάση απέναντι σε όλο αυτό. O Hart προσπαθεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, μέχρι που συνειδητοποιεί πως δεν μπορεί να κάνει πολλά.
Σε σκηνοθεσία του Jason Reitman
O Reitman είδε την ταινία σαν μια ευκαιρία να κάνει ένα λεπτομερές χρονικό εκείνης της συγκεκριμένης ηλεκτρισμένης στιγμής, της τελευταίας πριν το διαδίκτυο τα αλλάξει όλα, πριν οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στην πολιτική και τα μέσα ενημέρωσης θολώσουν οριστικά. Σαν ένας καθρέφτης του 2018, η ιστορία αντανακλά την καταγωγή των ερωτημάτων για το ποια αλήθεια μετράει, ποια εξουσία προστατεύουμε, ποιες ιστορίες πρέπει να μεταδίδονται και ποια ελαττώματα στους ηγέτες μας είναι η όχι αποδεκτά.
«Αυτή είναι μια στιγμή όπου το έδαφος κλονίζεται κάτω από τα πόδια όλων. Ο κόσμος άλλαξε μετά από αυτό. Το 1987, είχαμε την πρώτη κουτσομπολίστικη τηλεοπτική εκπομπή, είχαμε τα δορυφορικά κανάλια, το CNN έδινε δορυφορικά τηλέφωνα στους ρεπόρτερ για πρώτη φορά και οι γυναίκες άλλαζαν το εργασιακό καθεστώς. Όλα αυτά έγιναν για πρώτη φορά και δημιούργησαν τις συνθήκες για την αποτυχία του Hart» λέει ο Reitman. «Είναι επίσης η στιγμή που θέτει το ερώτημα που μας απασχολεί τώρα. Πού πρέπει να στρέφουν την προσοχή τους τα μέσα ενημέρωσης, ποια είναι η αποδεκτή συμπεριφορά για όσους έχουν εξουσία, τι συμβαίνει όταν διαρρέεις απόρρητες πληροφορίες και πόσο δικαιούμαστε να ξέρουμε πράγματα για την προσωπική ζωή των άλλων».
Ο Reitman θέλησε να διηγηθεί μία ιστορία με έναν ζωντανό τρόπο που συνδέει το παρόν με το παρελθόν χωρίς να ασκεί κριτική. Η μορφή της ταινίας έγινε λειτουργική. Οι πολλαπλές οπτικές γωνίες, ο υπερρεαλισμός, οι συζητήσεις που αλληλεπικαλύπτονται δίνουν έμφαση στο κυρίως θέμα. «Ήθελα το στυλ της ταινίας να ζητά από το κοινό να αποφασίζει συνεχώς τι είναι πιο σημαντικό» εξηγεί ο σκηνοθέτης. «Το θέμα δεν είναι να πούμε ότι δεν πρέπει ποτέ να μιλάμε για προσωπικά ελαττώματα στην πολιτική, αλλά να αναρωτηθούμε τι δεν αναφέρουμε όταν επικεντρωνόμαστε μόνο σ’ αυτά. Ποιες είναι οι ερωτήσεις που αφήνουμε απέξω; Η ταινία δίνει την επιλογή στο κοινό να κοιτάξει το άλφα ή το βήτα. Το κάνει μέχρι και το τελευταίο πλάνο. Πού θέλουμε να στραφεί το βλέμμα μας; Τι έχει μεγαλύτερη σημασία σε αυτούς τους χαρακτήρες;»
Η επίκαιρη περίπτωση του Hart
Στο βιβλίο του Matt Bai «All The Truth Is Out», ο πρώην πολιτικός ανταποκριτής για το New York Times Magazine αποκαλεί την υπόθεση του Hart ως «μία ιστορία της στιγμής κατά την οποία η πολιτική και τα τάμπλοιντ, που μέχρι τότε περιστρέφονταν σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο, τελικά συγκρούστηκαν και ένας άντρας βρέθηκε παγιδευμένος σε αυτή τη σύγκρουση». Έχοντας πρόσβαση στον ίδιο τον Hart και στους συνεργάτες τους, ο Bai ήταν σε θέση να διηγηθεί τη συναρπαστική ιστορία, όπως κανείς δεν την έχει ακούσει.
Ο συγγραφέας λέει ότι ένα σημείο που τον πυροδότησε να γράψει το βιβλίο ήταν η συνειδητοποίηση ότι καθώς η ιστορία του Hart έσβηνε στο παρασκήνιο, του φάνηκε πιο επίκαιρη από ποτέ, ειδικά καθώς το σκάνδαλο φαινόταν πιο ενδιαφέρον από την ίδια την ουσία. «Η υποψηφιότητα του Hart είχε ξεχαστεί» λέει ο συγγραφέας. «Αλλά ένιωσα ότι η ιστορία έπρεπε να ειπωθεί και η ιστορία που λέμε στην ταινία δείχνει πότε ξεκίνησε η πορεία της δημοσιογραφικής κάλυψης που έχει οδηγήσει την πολιτική εκεί που είναι σήμερα».
«Έχουμε ένα περιβάλλον τώρα στο οποίο οι υποψήφιοι πρέπει να μας διασκεδάζουν, πρέπει να έχουν συγκεκριμένες δεξιότητες για να αποφεύγουν τα σκάνδαλα, πρέπει να είναι ανειλικρινείς για να πλεύσουν στα ρεύματα της σημερινής δημοσιογραφίας. Έγραψα αυτό το βιβλίο γιατί νομίζω ότι πολλοί νιώθουμε ότι είναι ώρα να σταματήσουμε και να αναρωτηθούμε τι κάνει αυτή η διαστρέβλωση στον κόσμο μας».
Ο συγγραφέας συνεργάστηκε με τον καλό του φίλο Jay Carson (έναν πρώην πολιτικό σύμβουλο σε καμπάνιες, όπως του Clinton το 2008), ο οποίος συμμετέχει στη δημιουργία της θρυλικής σειράς House of Cards. Όσο περισσότερο μιλούσαν για την περίπτωση του Hart, ήταν ξεκάθαρο ότι μπορούσαν να φέρουν στο φως μία ασυνήθιστη όψη εκ των έσω, αφού είχαν δουλέψει και οι δύο σε προεδρικές καμπάνιες: o Bai ως δημοσιογράφος και ο Carson από την πλευρά της καμπάνιας. Ήξεραν τη γλώσσα, την ασταμάτητη πίεση και τα ερωτήματα που προκύπτουν από τη σχέση τη δημοκρατίας με τα μέσα ενημέρωσης.
«Και για τους δυο μας είχε να κάνει με το να ξορκίσουμε τους προσωπικούς μας δαίμονες από τον κόσμο της πολιτικής καμπάνιας» λέει ο Carson. «Νιώσαμε προβληματισμένοι από αυτά που έχουμε δει στις καριέρες μας και ξέραμε ότι τα πιο σημαντικά προβλήματα παραμένουν άλυτα».
Η έρευνα που έκαναν φώτισε πόσο πολύ η πτώση του Hart έφερε μία νέα εποχή στην πολιτική. «Ο Hart είχε μία γοητεία τύπου Kennedy, όταν μιλούσε και έδινε μία υπόσχεση για μία Αμερική όπως κανένας άλλος πολιτικός της εποχής του. Την ίδια στιγμή, υπήρχε ένα χάσμα γενεών στο πώς τον έβλεπαν οι δημοσιογράφοι. Αυτοί που ήταν πάνω από 40 δέχτηκαν ότι του άξιζε να έχει ιδιωτική σφαίρα. Αλλά οι πιο νέοι δημοσιογράφοι, που μεγάλωσαν με το σκάνδαλο του Watergate, είχαν τελείως διαφορετική αντίληψη περί διαφάνειας».
Ο Bai σημειώνει ότι το χάσμα γενεών υποκινήθηκε και από τις κοινωνικές και τεχνολογικές αλλαγές. «Η δορυφορική τεχνολογία σήμαινε ότι οι ειδήσεις μπορούσαν να αναμεταδοθούν ζωντανά ανά πάσα στιγμή» εξηγεί. «Και όταν είσαι στον αέρα 24 ώρες τότε υπάρχει πίεση να δημιουργήσεις μία σαπουνόπερα και να κρατάς τον κόσμο καθηλωμένο. Συγχρόνως, αλλάζει η στάση απέναντι στη μοιχεία, στον γάμο και στις γυναίκες στον εργασιακό χώρο, το οποίο έκανε την ιστορία πιο δραματική. Γράψαμε το σενάριο χωρίς να ασκούμε κριτική στα κίνητρα κανενός, αλλά θέλαμε να στρέψουμε την προσοχή στο γεγονός ότι οι πράξεις έχουν συνέπειες, για τους πολιτικούς και τα μέσα ενημέρωσης. Αυτό είναι κάτι που έχω πει στους συνεργάτες μου στο ρεπορτάζ: πρέπει να ξέρουμε ότι δεν είναι παιχνίδι. Αυτό που κάνουμε αντηχεί μέσα στα χρόνια και αλλάζει την ιστορία».
